Uni
ဆံထိုးဟာ မှိုင်းညို့လည်ပင်းနဲ့ တစ်လက်မခန့်အကွာတွင် လွန်းရဲ့လက်ကောက်ဝတ်က ဆုပ်ကိုင်ခံလိုက်ရသည်။
ထို့နောက် လွန်းတစ်ကိုယ်လုံးလှုပ်မရတော့ပေ။ မှိုင်းညို့ကအကြောပိတ်လိုက်တာကြောင့်ဖြစ်သည်။
"အတင့်ရဲလှချည်လား
ဟမ်...ကိုယ့်ကိုအများကြီးလျှော့တွက်ထားတာပဲ့.."
မှိုင်းညို့က ဆံထိုးကိုဆွဲယူကာ ဘေးသို့လွင့်ပစ်လိုက်သည်။
လွန်းကတော့ကျောက်ရုပ်လိုသာ နေနေရသည်။
'သေပြီ..'
လို့သူ့စိတ်ထဲတွေးလိုက်သည်။
မှိုင်းညို့က နီရဲနေတဲ့ မျက်နှာလေးကိုပွတ်သတ်ကာ
"ကိုယ့်ကိုသတ်ဖို့လုပ်တဲ့သူတွေက ဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲသိချင်လား...ဟား..ဟား...ဒီအတိုင်းသတ်ရမှာနှမြောစရာပဲ့..."
ထို့နောက်မှိုင်းညို့က လွန်းနားဆီသို့ကပ်ကာ
"လိုးသတ်ရမယ်..."
ထို့နောက်လွန်းကိုချီကာ ကုတင်ပေါ်ပစ်ချလိုက်သည်။ အကြောမဖွင့်ပေးသေးတာကြောင့် လွန်းကလှုပ်မရသေးပေ။
'သူဖျက်ဆီးခံရတော့မယ်...ချီး..'
လွန်းစိတ်ထဲမှဆဲရေးလိုက်သည်။
မှိုင်းညို့က အချိန်မဆွဲပဲ လွန်းရဲ့ရေချိုးဝတ်ရုံကို ဆွဲဖြေလိုက်သည်။ ထိုအခါ ဖြူစင်ချောမွေ့ကာ အချိုးစားလှပသော ခန္ဓာကိုယ်လေးက ထွက်ပေါ်လာသည်။ လွန်းရဲ့မျက်လုံးများကသူ့ကိုမလုပ်ဖို့တားဆီးနေသည်။ ထိုအရာကိုမြင်တဲ့ မှိုင်းညို့က
"အဟက်....အိပ်ဖို့ခေါ်တာ ဘယ်သူအရင်များလဲနော်..."
မှိုင်းညို့ကပြောရင်း လွန်းရဲ့အတွင်းခံကိုဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
"အိုး...လူမှဟုတ်ရဲ့လား...ဒီနေရာတောင်ဒီလောက်လှနေရအောင်"
မှိုင်းညို့က လည်တိုင်များကိုငုံ့ကာ စုပ်နမ်းပစ်သည်။
"အရသာရှိလိုက်တာ..."
မှိုင်းညို့ကလွန်းရဲ့လီးလေးအောက်မှစောက်ပတ်လေးကို ထိလိုက်သည်။
