Geçmişe Yolculuk: Merhaba Mini Ben. //Narusasu//

19.bölüm

"Bunun oradaki seyircilerimiz için heyecan verici bir mücadele olmasını istiyoruz." Sasuke herkesin (hala mutfakta olan Mikoto dışında) oturduğu verandaya doğru başını salladı. "O halde genjutsu ile uğraşmayalım. İzlemesi heyecan verici değil ve dürüst olmak gerekirse şu anda bile benim seviyemde, Itachi'nin beni o kategoride hâlâ yendiğinden oldukça eminim. Sadece bu konuda yeteneğim yok Değerli zamanımızı boşa harcamayalım."

"Haklısın." Fugaku kısaca başını sallayarak cevap verdi. Aslına bakılırsa uzun zaman önce genjutsuda Itachi'yi bile geride bırakmıştı ama bunu asla dile getiremezdi. "Başlamadan önce eklemek istediğiniz başka kısıtlamalar var mı?"

"Senin için yok." Sasuke yalanladı. "İşleri adil tutmak için... Rinnegan'ımı hiç kullanmayacağım. Bu müsabaka kesinlikle paylaşımcı olamayacak Mangekyou ve diğerleri." Sasuke ellerine baktı ve sol kolunu sırtına koydu. "Ve muhtemelen sol elimi de arkamda tutmalıyım. Sırf işleri daha da eşitlemek için."

"Sasuke." Fugaku'nun gözleri parlayarak kısıldı. "Bana hakaret etme."

"Bunu yapmaya çalışmıyorum. Gerçek şu ki, seni geride bırakmaktan da öteyim. Kolum yeterli bir engel bile olmayabilir." Sasuke yavaşça başını salladı, düşünürken ağzının köşesi sola doğru uzanıyordu. "Muhtemelen sol vuruşlardan da kaçınmalıyım. Benim bir kage olduğumu unutma."

"Bu klanın lideri olduğumu unutma." Fugaku çenesini kaldırarak karşılık verdi. "Ya tüm uzuvlarını kısıtlamadan kullanırsın ya da ben içeri girerim. Seçim senin."

Sasuke kendi kendine hafifçe gülümsedi. Hafif bir kahkaha attı. "Çok iyi." Gölge Kage sol kolunu kendi yanına indirdi. "Ama bu senin cenazen olacak, baba."

"Aman tanrım." Mikoto, küçük Sasuke'nin doğranmış domates kasesiyle dışarı çıkarken içini çekti. Gözleri kocasının ve yetişkin oğlunun dövüş pozisyonuna geçmesine takıldı. "En azından bu sefer kavgayı dışarıda yürüttüler..."

"Ah, kavga etmiyorlar." Naruto, gözlerini Sasuke'den Mikoto'nun endişeli yüzüne doğru kaydırarak ona güvence verdi. "Sadece idman"

Mikoto dudaklarını büzdü. Bakışları belirsizlik içinde değişti. "Bu sabah mutfakta olanları düşünürsek bu akıllıca mı?"

"Endişelenmene gerek yok. Eğer Sasuke biraz kendini kaptırırsa müdahale edeceğim. Bu konuda sana söz veriyorum. Fugaku'nun kıçına çok fazla darbe almasına izin vermeyeceğim."

"Babamın kaybedeceğini mi düşünüyorsun?" Küçük Sasuke'nin kaşları kaküllerinin ötesine kalktı. Çocuk inanamadı. Kage Naruto'ya yine inançsızlık ve kafa karışıklığı karışımı bir ifadeyle baktı. Naruto'nun annesine söyledikleri tamamen tersiydi. Öbür türlü olmalı. Değil mi? Babası onu yok edecekti. Kage olsun ya da olmasın. Kendi yeteneklerinden...onlardan şüphe ediyordu. Harika. Ona rakip değildi. Mümkün değil.

"Olağanüstü bir şekilde kaybedecek." Naruto alaycı bir gülümsemeyle onayladı. "Bu konuda sana söz veriyorum."

"Sözün mü?" Küçük Sasuke tamamen kaybolmuş görünüyordu. Kendisine söylenenleri idrak edemiyordu. "Ama kazanacağımdan nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?"

"Çünkü seni tanıyorum ve sana inanıyorum ve...dürüst olmak gerekirse, Itachi'nin yaşına geldiğinde  zamanımızın yaşayan en vahşi ninjası olduğunu saatlerce açıklayabilirim, ama bazen görmek inanmaktır. Yani sadece izle, göreceksin, Sassy."

"Neyse." Kage Naruto ellerini kalçalarına koydu. "Ben hakem olucam gitsem iyi olur."

Sasuke düşüncelerinde kaybolup gözlerini kırpıştırdı. Gelecekte bir kage olsa bile babası çok yetenekliydi. Gerçekten bu seviyeye gelebilir mi? Kardeşini geçmek mi? Babasının bile ötesine mi geçecek? O...onca insan arasında onun bunu yapmasına imkan yoktu-