8.Bölüm•O Bedene Sarılmıştı

771 62 153
                                    

Bunu ciddiye alıp linç yorumları atmanıza gerek yok,zaten bu bir fanfiction bu yüzden gerçekmiş gibi beni linçlemeyin lütfen.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm
İyi okumalarr

(Medya:Ayy minamin baştaki lookunu hiç abartmadık yaa ama kızım yine harikaydı ve elbise çok güzel durmuştu üstündee. Ve merdomuzu da unutamayiz tabii ki de✊🏿🪱)

••••
İlahi Bakış Açısı(🤧)

Mert o sesi duyunca beyninden vurulmuşa döndü. Bu ses onun sesiyi. Mina'nın sesiyi bu,evet onun sesiydi. Peki onun o çocukla ne işi vardı? Niye bu çocuk onu oeaya götürüyordu? Mert düşüncelerini ardında bırakıp arabadan hizla inerek Mina'yı aramaya başladı. Mina'nın sesi o yardım çığlığından sonra
kesilmişti. Mert bu karanlık sokağın ortasında kalakalmıştı. Ne yapacaktı, nereye gidecekti? Bilmiyordu,bu sorulardan hiçbirinin cevabını bilmiyordu.

Daha fazla sokağın ortasında dikilmeyip tek yön olan önündeki yola doğru koştu. Etrafta kimse yoktu. Yolu yarılamıştı ama Mina'yı bulamadı. Harabe bir ev görmüştü. Orada mıydı Mina'sı? Koşarak oraya gitti. Evin arkasına geldiğinde ağlayan Mina'yı ve eliyle onun ağzını kapayan çocuğu gördü. Mert koşarak çocuğu kendine çekip yumruğunu yüzüne geçirdi. İkili orada yalnız değildi. Birkaç serseri tipli kişiyi gördü bunlar muhtemelen o çocuğun arkadaşlarıydı. Mert ardarda yumruklarını sıraladı çocuğun yüzüne. Arkadaşları donakalmıştı.

"Mert?"dedi mina şaşkınca. Bu his onu güvende hissettirmişti. Mert'in onun yanında olması ona güven duygusunu yaşatıyordu.

"Napıyorsun lan sen? Bıraksana arkadaşımızı!"dedi esmer çocuk.

"Evet,Turgut haklı. Ramazan'dan uzaklaş."dedi onun yanındaki esmer çocuk. Demek ki bu şerefsizin adı Ramazan'dı.

"B-bırak lan beni!"dedi ramazan yarım yamalak kurabildiği cümleyle.

"Kes lan sesini!"dedi Mert ve yumruklara devam etti. Ramazan neredeyse bayılacaktı.

"Bırak lan artık arkadaşımızı!"dedi aynı esmer çocuk. O sırada diğer iki çocuk kaçmıştı sadece bu kalmıştı. Mina ise duvarın dibine çökmüş elleriyle kulaklarını kapatmış bir şekilde yere bakıyordu. Ağlamaları yine o günkü gibi kesilmiyordu.

"Sen de mi dayak istiyorsun?"dedi Mert sakin ses tonuyla. Çocuk olumsuz bir şekilde kafasını sallayınca Mert,"Güzel, şimdi kes sesini ve siktir olup git. Ya da gitme ben sizi her türlü bulacağım için şimdiden döverim."dedi. Çocuk koşarak oradan uzaklaştı çünkü liseli bu çocuk Mert'e kafa tutamayacağını biliyordu.

"Şimdi gelelim sana. Sen niye bu kızı zorla buraya getirdin?"dedi Mert ve yumruk atmayı bırakıp Ramazan'a baktı.

"E konuşmuyor bu?"dedi ona doğru bakan mina'ya. En azından onun ağlamasını durdurmak istiyordu ve istediği gibi de oldu. Mina ağlamalarının arasında ufak bir tebessüm etti. Mert onun bu haline gülümseyip tekrar çocuğa döndü. Gerçekten konuşmuyordu. Acaba ölmüş müydü? Mert,.Ramazan'ın yüzüne eğilip nefesini kontrol etti ne yazık ki nefes alıyordu.

"Yaşıyor mu?"dedi mina.

"Maalesef."dedi Mert ve ayağa kalkarak telefonundan bir numarayı arayıp bunu buradan alıp depoya götürmelerini ve kapıyı iyice kilitlemelerini söyledi. Ardından duvarın dibinde oturan mina'nın yanına gitti ve o da yanına oturdu.

"Nasılsın diye sormayacağım. Çünkü şu an nasıl bir ruh halinde olduğunu az çok tahmin ediyorum. Hem bana iyiyim diye yalan söylemek zorunda da kalmazsın böylece."dedi Mert ve ardından başını eğerek yanında duran mina'ya baktı. O çok güzeldi hem de kelimelerin yetemeyeceği kadar. Peki niye sürekli ona zarar geliyordu? Niye hep acı çeken o oluyordu? Niye hep bu masum kız kurban seçiliyordu?diye düşündü Mert.

"Ben çok yoruldum."dedi mina çaresizce. Gözündeki yaşlar dinse de içinde hâlâ fırtınalar kopuyordu.

"Biliyorum,biliyorum çok yoruldun ama dayan."

"Nasıl olacak o?"dedi mina başını kaldırıp Mert'e bakarak. Gözleri parlıyordu âdeta. Mina'nın gözleri hep ay gibi parlar Mert'in ışığını tamamlardı.

"Kendin için bile olmasa teyzen için dayanmalısın. Sen çok güçlüsün."

"Peki... Sen nasıl buraya geldin?"dedi Mina aklına takılan soruyla. Mert ne diyeceğini bilemedi çünkü bu soruya hazırlıklı değildi.

"Ben seninle konuşacaktım."

"Ne hakkında?"

"Ee şey biraz dertleşiriz diye düşündüm ben. Hem o günkü yemek mevzusunu da konuşurduk."

"Niye benim okulumun önüne geldin ki? Hem sen benim okulumu nereden biliyorsun?"dedi Mina. Aslında okulu bulmak en kolay işti mert için. Hemen iki bilgiyle hallolmuştu.

"Okul formandan,üstünde yazıyor. Oradan anladım. Neyse daha fazla burada durmayalım yoksa sen hasta olacaksın.Hadi kalk gidelim."diyip ayağa kalktı tam önden gidiyordu ki Mina'nın sözleri onu durdurdu.

"Çok teşekkür ederim Mert. Sen beni yine kurtardın. Yine beni buldun bu karanlık sokakta."diyip Mert'e baktı Mina.

"Teşekküre gerek yok. Ben olması gerekeni yaptım. Daha fazla durmayalım gel arabaya gidelim, üşüteceksin."dedi Mert ve tam yine gitmeye hazırlanmıştı ki,

"Mert."dedi Mina ve yeniden Mert'e baktı, Mert'te ona.

"Efendim."deri mina'nın bu haline gülümseyerek. O anda Mina kendisinden hiç beklenmedik şeyi yaptı. Karşısında duran adama sarıldı. Bunu o da beklemiyordu ama olmuştu. İçindeki dürtü bunu yaptırmıştı ona ama Mina bunu yapmamıştı kendince. Peki ya kim yapmıştı?

"İyi ki varsın"dedi Mina ve sıkıca tuttuğu boyuna daha sıkı sarılmıştı. Parmak uçlarına kalkmış bir şekilde o bedene tutunmuştu. Ne yapacağını bilemeyen Mert ellerini sarılmış pozisyona getirmiş ama Mina'ya temas etmemişti,edememişti. Ne yaptığının farkına varan Mina hızla geri çekilerek Mert'e baktı kaçamak bakışlarla.

"Ben,ben şey... Ben bir anda şey yaptım. Bir anda sarıldım. Özür dilerim. Ben çok özür dilerim."dedi mina heyecanla karışık utanç duygusuyla. Kelimeleri ne kadar düzgün seçmeye çalışsa da heyecandan her şeyi karıştırmıştı.

"Sorun değil. Hadi gel gidelim."dedi Mert ve önden de hızla arabaya gitti. Mina da onu takip ederek peşinden gitti. İstemeden yapmıştı bunu. İsteyerek olmamıştı. Bir anda ne yaptığının farkına bile varamadan sarılımıştı bu güvenli bedene.

••••
Bölüm sonu•

Biliyorum biraz kısa oldu ama her zaman da 2000 kelime yazamıyorumm.

Bu bölümü nasıl buldunuzz umarım beğenmişsinizdirr.

Sizce mert ve minanin aralarindaki ilişki nasıl ilerleyecek
ve sizce ikili arasındaki iliskiyi düzgün yazabiliyor muyumm

Oneri ve elstirilerinizi bekliyorumm (Eleştiri yapacaklar lütfen kırıcı olmasınn✊🏿✋🏿🤧)

Sizleri koccaman optuumm💋💗💗

KENDİZİNE İYİ BAKIN, HOŞÇAKALINNN

𝑴𝒊𝒏𝒊𝒌 𝒁𝒂𝒂𝒇𝜾𝒎|𝑀𝑖𝑛𝑚𝑒𝑟Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin