ALÇİN(+18)

16. BÖLÜM

Merhabalarr :)
Ben geldimm. Bir önceki sefer iki bölüm peşpeşe attığım için birazcık geç gelen bir bölüm oldu. İnşallah bölümü beğenirsiniz. Geçiş bölümü gibi düşünebiliriz. Satır aralarında buluşalım lütfen.
Keyifli okumalarrr.

***

Feryat figan ortalık.
Bağırışmalar , silah sesleri , başında bir saniye bile susmadan veryansın eden kadınlar ve karnında ki şiddetli ağrı.
Ciğerini yakan ,nefesini kesen.
Ayakta bacaklarından yerlere kadar ulaşmış kanlarla kocaman göbeğine bakıyordu şimdi. Hamileydi.
Kocaman bir göbeği vardı. İstemsiz ağzından küçük küçük çığlıklar firar ediyordu.

Bir kadın yanındaki tekli koltukta Yasin okuyordu. Biri ise saçlarını sımsıkı bir şekilde örüyordu. Saç dipleri de acıyordu artık. Ayaklarının altında ki kadın ıslak ılık bir bezle bacaklarından süzülen kanı siliyordu. Ama ne fayda ardı arkası kesilmiyordu. Alnından sicim sicim ter akıyordu.

Dışarıdan adam sesleri de geliyordu. Ama zihni o kadar bulanıktı ki tam net seçemiyordu.
Kasıklarına giren ağrıyla bayılacak gibi oldu.
Çığlıkları odada yankılanıyordu. Ne zaman geçecekti bu acı ?

Ayaklarının dibindeki kadın elinde ki bezi bırakıp diğer kadına seslendi. Kulakları uğulduyordu hiçbir şey anlamıyordu.

Apar topar yatırdılar yatağa. Bir iki kendini sıkmaktan sonra hayat buldu bebeği.
Acısı biraz da olsa dinmişti şimdi. Şimdi daha sesli geliyordu kuran okunma sesleri. Bebeği simsiyah bir örtüye sardılar. O sırada kapıdan bir adam girdi.  Tanımıştı. Kocasıydı bu adam. Simsiyah örtüye sarılmış bebeği verdiler kocasına.
Adamın ağzında çıkan feryada gözlerini kapatmakla yetindi. Bir terslik  vardı.

Evet. Anlamıştı.
Bu bebek ölü doğmuştu.

***

-Esma

Emin'in hali hal değildi. Yaraları epey fazlaydı. Ne edeceğini bilemedi genç kız. Gözlerinden istemsizce yaşlar süzülüyordu. Biliyordu ki bu da onun yüzünden olmuştu. Daha başka nasıl kötülük edecekti ki Emin'e.
Bir kez daha yandı adamın haline. Sonra kızdı kendine. Bilmiyor muydu sonlarının hepsinden beter olacağını. Neyine güvenip çıkmıştı bu yola. Bu bildiğin intahardı .

Destek oldu kocasına. Kaldırdı kollarının altından. Yaşına göre epey kalıplıydı Emin.
Ağzını yüzünü baya bir benzetmişlerdi. Ve bu daha başlangıçtı biliyordu kadın.

İçine içine ağlamaya devam etti. Emin'i canını yakmamaya çalışarak oturma odasına kadar sürükledi. Kapıya en yakın oda orasıydı çünkü. Bir çuval gibi devrildi Emin çekyatlardan birine.
Ağzından birkaç acı nidası dökülse de daha da ses çıkarmadı.

Genç kız hemen mutfaktan bir bardak su alıp geldi. Başına biraz destek olarak suyu içmesine yardımcı oldu. Adamın konuşmasına fırsat vermeden hemen mutfağa geri döndü. Gözyaşları şimdi daha da artmıştı. Ellerini mutfak tezgahına yasladı. Öylece kalıverdi birkaç saniye.

"Rabbim sen büyüksün. Yardım et yarabbim."

Sonrasında da dikti başını , elleriyle sildi gözyaşlarını. Emin'i öyle görünce elinin ayağının feri gitmişti. Hamur gibi olmuştu vücudu.
Elini kolunu nereye koyacağını bilemiyordu.

Çaydanlıkta hafif ılımış suyu boşalttı ufakça bir leğene. Az da soğuk su ekledi. Çekmeceden temiz bir havlu aldı. Hemen oturma odasına geri döndü.
Emin'i tekrar görünce gözyaşları sicim sicim dökülmeye başladı. Ama yukarı bakarak daha fazla akmalarına engel olmaya çalıştı.