Geçmişe Yolculuk: Merhaba Mini Ben. //Narusasu//

1.bölüm

Fugaku Uchiha gözlerini kırpıştırarak kapattı. Onları tekrar açmadı. Görüntü hâlâ aklından silinmemişti. En küçük oğlunun yetişkin formu, mutfak masasında karşısında oturuyordu. Kocasıyla birlikte!? Dokuz kuyruklu jinchuuriki Naruto Uzumaki'nin yetişkin formundan başkası değildi. Sasuke'nin bir kocası vardı. Oğlu... bir adamla evlenmişti. Fugaku mutlu değildi. Şu anda çaydan daha güçlü bir içeceğe ihtiyacı vardı.

"Sas...burada bir şeyi açıklaman lazım." Naruto, Sasuke'nin kulağına bu kadar ihtiyatlı bir şekilde alçak sesle konuşarak fısıldadı. "Başka bir içki içmeden önce daha ne kadar çay içebilirim bilmiyorum. 2 saat oldu dostum. Haydi, toparlan artık"

"Neden bunu yapmak zorundayım ki?" Sasuke gerçekten sıkıntılı görünerek karşılık verdi. "Yıllar sonra yüzü de diğer taş kafalarla birlikte dağa yontulacak olan sensin. Bunu yaptığın yedinci hokagesin."

"O senin baban seni piç!" Naruto bağırdı.

"Evet ve daha önce söylemek zorunda kaldığım hiçbir şeyi dinlemeyi hiç umursamadı. Itachi'nin yanımıza gelmesini  beklemeliydik."

"Itachi'yi bekleyecek vaktimiz yok. Şimdi bir strateji yapmalıyız. Bu senin fikrindi."

"Biliyorum ama-"

"O senin baban. Adam Sharingan'ını kullanarak beni öldüresiye genjutsu yapmak istiyor gibi görünüyor. Ben onunla konuşmuyorum! Sen  delisin!? Gölge Kage'i olan sensin! Bana yönelik tehditlerle sen ilgileniyorsun köy, her şey, özellikle de dışsal olarak ve geçmiş, sornlarıyla-"

"Sen benimle evlendin  bu onları senin de ailen yapar  seni salak. Bu onu senin de baban yapar! O sana zarar veremez."

"Siz çocuklar gibi kavga etmeye devam ederseniz ikinize de tokat atma eğiliminde olabilirim." Fugaku sonunda gözlerini yeniden açtı.
" büyüdüğün için bundan hiç çekinmiyorum."

Sasuke sustu ve yutkundu. Çocukluğundan beri bu bakışlara maruz kalmamıştı.kendisi  Kage düzeyinde korkunç bir ninjaydı ama  Yukarıya koşup Itachi'nin yatağının altına saklanmak istediyor

"Tamam, tamam, anladık. Nereden başlamalı? Yani her şeyin şöyle başla-" Aniden acı çeken Sasuke'ye bakan Naruto dudağını ısırdı. "Bu konuşma çok uzun olacak. Gerçekten gitmem lazım."

Sasuke'nin yüzü buruştu. "Şuan Cidden zaman mı?"

"Annen bardağımı yeniden doldurup duruyor! Bana kaba olmamamı söyledin. Bu senin hatan."

"Öf." Sasuke burnunun kemerini sıkıştırdı ve boştaki eliyle işaret etti. "Koridorun sonunda, solda, "
"Acele et ve git," diye tersledi Sasuke. "Bu saçmalığı tek başıma açıklamıyorum. Her şey yeterince karmaşık."

"Evet, evet, tamam." Naruto esnedi. "Evet bebeğim. Biraz daha çay iç." Sasuke'nin omuzlarını rahatlatıcı bir şekilde okşadı. Sasuke ona kaşlarını çattı. Sasuke'nin başının üstünü öptü. "Bir dakika içinde geri döneceğim."

"Sabun Naruto kullan." Sasuke son kez arkasından seslendi.

"Sen tam bir dırdırcısın." Naruto gözden kayboldu.

Sasuke gözlerini kısarak ona baktı. Kollarını çaprazladı. Sabun kullansa iyi olur.

Fugaku boğazını temizledi ve Sasuke'nin dikkati yeniden toplandı. Sasuke'nin yanakları hafif bir allık rengine büründü. "Üzgünüm. Bütün bunlar benim için çok tuhaf. Bir süre önce öldün."

"Oğlum. Nasıl öldüğümü duymak istemiyorum. Daha fazla sorun dile getirme."

"Evet efendim." Sasuke, bir çocuku kadar itaatkar bir şekilde cevap verdi.

"Bana bilmem gerekenleri söyle."

"Tamam. Temelde, Naruto ve ben birisini kızdırdık ki aslın da onun hatası neyse ve onunla dövüştük Kaybedeceğini anladı bize ortadan kaldırmak için bir jutsu yapıp geçmişteki bizi öldürmeyi planlayarak geçmişe geldi  . Ben de onun jutsusunu kopyaladım takip ettim sanırım, ondan daha fazla çakra kattığım için onu dan daha erken geldik ama... Kesin olarak söyleyemem. Hazırlanmakta olan birkaç planımız var ama henüz somut bir şey yok. Ortalıkta gizlice dolaşmak ve hepinizi gereksiz yere korkutmak yerine, sadece itiraf etmek daha kolay geldk"

"Çok düşüncelisin Sasuke." Mikoto taze çay fincanlarıyla içeri girerken gülümsedi.

"Aslında Naruto bunu bu şekilde yapmamız konusunda ısrar etti...ilk planım tek kelime etmeden kendimizi kaçırmaktı."

"Aman tanrım." Mikoto elini kalçasına koydu. "Hepimizi endişelendirip hasta ederdin."

"Evet şimdi farkettim." Sasuke utangaç görünme nezaketine sahipti. "Üzgünüm anne."

"Hey! Evdeyiz!"

"Vay be! Sasuke, evin çok büyük biliyorsun!" Çocuk Naruto bağırdı.

"Ayakkabılarını çıkar!" Çocuk Sasuke onu azarladı. "Çok dağınıksın!"

"Mümkün değil." Sasuke Itachi'ye bakarak sırıttı. "Naruto'yu da mı çığırdın? Aferin Itachi."

"Elbette. Dersi atlıyordu. Kolaydı." Itachi küçük-büyük çocuğuna mı gülümsedi? Büyük-küçük erkek kardeş. Bunların hepsi çok tuhaftı.

"Kiminle konuşuyorsun?" Çocuk Sasuke, Itachi'ye baktığı yere bakmak istedi.

Itachi, mutfağı görmesini engellemek için Sasuke'nin yakasının ortasından tuttu. "Üzgünüm Sasuke, şu anda oraya girmene izin verilmiyor. Belki bir dahaki sefere."

"Ahhh, Peki, neden Naruto gibi bir doba yanımızda getirmek zorunda kaldık? Eve döndüğümüzde söyleyeceğine söz vermiştin."

"O senin arkadaşın. Arkadaşlarınızla vakit geçirmelisiniz."

Çocuk Sasuke'nin burnu şaşkınlık ve tiksintiyle kırıştı. Arkadaşlar çoğul mu? O buna sahip değildi.

"Odana çık ve oyna Sasuke. Naruto'yu da yanına al. Ben de yukarıda olacağım. Bir dakika sonra  geleceğim. Önce annem ve babamla konuşmam lazım, tamam mı? Sonra hemen orada olacağım. "

"Tamam !" Çocuk Sasuke cıvıldadı. Itachi'nin daha sonra onunla oynamaya gelecekti

"Hadi yarışalım!" Kid Sasuke, Naruto'nun koluna yumruk attı.

"Ne adil değil!" Çocuk Naruto onun peşinden koştuğunu haykırdı. "Sasuke bekle!"

"Seni geri götürüyor değil mi?" Naruto tekrar masaya oturdu.

"Kapa çeneni." Sasuke gülümsedi. "Anmak için burada değiliz."

"Doğru. O halde işimize dönelim." Naruto kabul etti. "Kıçımızı kurtarmak zorundayız."

"Hayatlarımız Naruto." Sasuke gözlerini devirdi.

"Onlar da." Naruto başını salladı.

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨Oy kullanmayı unutmayınız