Shifting Sands [UNEDITED]

CHAPTER 13

pagkatapos namin sa photo booth ay napagdesisyunan naming maglibot muna sa mall dahil alas kwatro pa lang naman at marami pang oras para mag enjoy. ang mall na ito ay magsasara ng alas otso ng gabi kaya susulitin na namin ito lalo pa't wala na kaming pasok bukas. araw kung kailan uuwi ang lahat sa kani kanilang bahay.

Napuno ng kasiyahan at usapan ang mall habang kami ay naglalakad. hindi ko rinckasi nila makalimutan ang nangyari kanina sa photo booth. Hindi mapigilang kumabog ang puso ko tuwing tinititigan ako ni KD, ngunit alam kong kailangan kong pigilan ang aking damdamin. Si KD, palaging malamig at misteryoso ang dating, ay palaging nagbibiro sa akin, at alam ko na ramdam niya ang epekto nito sa akin.

"Isn't today just wonderful?" Hindi ko mapigilan na ititig ang aking tingin kay KD, na nagtaas ng kilay bilang sagot.

Si Kailani naman na palaging masayahin. "Oh yes, it's so much fun being here with all of you!"

Si Iura na tumatawa kanina at inaasar ako ay tila abala nang biglang may tumawag sa kanyang telepono.

"Hello?" ang sabi ni Iura, may halong pagtataka sa kanyang tinig. "Nashvrill? You're at the mall? How?"

malamang sumakay. alangan namang lakarin ng boyfriend niya itong mall mula sa england.

Nagtaas ng kilay si Kailani, tila interesado sa hindi inaasahang tawag ni Iura.

"Oh wow, really? You're back in the Philippines?" ang pagtataka ni Iura, na may kasamang pagtataka. "Okay, I'll wait for you outside."

Napansin ang pag-uusap, lumapit si Kailani sa akin. "What's going on? Who was that?"

Lumingon si Iura sa amin, may halo ng excitement at kaba sa kanyang mukha. "Si Nashvrill, boyfriend ko. Nandito daw siya sa mall. Umuwi siya mula sa England nang biglaan."

Napahalakhak naman ako bigla sa kaniyang balita. "How exciting! A surprise visit!"

Nakita ni KD ang aking reaksyon, kaya't hindi napigilan ang magbiro, "Lucky you, getting such a romantic gesture."

huwag kang magbiro ng ganiyan. baka seryosohin ko, ipakita ko sayo ang sinasabi mong romantic gesture.

Tumawa si Kailani. "Let's go with Iura to meet him outside."

Lumakad kami palabas ng mall patungo kung saan naghihintay si Nashvrill.

"Hello, love, I'm here," sabi ni Iura sa kanyang telepono habang papalapit kami kay Nashvrill.

Lumingon si Nashvrill, ang kanyang mukha ay halo ng pagtataka at konting irritation. "Iura, bakit hindi mo man lang sinabi na uuwi ka?"

Napangiwi si Iura, tila nanghihinayang. "I'm sorry, love. It was a last-minute decision. i just really missed my cousin that's why i forgot to inform you"

Naramdaman ko ang tensyon, kaya lumapit ako kay Kailani, bumulong, "Looks like Nashvrill isn't too happy."

Tumango si Kailani ng may kaunting pang-unawa sa sitwasyon.

"Hi, Nashvrill," bati ko, umaasang mapagaan ang loob nito. "Kamusta ka?"

Tumango si Nashvrill ng maikli. "Hello." saka tumingin sa girlfriend niya. "I'm fine"

Huminga ng malalim si Iura, nagpapanatag sa sitwasyon. "Come on, let's all go inside. We can chat more there."

Napagdesisyunan ng grupo na manatili sa isa't isa, nagpasya na mas maganda pa rin ang magkasama.

Sa loob ng mall, naglibot-libot kami sa mga tindahan, ang hangin ay mabigat ngunit hindi pinapansin ni KD ang sitwasyon, ngunit paminsan-minsan ay nagbibigay siya ng ngiti na tila may kaunting pang-unawa sa akin.

"nakakapgod ang araw na ito 'no? biruin mo, pagkatapos natin magsaya, dadating bigla ang boyfriend ng pinsan mo. " sabi ni Kailani habang nag-iikot kami sa isang tindahan ng mga damit.

Tumango ako ng hindi gaanong nagpapakita ng pagod. "Oo nga, napakadami ng nangyayari. nagulat nga din ako kasi hindi ko inaasahan na dusundan siya ni vrill."

Sa kabilang banda, tila unti-unti nang nagkakasundo si Iura at Nashvrill, at unti-unti nang nagiging magaan ang kanilang usapan habang naglalakad.

"I'm really sorry love kung hindi ako nagpaalam sayo," sabi ni Iura, may halong pagsisisi sa boses.

Napabuntong hininga ng malalim si Nashvrill. "Sana lang sinabi mo sa akin. Pero okay lang 'yan."

naiilang ako sa kanilang dalawa. hindi kasi ako sanay na may lq sila dahil madalas ay nakakadiri ang pagka sweet nila sa isa't isa.

Napansin siguro ni KD ang nararamdaman ko, kaya't naisipan niyang mang-asar ng kaunti, "Elsinore, may tanong ata sa'yo si Kailani."

Napalunok ako, ngunit ngumiti rin sa pang-aasar ni KD. "You're incorrigible."

Napatawa si Kailani, masayang nakikinig sa aming palitan ng biruan.

Samantala, unti-unti nang lumilipas ang hapon sa pamamagitan ng tawanan, mga masasayang alaala, at mga bagong koneksyon. Habang nagpaalam na sina Iura at Nashvrill at ihahatid na din nila si kailani sa club nito.

nagpasalamat kami sakanila dahil naging masaya ang bonding namin ngayon.

habang papalabas kami ng mall ay masiyado akong nabingi sa katahimikan kung kaya'y binalikan ko nalang ang nangyari kanina sa photo booth.

"muntik na talaga kanina, kinabahan ako dun" tanong ko, pilit na iniiwasan ang pagpapakita ng aking pagkakilig. "Buti nalang talaga hindi iyon nangyari."

Nag-angat ng kilay si KD, tila walang interes sa pahayag ko. "Ayos lang naman saakin. pero naka reserve na iyon sa next time.. hindi babagay sa personality ko ang basta nalang humalik sa babaeng hindi ko pa naman gusto"

Nakakainis ka talaga minsan, kd. hindi mo ako gusto pero kung magselos ka ay parang pag aari mo ako. nang maisip ko iyon, hindi ko mapigilang ngumiti nang bahagya.

"Grabe ka naman, KD! Parang gusto mo yatang manatiling frosty forever," birong sagot ko, na may pabiro na pagpuna sa kanyang cold attitude.

"Well, coldness is my specialty. Can't have it any other way, right?" sagot ni KD, na tila hindi nababahala sa aming usapan.

Nakakainis nga, pero hindi ko mapigilan ang pagkakilig sa tuwing kasama kita.

"Naku, alam ko na! Secretly, gusto mo lang palang manatiling mysterious," pabirong sagot ko, na may halong pagpapahayag ng aking nalalaman tungkol sa kanya.

"Oh, Elsinore, you know me too well," biro ni KD, na tila walang planong magbago sa kanyang malamig na personalidad.

Sa kabila ng pagiging cold ni KD, hindi mapigilan ang aking pag-asam na makitang magbago ang kanyang pag-uugali. Sa bawat biro at asaran namin, may munting bahagi sa akin na umaasang magbukas siya nang higit pa at ipakita ang tunay na nararamdaman.

"Ang saya ng araw na ito," sabi ko kay KD habang naglalakad kami palabas ng mall.

Ngumiti si KD, at kahit na may halong kalmaduhan sa kanyang mga mata, tila may kaunting init sa pagtingin. "Oo nga, masaya ako at kasama kita."

Napansin ko ang pagbilis ng tibok ng aking puso, ngunit hindi ko maipinta ang aking ngiti sa aking labi.

bumabanat nanaman ang loko pero kapag sineryoso ko, agad naman itong naiirita. weirdong 'to

Sa gitna ng mga tawanan at mga masasayang alaala, natutunan kong ang pinakamahahalagang mga sandali ay madalas na mga hindi inaasahan. at sana ang kasiyahan na nararamdaman ko ngayon ay hindi na magbago pa sa mga susunod pang mga araw.