HANÇER

12. Bölüm

Merhabalarr
Ben geldim.
Hoş geldim diyeyim .
Sizler nasılsınız?
Umarım sağlıklı,mutlu ve huzurlusunuzdurr 🌼
Biraz beklettik ama hazırız.
Şimdiden okuduğunuz için teşekkür ederim .
Yıldıza basıp destek olduysak başlayalım.

Medya: Edip Akbayram - Hasretinle Yandı Gönlüm

********

Sare' den ...

Işık hızıyla revirden çıkmış ve sevgilim olan beyin odasının önüne gelmiştim.
Bu sabah benden önce karargaha geleceğini söylemişti ve gün boyunca birbirimizi görememiştik.
Kapıyı çaldım ve oldukça gür olan
" Gel !" sesiyle birlikte odaya girdim .

Sırtı bana dönüktü.
Benim geldiğimi anlamayacak kadar dalgın görünüyordu . Bana doğru döndü ve gözlerimiz kesişti. Sanki o an yüzünde ki mimikler canlanmış gibiydi . Çenesi kavislendi , gamzeleri belirginleşti, kara gözleri kısıldı.
Sanki kirpikleri kaşları ile birleşip bir bütün olacaktı.
Böylece yeşil gözlerime muazzam bir gülümseme sunmuştu .

"Benim meleğim gelmiş ."

Kullandığı kelimeler halâ daha utanmama sebep oluyordu .
Evet hitaplarına alışmıştım, yabancı gelmiyordu fakat bu utanmama engel değildi. Üstüne üstlük her gün farklı bir hitap şekliyle geliyordu . Sanki kalbimi yerinden sökmemiş gibi ...

İçimdekileri dışarıya vurdum ve :

"Söylemesene şöyle şeyler utanıyorum. " Dedim ,

Bana doğru bir adım attı.
Postallarının sesi tabana çarpıp kulaklarıma ulaşıyordu .
Bir adım daha attı.

"Tamam , o zaman güzel kızım gelmiş ."
"Alphann" diye sızlandım .
Sesim içime kaçmıştı sanki.
Halbuki şuan en çok ihtiyacım olan kendileriydi .
Bu hitapları nerden buluyordu bilmiyordum .

Güzel kızım..

Belki normalde çok itici gelecek olan bu hitaplar onun dudakları arasından çıktığı için çok şefkatli ve ilahi geliyordu .

Sızlanmam karşısında kafasını sağa eğip dudaklarını dişledi .

" Efendim yavrum ."
" Aramızda sadece iki yaş var ."
" Yani .."
"Yani böyle şeyler söylemene gerek yok ."

Bal gibi de vardı.

Ama onun bunu bilmesine gerek yoktu .
Dibime kadar girdi ve kapıyla beni arasına aldı .
Artık bu ani hareketleri karşısında ağzım açık kalmıyordu.
En azından bu konuda ilerleme kaydetmiştim .

"Güzel kızım değil misin ? Cevap ver bana Sare ." dedi .
Şuan ki ses tonu... Aşırı garipti.
Aşırı etkileyici .
Tam şuan kalp spazmı geçirebilirdim .
Hiç hoş olmazdı.
Boğazımda ki kuruluk hissiyle yutkundum ve onu cevapsız bırakmadım.

" Öyleyim." Dedim

Tek kaşını kaldırdı.
Bu yakınlıktan onu tamamen görebiliyor, çehresini hafızama kazıyordum . Siyah çekik gözleri, biçimli burnu, kaşlarıyla bir bütün gibi görünen upuzun kirpikleri , simsiyah kısa saçları..

" Daha fazlasısın. Beni ben yapan her şeysin . Meleğimsin, aşkımsın, sevgilimsin, bebeğimsin. Bazen düşünüyorum. Bu kadar kısa sürede bu kadar alışmam normal mi diyorum . Gitse ne yaparım diyorum .
Ama anladım ki önemli olan süre değilmiş. İnsanın evini bulup , yuvasını kurmasıymış.
Tek evim dağlar ve vatanım sanırdım.
Yanılmışım.
Birde sen varsın. En içimde , göğüs kafesimin altındasın . Kalbimin atmasını sağlayan, hayata bağlayan şeysin. "