"Niye bu kadar sinirlendin? Gerçekleri yüzüne mi vurdum yoksa? Öyle oldu değil mi? Görevi için sana bağlandı ama sen gittin ona aşık oldun! Seni daha zeki bir kız sanırdım Gizem!"dediğinde aklıma girmişti."Daha ne kadar konuşacağız gitmiyor muyuz?"
"İşte tanıdığım Gizem Karanlık! Gidiyoruz!" dediğinde tuzağıma düştüğünü anlamamla içimde küçük bir sevinç yaşadım.
Oyunculuğum iyidir demiş miydim?
Benim komiserim eğer komiser sözünü verdiyse tutmuştur. Bu cansız şeytana inanacak bir kız asla değildim. Komiserim hakkında söyledikleri beni tuzağa çekmek için olduğunu çoktan anlamış, bile isteye o tuzağa düşmeye gidiyordum çünkü içimden bir ses komiserimin yardıma ihtiyacı olduğunu söylüyordu. Ve ben içimdeki sese her zaman güvenirdim.
"Buradan çıkmak için çok dikkatli ilerlememiz gerekiyor. Bana zorluk çıkaramazsın değil mi Gizem? " dediğinde hücrenin kapısını açmaya çalışıyordu.
Bu kız neden bu kadar gıcık olmak zorundaydı?
Daha doğrusu neden benim çevremde hep gıcık tipler bulunuyordu? Bazıları gerçekten sinirimi çok bozuyordu. O an dirket kafalarına sıkmak istiyordum.
Bir güç bunu yapmama engel oluyordu.
"Sen bana yük olma yeter!" diyerek kapının açılmasını bekledim.
'Eli de oldukça yavaş. Ben olsam kırk kereye açmıştım.' diye içimden geçirmeden edemedim.
Kapı açılınca bana hadi işareti yaptığında durmasını istedim çünkü bir şey unutmuştum. Unutmamam gereken bir şeyi...şaheserimi.
Şaheserimi hızlıca aldığımda gidebiliriz anlamında kafamı aşağı yukarı salladım.
Hücrenin kapısından çıktıktan sonra bir anda cansızın canlanıp koşmaya başladığını görünce onu kaybetmemek için bende koşmaya başlamıştım. Koşarken yaramın bir sorun teşkil etmediğini görünce giderek iyileştiğimi fark ettim.
Bu beni oldukça mutlu etmişti.
Sahalardan uzun süre ayrı kalmak bana hiç yaramamıştı. Özelikle de gizli yerimden uzakta yaşamak büyük bir eksiklikti.
Hızlı bir şekilde koridorlardan geçerken ardı ardına sıralanmış demirli kapılardan sorunsuz geçiyorduk. Bunu sağlayan cansızın elindeki anahtarlardı.Nasıl ele geçirdiği hakkında tek bir soru sormak istemedim çünkü şuan umrumda değildi.