Bunu ciddiye alıp linç yorumları atmanıza gerek yok,zaten bu bir fanfiction bu yüzden gerçekmiş gibi beni linçlemeyin.
Yazım yanlışım varsa eğer özür dilerim. Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm. İyi okumalarr
Satır arası yorumlarınız çok değerlii
(Medya:Minamm💋🤏🏿🧸🎧)
Hadi bismillah, başlayalım!
🃜🃚🃖
İlahi Bakış Açısı
"Mina."dedi Mert, Mina'nın hemen yanına otururken.
"Efendim?"diye sordu Mina.
"Hiç, sesini duymak istedim."diyen Mert'le kızarmıştı Mina. Mert kızın bu haline gülümserken Meryem gelmişti.
"Alın çocuklar."deyip kestaneleri masaya koymuştu."Ben biraz daha kestane alıp geliyorum. Siz keyfinize bakın."deyip gitmişti Meryem. Mert hemen kestaneden bir tane almıştı.
"İster misin?"diye sordu Mina'ya. Mina daldığı için Mert'in sesiyle irkilmişti.
"Mert, şimdi kestaneyi falan boşver benim sana bir şey sormam gerekiyor."
dedi Mina telaşla. Mert kestaneyi tabağa geri koyup kıza döndü.
"N'oldu?"
"Şimdi biz..."deyip duraksadı."Şimdi biz evleneceğiz Mert."dedi kısık sesle."Ben bunu teyzeme tam olarak nasıl açıklayacağım?"dedi karamsar bir sesle.
"Eğer reşit olsaydım teyzem kesinlikle seninle evlenmemi isterdi ama reşit olmama daha bir ay var."
"Bunu ben de düşündüm ama tam bir çözüm bulamadım. O bir ay boyunca beklesek ve ardından teyzenle konuşsak nasıl olur?"diye sordu Mert. Mina biraz düşünüp Mert'e baktı.
"Ya baban kızarsa?"diye soran Mina'yla kaşlarını çattı Mert.
"O kim oluyormuş da sana kızıyormuş?"dedi öfkeyle."Bir halt yapamaz o."dedi Mert emin şekilde. "Sonuçta işin ucunda annemin vasiyeti var."
"Haklısın."dedi Mina asık suratla. Bu evlenme durumu çok canını sıkıyordu. Zengin insanlar keyif sürerken onların böyle sefil bir hayat içinde insanlara muhtaç yaşaması zoruna gidiyordu.
"Asma suratını."dedi Mert kızın yüzüne doğru eğilirken. Mina, Mert'e tebessümle bakıp,
"Peki."demişti."Mert, bir tane kestane versene."dediği anda, Mert kestaneyi kabuklarından çıkarıp üfleyerek Mina'ya vermişti. Mina, kestaneyi yerken,
"Harika!"dedi ağzı dolu şekilde. Mert, Mina'ya gülerken yeni kestaneyi de vermişti ona. İçeriye gelen Meryem ile ikisi birbirlerinden biraz uzaklaşmıştı.
"Rahatınıza bakın çocuklar."deyip karşıdaki koltuğa oturdu."Mert oğlum,"
dedi Meryem Mert'e bakarken. "Nasılsın?"
"İyiyim Meryem teyze. Sen?"diye sordu Mert, büyük kibarlıkla. Meryem, Mert'e gülümseyip,
"İyiyim, daha iyi olmaya çalışıyorum."
dedi. Üçü kısa sohbetler ederken Mert ayağa kalkmıştı."Nereye oğlum?"diye sordu Meryem Mert'le aynı anda ayağa kalkarken.
"E artık eve gideyim geç oldu."demişti Mina'ya bakarken. Halbuki soruyu soran Meryem'di ama o gözlerini kızdan alamıyordu ki."Bizimkilerle de işim vardı biraz."dediği sırada Meryem onu onaylayıp kapıya kadar eşlik etmişti Mina ile. Ayakkabılarını ve ceketini giyen Mert,
"Görüşürüz."demişti. Meryem ve Mina da görüşürüz deyince Mert son kez Mina'ya bakmıştı. Meryem ikisinin birbirine olan bakışlarını gördüğü an,
