Ben: Merhaba, Deniz bende 08.12
Ben:*benimle 08.12
Ben: Parkta ağlıyordu size ulaşmam için bu numarayı verdi. 08.13
05.....9436:Deniz? 08.15
05.....9436: Siz kimsiniz? 08.15
Ben: Siz Deniz'in annesi değil misiniz? 08.16
Ben: Ben Hilal 08.16
05.....9...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kitap kapağı olarak bi değişim mi yapsam karar veremedim. Şu an olan kapak mı yukardakilerden biri mi diye. Yorum belirtirseniz sevinirim.
İyi yorum yapıp okuyup, oy vermeler.
Deniz'den
Nöbetin bilmem kaçıncı saatinde mutlu olduğum görülmüş bir şey değildi. Genelde uykusuzluktan suratım sirke satardı. Şimdi ise sadece Hilal'in birkaç mesajıyla bu kadar mutlu ve enerjik olamam şaşırtıcıydı. Artık nöbetlerde kahve yerine bir doz Hilal ile mesajlaşma almam gerekiyordu.
"Hayırdır Deniz Bey, bu ne enerji?" diğer nöbetçi olan doktor arkadaşım Serhat'ın sesiyle ona döndüm
"Mutluluk insana enerji veriyormuş Serhat. Denemen lazım"
Elindeki eldiveni çıkarıp çöpe attı ve gelip yanımdaki koltuğa attı kendini
"Ne demeye çalışıyorsun, biz mutsuz muyuz?"
"Benim mutluluğum senin mutluluğunla aynı olamaz." Kaşları çatıldı ve kendini biraz daha koltuğun sırtına doğru yasladı
"Niye lan, sen insansın da ben değil miyim?"
"Bu saatte ne kafa şişirdin ya, bi de trip at istiyorsan"
"Tamam sustum, konuşmuyorum." Deyip kafasını arkaya yaslayıp gözlerini kapattı. Benim zaten nöbetim bitmişti toparlanıp hastaneden çıktım ve kendimi arabama attım. Eve varana kadar uykunun u'su aklıma gelmemiş, enerjik bir şekilde eve vardım. Kendi evimden önce annemlerin kapısını çaldım. Bu saatlerde Deniz uyanmış oluyordu e haliyle ablamda uyanmış oluyordu.
Kapıyı elinde Deniz'in biberonu ile ablam açtı.
"Hayırdır, nöbetten sonra sen kolay kolay gelmezsin. Bir şey mi oldu?"
"Abla bi kapıyı tam açta içeriye gireyim. Paşamı özledim ben" diyerek daha o çekilmeden kapıyı ittirip içeri geçtim.
"Allah aşkına gözüne gözükme çocuğun, seni görürse geri uyumaz. Gece uyumadan önce seni görmeyince uyumadı beyefendi."
