Love's Journey: Beyond Hate [Completed]

Chapter 6: -

W-18

Roni's Point of View

It's been a few days since I went for a check-up with Missy and Jelai. Ang alam ng boys lalo na si Borj, hindi pa ako nakapag pa-check up. I always say that I'm not ready to know yet, but the truth is, I already know. Thankful ako sa mga sissy ko, dahil sinamahan nila ako tinutulungan na itago muna ang pagbubuntis ko.

Yes! Buntis ako.

Ang saya ko dahil magkakababy na kami ni Borj. I plan to announce it at our wedding or prepare a gift, tapos doon ko ilalagay ang results ng check - up ko.

"Hi love! Are you okay?" Biglang sulpot ni Borj, dito sa sala.

"Oo naman" lumapit agad ako sakaniya at yumakap. Gustong-gusto ko talaga ang amoy ni Borj. Ang bango-bango niya.

"Sinisimot mo nanaman ang pabango ko, love, hahaha."

"Paano naman kasi kahit galing kang work, ang bango mo parin. Tsaka bawal ba maglambing? Namiss ko lang naman ang hardworking kong asawa."

Asawa! Malapit na.

"Aba, anong gusto ng asawa ko?" pagsakay niya sa trip ko. Pag tinatawag ko siyang asawa, alam na agad niya.

"Gusto ko ng jabi" nakanguso kong wika.

"Okay po, let's just order." Pinisil niya ang pisnge ko, at inaya niya akong maupo sa sofa.

Our order arrived quickly, so we were able to eat right away. As time goes by, nalalaman ko yung mga cravings ko habang buntis ako. Pero pakiramdam ko naman kung tungkol sa paglilihi, si Borj ata ang pinaglilihian ko.

"Nabusog ka ba, love?"

"Oo naman Borj, thank you po! Sobrang sarap talaga ng jabi."

"Good to hear that. Let's go upstairs pahinga na tayo."

Fast Forward ~

Ito na ang pinakahihintay namin ni Borj, it's our wedding day! I miss him already, as it's been two days since we last saw each other. Pamahiin kasi nila mommy.

We planned a church wedding, with the reception at Patrick's resort. That's why the resort is closed today. It's Patrick's gift to us.

Naghihintay ako dito sa sasakyan, nakikita ko na unti-unti ng pinapasok ang mga abay. Pagkatapos ay sinara ulit nila ang pintuan.

May naiwan namang mag-aasikaso saakin, binuksan niya ang pintuan ng kotse. Ibig sabihin papasok na rin ako sa simbahan.

Ayan na! Bubuksan na ang pintuan ng simbahan.

The music begins to play. Dahan-dahan akong naglalakad. Hanggang sa huminto ako kila Mommy at Daddy. Sila kasi ang kasama ko sa aisle, sila ang maghahatid saakin kay Borj.

Kitang-kita ko mula sa pwesto ko ang pasimpleng pagpunas ni Borj sakaniyang pisnge. Hindi ko rin tuloy maiwasang mapaluha. This is what it feels like to be getting married.

I glance at the guests, happy that everyone close to Borj and me is here.

Iniaabot na ni Daddy ang kamay ko kay Borj.

"Borj, ikaw na ang bahala sa prinsesa namin."

"Salamat po, tito." Humalik naman siya sa pisnge ni mommy.

Inalalayan ako ni Borj hanggang sa harap ng pare.

Sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko. Mas nangingibabaw ang kaba at tuwa. Buti nalang walang tumutol sa kasal namin.