𝐃𝐎𝐋𝐔𝐍𝐀𝐘 sᴜʀᴠɪᴠᴏʀ

Bölüm 40

Yeniden herkese merhaba. Hafta sonu bölüm atacağım demiştim. Ama işim olduğundan atamadım bu yüzden 2 bölüm yazıp yollayacağım. Diğer bölümü yollamadan birleşme partisi için bir şarkı seçin

herneyse iyi okumalarrrrr

Bölüm şarkısı: Selena Gomez - People You Know

"Ogeday değil." Karşısındaki kişi öfkelenmiş bir şekilde söyledi. "O ne alaka."

"Pardon, karıştırmışım." Karşısındaki kişinin kim olduğunu daha yeni anladı. "Peki sen evli değil miydin."

"Niye herkes bunu soruyor. Bir takım sorunlar yaşadım eşimle ve bunun sonucu boşanmaya karar verdik. Oğlumu ben aldım."

"Aşk sırası değil. Burası Survivor. Burdan sonra şansın olabilir." Gülümseyerek onun omzuna dokunarak tekneye bindi.

Aslında aşk işlerini Hilmicem'den ihanet yedikten sonra bırakmıştı ama sonra gidip Murat'la çıkmıştı. İkili Gizem yüzünden ayrılmıştı. O zamandan sonra birine aşık olmamıştı, olamamıştı. Çünkü 1 kere değil 2 kere kırılmıştı güveni, aşka olan inancı, hayata olan sevgisi.. Hilmicem'in Pırıl'la çıktığını sadece 3 hafta önce öğrenmişti. Onların 1,5 yıllık ilişkisini 3 hafta önce öğrenmişti. Üstellik ayrılmaya bile gerek duymadan onla çıkmıştı. Pırıl'dan önce gerçekten çok güzel bir ilişkileri vardı. Çok tatlıydı ve sürekli olarak ona bişeyler alırdı.

Flashback

Yeni tuttukları evde eşyaları alıpta dizeli sadece 2 hafta olmuştu. Hilmicem ve Selin'in 3. yılıydı. Sadece birkaç gün içinde nişanlanacaklardı.

"Bence düğün için bunu giyin. Bende bunu giyineyim." Birkaç tane gelinlik ve damatlık getirtmişti. Şimdiden hazırlık yapmak istiyordu.

Ayağa kalktı gelinlikleri ve damatlıklara bakan sevgilisinin yanına gitti. Heyecanlıydı ve panik yapmıştı bu da onu çok tatlı gösteriyordu. Yüzünü avuçladı.

"Canım, daha 1 ay var. Neden bu kadar telaş yapıyorsun."

Hilmicem sevgilisinin yanaklarında olan ellerini ellerinin arasına aldı. "Şimdiden bakalım daha yapacak çok iş var. Düğün salonu, yiyecekleri, davetiyele-"

Yanağındaki bir elini çekip onu susturmak için elini ağzına koydu. "Ama sen benim konuşmama izin vermiyorsun ki. Herşeyi ayarlarız. Daha vakit var. Yarın gidip nişan için hazırlıkları yaparız. Tamam mı. Sakin ol."

"Tamam." Bir çocuk gibi başını sallayarak söyledi. Selin onu bu haline güldü ve kendine doğru çekerek kollarını sırtına doladı. O da hemen karşılık verdi.

Selin aslında bilmiyordu ki şu an Hilmicem'in ona ihanet edeceğini..

Flashback end

Anılarına o kadar dalmıştı ki teknenin adaya geldiğini. Herkesle birlikte inerken Aleyna yardım etti.

Yarın birleşme partisi vardı ve gram uyku girmiyordu. Sağa döndü, sola döndü olmadı. En sonunda ayağa kalktı. Etrafına baktığında herkesin uyuduğunu gördü. Kumsala doğru yürüdü. Deniz ayla birlikte çok güzel duruyordu. 

Atakan'ın söylediği hala aklındaydı. Bekler mi bilmiyordu, onu sevebilir miydi, 2 kere ihanet yemişti ama üçüncüyü yemek istemiyordu. Bunu kaldırmazdı. Buraya geldiğinden beri sürekli birşeyler oluyordu. Yıllarca sürekli hayat onu en hassas yönünden vuruyordu. Madem hayat onu burdan soğutmaya çalışmayacaktı. Aksine hayat onu düşürdükçe kalkacak asla pes etmeyecekti.  Çünkü bir söz vermişti, kardeşine vermişti.

Gene düşüncelerine dalmışken arkasından yaklaşan adım seslerini duymadı. Sadece birinin adını seslendiğini duyunca arkasını döndü.

"Selin, napıyorsun burda. Neden bu saatte ayaktasın."

"Uyuyamadım." dedi ve tekrar önüne döndü. Arkasındaki kişinin artık yanında olduğunu hissetti. Daha sonra aklına gelen fikirle gülümseyerek ona döndü. "Denize girelim mi."

"Girelim." dedi Hilmicem. Bunu dediğinde Selin onun elini tutarak denize doğru koştu. Su dirseklerinin biraz üstünde bittiğinde alini bıraktı. Ona su fırlattı. Bunu beklemediği için ilk baş şaşırdı ama sonra o da gülümsedi. Birbirlerine su atmaları bittikten sonra derine indiler. Su Selin'in boynundayken Hilmicem'in göğsündeydi.

"Hatırlıyor musun eskidende akşam gelmiştik. Dolunay vardı. Benim üstümde beyaz elbise senin ise şort ve tişört vardı. İkimizde şapka takıyorduk. Suyun içine girdiğimizde şapkamı kaybetmiştim." Eski anıları hatırlayarak gülümsedi.

"Evet şapkayı sana yeni almıştım ve ilk denemende kaybettiğin için ağlamıştın. Zor sakinleştirmiştim seni." dedi Hilmicem. Şimdi ise o halinden eser kalmadı..

Hilmicem onu beklenmedik bir biçimde belinden tutarak kendine çekti. Eskiden bunu yaptığında hoşuna giderdi. Şimdi ise sadece pişmanlık ve üzüntüydü. Selin ise Hilmicem'in beklemediği bir şekilde kollarını onun boynuna dolamış ve yüzlerinin arasındaki mesafeyi kapatmıştı. Zaten o da bunu bekliyordu. Artık bu küslükten sıkılmıştı. Onun bir eli belindeyken diğer elini kafasına koydu ve saçlarını okşarken onu öpücüğün içine daha da çekti.

İkili birbirleriyle daha çok zaman geçirmişti. Selin ise bu dakikanın sonunda bir şeyi fark etti. Hilmicem'i artık sevmiyordu. Pırılla çıkması onu gerçekten çok incitmişti.

"Hilmicem.. Neden yaptın. Neden beni onla aldattın neden onu benim yerime koydun."