Όταν σε Γνώρισα (New Version)

🌸Κεφάλαιο 7

31 Δεκεμβρίου

Βρισκόμουν σε ένα μαγαζί, δίπλα σε έναν όμορφο νεαρό. Μιλούσαμε όσο το σώμα του ήταν γυρισμένο προς το δικό μου.

Ο Αλέξης καθόταν από δίπλα παρακολουθώντας με σφιγμένες γροθιές γεμάτος ζήλια.

Λίγο αργότερα, έμεινα μόνη με τον Αλέξη και μου έδειχνε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες του. Δεν μπόρεσα να μην προσέξω πόσο γλυκούλης ήταν μικρός.

Αχ... πόσο όμορφος...

Άρχισε να χαϊδεύει απαλά τα μαλλιά μου κι εγώ το μάγουλο του.

"Ποιος ξέρει πάλι τι βλέπει; Ξύπνα ρε βοδινό! Παραμονή Πρωτοχρονιάς είναι!" άκουσα μια φωνή μέσα στον ύπνο μου και άνοιξαν τα μάτια μου.

Όποιος κι αν είναι, το καλό που του θέλω να αρχίσει να τρέχει ΤΏΡΑ!....

Άρχισα να κοπανάω όποιον τόλμησε να με ξυπνήσει με τα χέρια μου ανεξέλεγκτα.

"Τι χτυπάς ρε;;" παραπονέθηκε.

"Σήκω φύγε ΤΩΡΑ πριν νευριάσω!" φώναξα μόλις κατάλαβα ποιος ήταν.

"Ε μάνα! Αυτή κάθε μέρα τόσο ευχάριστα ξυπνάει;" κορόιδεψε ο Μάριος.

"Τώρα θα την μάθεις την αδερφή σου;" είπε με ύφος η μαμά.

Δεν το πιστεύω ότι μου τη λένε και από πάνω! Δηλαδή πώς ξυπνάνε έτσι τον κόσμο;! Πάνω που είχαμε αγγίξει ο ένας τον άλλον ρε γαμώτο!!

Σκεφτόμουν το όνειρο και έκανα σαν το ψάρι έξω από το νερό.

Όμως ήταν τόσο, μα τόσο αληθινό. Ένιωσα το άγγιγμα του. Ήταν σαν αληθινό...

Θα τον δείρωωω!!....

Σηκώθηκα μες στα νεύρα από το κρεβάτι.

"Καλημέρα υπναρού" είπε η μαμά.

"Καλημέρα"

"Καλησπέρα λέμε τέτοια ώρα" με ειρωνεύτηκε ο Μάριος.

Τον αγριοκοίταξα και πήγα να κάτσω στον καναπέ.

"Δες την, δες την! Έχει τόσους μήνες να με δει και ούτε κάνει τον κόπο να μου μιλήσει!"

"Να μη με ξυπνούσες!!"

"Ωπα. Τι έγινε αδερφούλα; Βλέπαμε όνειρο με τον γκόμενο;" άρχισε να με γαργαλάει κι εγώ χωρίς να θέλω γελούσα, αλλά του έριχνα και καμιά για να αμυνθώ.

"Μάριεε...." ακούστηκε η φωνή της μαμάς σαν να τον μαλώνει.

"Έλα λέγε, το βρήκα ε;" μου ψιθύρισε στο αυτί.