Love's Journey: Beyond Hate [Completed]

Chapter 20 : FINALE

Roni's Point of View

Today is Bria's second birthday. The twins are two months old now. Planadong-planado ang birthday party ni Bria. Maraming tumulong sa pag-aasikaso, hindi nagpahuli ang family, friends at lalong-lalo na si Borj. Para daw sa panganay niya gagawin niya ang lahat, lalo na once a year lang sine-celebrate ang birthday ng isang tao. Balak sana namin isabay ang pag binyag sa kambal kaso hindi natuloy, pag one year old nalang sila tsaka bibinyagan.

Para kahit papaano makapag focus muna kami sa panganay namin, ayaw namin ng hindi maganda ang kakalabasan dahil sa madaming kailangan gawin.

Hindi naman kami nahirapan sa foods, dahil nagpa catering kami galing sa restaurant namin. Napadali ang pagpe-prepare dahil nagtulungan talaga. I didn't contribute much because Borj didn't want me to do anything, especially since I'm still breastfeeding the twins. So, all I did was take care of the twins and Bria. Mommy na mommy ang ganap ko. Ilaw ng tahanan ika nga nila.

Nandito na kami sa venue, pool party ang napag-usapan namin. Kami-kami palang ng barkada at nila Mommy ang nandito. Masyado pa kasing maaga, alas-dos ng hapon ang start ng party ni Bria.

I see the determination of everyone just to ensure that Bria's birthday party turns out well. There are so many people who love her, lalo na nandiyan ang barkada na grabe kung spoilin siya.

I put the twins together in one stroller, which is big enough to accommodate both of them. I also keep an eye on Bria, constantly moving around the room where we're staying. Si ate Rose ay paunti-unting tumutulong sa labas. Kaya ito ako todo bantay sa tatlo kong anak. Lalo na hindi ko talaga maiwan-iwan ang kambal, maya't maya silang nagugutom at umiiyak.

Bumukas ang pintuan ng kwarto at pumasok si Borj. Agad siyang lumapit sa kambal at tinignan ang mga ito. Sunod naman ay pinisil niya ang pisnge ni Bria. "D-dady" sabi ni Bria, at sabay ngiti.

Napakabungis-ngis talaga ng panganay namin. "Lagi nalang Daddy, say Mommy naman, anak" sabi ko sakaniya. "Mommmy" mahaba niyang wika.

Madami nagsasabi na madaldal si Bria. Pero pagdating saakin nahihiya ata kaya puro ngisi at tawa lang siya. Pero pag kay Borj, grabe kung dumaldal.

"Bakit ka pala nandito, love?" tanong ko kay Borj.

"I'm not doing anything outside. I'm just displaying the souvenirs to be given to the guests later. But it still depends on Missy if they'll change the arrangement."

"Are they done yet?"

"Not yet, love. But they're almost finished, Missy and Jelai are really creative. Apple, Tonsy, and Junjun are helping out too. Your brother Yuan is watching over the two kids."

Kaya pala parang may naririnig ako sa kabilang kwarto, bantay pala ni Kuya ang anak niya pati anak ni Jelai at Junjun.

"I won't be surprised, love. Lalo na 'yang si Missy, grabe hindi yan papayag na walang kakikayan na ilalagay sa design."

"We started early, love. Look, it's only nine o'clock. But it's better that way, right, than rushing later?"

"Yes, that's fine. So you can rest too. If you move around later, you might not have energy for Bria's party. Bawal kayo mawala doon noh, magpahinga kayo para mamaya nandon kayong lahat."

"Of course, love. We won't allow ourselves to miss Bria's birthday party. And for sure, she'll look for me, maka ama e, hahaha"

"Pinamukha ba naman daw sakin, edi ikaw na" mas malapit talaga si Bria kay Borj, sabi ng matatanda normal lang na ang babaeng anak ay mas malapit sa kanilang ama. Ganun din naman sa anak na lalaki, mas malapit sila sa kanilang ina.