Bunu ciddiye alıp linç yorumları atmanıza gerek yok.
Yazım yanlışım varsa eğer özür dilerim. Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm. İyi okumalarr
Satır arası yorumlarınız çok değerlii 🤍
∆∆∆
İlahi Bakış Açısı
"Ne ne? Evleneceksiniz işte."
"Ama onun rızası var mı!?"
"Var!"dedi vahit bağırarak.
"Yalan söyleme! O daha reşit bile değil,o okumak istiyor."
"Eh yeter be! Var diyorum ya! Hatta bugün parayı verirken gel gör çok istersen."dedi Vahit bezmiş tavırla. Mert anlamamıştı.
"Ne parası?"
"Sen bilmiyorsun tabii. O annesi için kabul etti. Annesinin ilac parasını denkleştirmek için."deyince Vahit,Mert öfkeyle,
"Meburen yani ha!?"dedi.
"Kabul etti!"
"Bu onun mecbur kaldığı için yaptığı gerçeğini değiştirmez."
"Sence bu benim umrumda mı? Değil!"
"Ne zaman buluşacaksınız?"
"Uygun bir vakitte."
"Net bir saat söyle!"diye yeniden bağırdı Mert.
"Akşam on bir buçuk."Mert telefonu vahitin yüzüne kapatarak telefonu yatağa fırlattı.
"Of!"deyip üzerine beyaz t-shirt ve siyah pantolonunh giyerek hızla aşağıya indi. On bire bir saatten az kalmıştı. O önceden gidecekti Minasının yanına.
∆∆∆
İlahi Bakış Açısı
"Ben bakarım anne!"deyip kapıya koştu Mina. Teyzesi onu onaylayıp yemek yapmaya devam etti. Mina kapıyı açtığında gördüğü Mertle birkaç saniyeliğine donakalmıştı."Mert?"dedi. Onu beklemiyordu. Şu anda bir sürü şey söylemek istedi Mert. İstemediğin halde neden kabul ettin demek istedi ama diyemedi. Ağzından sadece tek kelime çıkmıştı.
"Mina."diye konuştu Mert. Tek kelimede binlerce cümle kurmuştu o.
"Ah ben seni beklemiyordum."dedi Mina panikle. Mert kendinden hiç beklenmeyecek şeyi yapıp kızı kolundan tutarak dışarıya çekmişti."Nereye Mert!?"dedi Mina endişeyle.
"Sadece benimle gel!"dedi Mert kızı kolundan tutup sürükleyerek. Arabasının önüne gelince durmuştu.
"Neden geldik buraya?"diye sordu Mina Merte bakarken.
"Neden kabul ettin?"
"Sen öğrendin mi?"diye sordu Mina şaşkınlıkla.
"Neden kabul ettin Mina!? Neden!? Hayallerin vardı senin!"diye bağırdı Mert. Mina dolu gözlerle,
"Ya ne yapsaydım!? Annemin gözlerimin önünde ölmesini mi seyretseydim? O kadının acılar içinde kıvranışlarını mı izleseydim Mert? Ben böyle biri miyim?"
deyip ağlamaya başladı. Mert ikinci kez kendinden beklenmeyecek şeyi yaparak kızı kendine çekip sarılmıştı. Mina ağlarken Mert onun saçlarını okşuyordu.
"Özür dilerim, özür dilerim..."diye tekrar etti Mert."Seni kırmak istemedim ben. Sen tabii ki de böyle biri değilsin, sen çok iyi birisin ama ya senin hayatın ne olacak güzelim? Kendi hayatını neden hiçe saydın?"dedi Mert Mina'nın kokusunu içine çekerken.
"Çünkü başka seçeneğim yoktu Mert!"
deyip hızla Mert'ten ayrıldı. Mert kızı yeniden kendine çekip ona sıkıca sarılarak,
"Sakin ol!"dedi.
