ဝုန်း.....
ဝုန်းကနဲ အသံနဲ့ အတူ ကုတင်ပေါ်ကပြုတ်ကျသွားသော ထန်ဟွေ့ရန်။
တစ်ပြိုင်နက်တည်း ခယ့်လန်၏ နို့လုံးလုံးလေးနှင့် ရင်ဘတ်အိအိလေးမှာ ကြွက်သားအပြည့်နှင့် ရင်ဘတ်မာမာအေးစက်စက်ကြီးနှင့် ကပ်သွားလေသည်။ခယ့်လန်ခမျာ တုန်တက်သွားသည်။
"အားလော့ မင်းဘာလို့ငါ့ကိုတွန်းတာလဲ"
"အဲ့တာ ငါမင်းကို မေးရမှာ ဟွေ့ရန်.. ကော ကို ဘာလုပ်နေတာလဲ..."
ထန်ဟွေ့ရန်က တစ်ချက်မဲ့ကာ
"ဟွန်း မင်းကောကိုမေးလေ...."
လော့ထိုက်မုမှာ ဘာမှ ထပ်မပြောတော့ပေ။ သူ့အသားနဲ့ ထိကပ်နေတဲ့ ကိုယ်ငယ်လေးမှာ ဘယ်လိုဆိုတာ ခံစားလို့ရပြီးသားပင်။
"ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် မင်းအရင်ထွက်သွား ဟွေ့ရန် ... ပြီးမှ ဒီကိစ္စကိုပြောမယ် ..."
"ပြီးရော မြန်မြန်လုပ် ...."
ထိုသို့ပြောပြီး အခန်းအပြင်သို့ထွက်သွားလေသည်။
ခယ့်လန်မှာ ထန်ဟွေ့ရန် ထွက်သွားသည် အထိ မလွတ်ပေးသေးသော လော့ထိုက်မုကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ကို အနည်းငယ်ရွေ့ကာ လှုပ်ရင်းသတိပေးလိုက်မှ ပိုဆိုးသွားသည်။
သူ့ကိုယ်အောက်ပိုင်းကို ပူနွေးမာကျောသော အရာကြီးတစ်ခုက လာထောက်နေသည်။ ဒီ အတိုင်းထိမိတာတာတောင် ဘယ်လောက်မာနေမလဲ ခံစားကြည့်၍ရသည်။
"အား...အားလော့ ဖယ်ပါအုံး.."
"အော် ဟုတ်ကဲ့.. ကော.."
ရိုးရိုးတန်းတန်းမဖယ်ဘဲ လော့ထိုက်မုသည် သူ၏သံချောင်းကဲ့သို့ မာနေသော အချောင်းကြီးဖြင့် ခယ့်လန်၏ ပန်းပွင့်လေးကို မထိတထိ ပွတ်ဆွဲသွားသေးသည်။
"အ့ ..."
ခယ့်လန် မှာ ထွက် ပေါ်လာသော ညည်းသံကြောင့် ပါးစပ်ကို အလျန်အမြန် အုပ်လိုက်ရသည်။
ထိုအသံကြောင့် လော့ထိုက်မုမှာ ခယ့်လန်၏ လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ သူ့လိင်တံပေါ်သို့ရွေ့ပေးလိုက်သည်။ သနားကမား မျက်လုံးလေးဖြင့် တောင်းဆိုလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ကမ္ဘာကူးပြောင်းပြီး ကောင်ချောလေးတွေကို အပိုင်သိမ်းမယ်
Romanceအပျော်တမ်း အပျင်းပြေ"+"onlyပါ #crd cover photo
