Bunu ciddiye alıp linç yorumları atmanıza gerek yok,zaten bu bir fanfiction bu yüzden gerçekmiş gibi beni linçlemeyin lütfen.
Oy ve yorumlarınızı bekliyorumm
İyi okumalarr
••••
İlahi Bakış Açısı
Mina Mert'e sıkı sıkı sarılırken duyduğu sesle arkasına döndü. Karşısında gördüğü adama baktı ama onu tanımıyordu. Adam ise Mina'nın yanına gelemeye başladı.
Karşısında duran adama bakan Mert, bu kişinin mina'nın nesi olduğunu merak ediyordu. Minanin tepkisini görmek için kızın yüzünü dikkatle inceledi fakat Mina adamı tanımıyormuş gibi duruyordu.
"Kimsiniz?"dedi Mina sakince ve ardından birkaç adım geriye giderek adam ile aralarında olan mesafeyi çoğalttı. Mina'nın adamı tanımadığını analayan Mert ise Mina'nın birkaç adım önüne geçti.
"Doğru,sen beni tanımıyorsun ama ben seni tanıyorum güzel kızım."dedi adam. Mina anlamsızca adama bakmaya devam etti.
"Kim olduğunuzu söyleyecek misiniz?"
dedi yeniden. Gereksiz laf kalabalığı yapan bu adamdan pek de hoşlandığı söylenemezdi.
"Ben senin bir aile dostunum."dedi adam gülümseyerek, ardından Mina'ya doğru birkaç adım daha attığı sırada olaya Mert dahil oldu.
"Abicim geri git biraz. Kız daha kim olduğunu bile bilmiyor,sen ise ona yaklaşıyorsun."dedi sakinliğini korumaya çalışarak fakat bu durum çok zordu çünkü adam Mert'i görmezden gelerek Mina'ya doğru gelmeye devam etti.
"Gel kızım biraz konuşalım."diyip Mina'ya doğru elini uzatmıştı adam. Tam o sırada mert adamı hızla geriye iterek,
"Geri bas! Sana kıza yaklaşma dedim değil mi?"dedi öfkeyle. Mina bu kargaşadan çok korkmuştu.
"Mert tamam sakin ol. Sen de kim olduğunu söyle ya da çık git."dedi mina. İkilinin aksine mina oldukça sakindi.
Çünkü yeni bir kavgaya hazır değildi.
Adam Mert'i takmadan,
"Hadi gel kızım oturalım şöyle,öyle konuşalım. Hadi gel."diyip hastanedeki oturma yerlerini işaret etti. Mina kafasını olumsuz anlamda sallayıp,
"Hayır. Ne diyeceksen de ve git artık. Ayakta da konuşabilirsin değil mi?"dedi kaşlarını kaldırarak. Adam pes etmiş gibiydi.
"Peki konuşabiliriz ama bâri hastanenin ortasında durmayalım gel şöyle kenara geçelim."dedi adam fakat Mina onu onaylamaz bir ifadeyle,
"Söyleyeceğin şeyin ne olduğunu hiç merak etmiyorum sadece kim olduğunu söyle ve git. Bunca zamandır seni tanımadım bundan sonra da tanısam açıkçası pek bir şey değişeceğini düşünmüyorum."dedi. Mert Mina'nın bu cevabına gülümsemişti. Mina'nın böyle güçlü olması onu çok mutlu ediyordu.
"Peki kızım,peki."dedi adam ve konuşmaya devam etti. "Ben Naim, Naim Tezel."dedi adam. Mina adamı dinlemeye devam etti ama içten içe de şaşırmıştı çünkü bu soyad teyzesinin soy adıydı."Teyzenin kalp krizi geçirdiğini öğrenince geldim buraya."dedi. Mina merakla,
"İyi de teyzemin kalp krizi geçirdiğini nereden biliyorsun sen? Bunu sadece ben ve Mert biliyoruz."dedi. Mert de başını olumlu anlamda salladı. Naim ne diyeceğini bilemiyordu çünkü onu buraya başkaları göndermişti.
"Komşular söyledi. Teyzen rahatsızlanmış dediler ben de danışmaya sorunca kalp krizi dediler." dedi. Güzel bir yalan söylemişti,belki Mina'yı inandırmıştı fakat Mert bu cevaba pek ikna olmuş gibi görünmüyordu.
"Ee sonra? Neden bir anda karşıma çıktın? Bizim neyimiz oluyorsun sen?"
dedi Mina. Adam onun sorularına net bir cevap vermiyordu bu da Mina'nın canını çok sıkıyordu.
