P-9(Zawgyi)

100 9 0
                                    

ညသန္းေခါင္ခ်ိန္ပင္ျဖစ္ေနေသာ္လည္း လမ္းေပၚတြင္ မီးေရာင္စံုမ်ားျဖင့္ပ်ားပန္းခတ္လႈပ္ရွားသြားလာေနေသာ ကားမ်ား။ေအာင္ေဇယ်တံတား၏တစ္ဖက္တြင္ေရာက္ေနေသာ သူတို႔အဖို႔ ျမစ္ေဘးနားတိုက္ခတ္ေသာ ေလႏွင့္ ညသန္းေခါင္တိုက္ခတ္ေသာ ေဆာင္းေလေအးေအးက သူတို႔ကိုယ္စီ၏ရင္ထဲတြင္ရိွေသာ အပူမီးကိုကား ေအးျမမေပးႏိုင္။

"ခင္ဗ်ားသိလား ခင္ဗ်ားသိမွာပါဗ်ာ"

"အင္း ငါသိပါတယ္"

သူ႔မ်က္စိေရ႔ွတြင္သူတစ္ခါမွမျမင္ဖူးသည့္ နိဒါန္း၏ပံုစံ။မ်က္ရည္လည္ရြဲႏွင့္ငိုယိုၿပီးရင္ဖြင့္ေနသူသည္ကေလးတစ္ေယာက္လိုပင္။အိမ္ကထြက္လာသည့္လမ္းမွာ စတိုးဆိုင္တစ္ဆိုင္ဝင္၍ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ဘီယာဗူးေတြဝယ္လာခဲ့တာ အခုဒီလိုေတြရင္ဖြင့္ဖို႔အတြက္ပဲျဖစ္မည္။

"စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ က်ဳပ္မေျပာပဲေနခဲ့တာ က်ဳပ္ခံစားခ်က္ေတြကို က်ဳပ္တစ္ေယာက္ပဲ ခင္ဗ်ားသိလား"

"ေအးပါကြာ ငါနားလည္ပါတယ္"

ကာရံလည္းသူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေနခြင့္ေပးခ်င္၍ ဒီတစ္ေန့ေတာ့သူ႔ကိုစိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ လြတ္လပ္ခြင့္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ဆရာသမားက ေသာက္တာမ်ားမွ သူ႔ရင္ထဲရိွသမ်ွကို အကုန္ရင္ဖြင့္တာျဖစ္သည္။

"အင္း ခင္ဗ်ားရိွရင္ရၿပီ"

နိဒါန္းမ်က္ႏွာမွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ရႊဲနစ္ေနကာ မ်က္ရည္ၾကည္မ်ားဝဲ့ေနေသာ မ်က္လံုးအစံုႏွင့္ ကာရံကိုၾကည့္သည္။ႏွစ္ေယာက္လံုးက ပံုမွန္အက်ႌေတြႏွင့္မို႔ ဒီလိုညမ်ိဳးဟာသိပ္ကိုေအးလွသည္။သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားအကြာအေဝးတစ္ခုကို နိဒါန္းက စတင္ျဖတ္ေက်ာ္လိုက္သည္။ကာရံမ်က္ႏွာေရ႔ွတစ္ေျဖးေျဖးတိုးကပ္လာေသာ နိဒါန္းရဲ့ရမၼက္ခိုးေဝေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားကိုသိေသာ္လည္း ကာရံၿငိမ္သက္ေနလိုက္သည္။​ခဏတာအတြင္းထိကပ္သြားေသာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္စံု၊ျမန္ဆန္လြန္းတဲ့ရင္ခုန္သံေတြ၊မ်က္လံုးစံုမိွတ္ထားတဲ့မ်က္ဝန္းတစ္စံုႏွင့္အတူ မိွတ္ထားေသာမ်က္လံုးမ်ားကို ေသခ်ာၾကည့္ေနေသာ မ်က္ဝန္း၊ကားမီးေတြ၊ျမစ္ေရလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းတိုက္ခတ္ေနေသာ ေဆာင္းေလေတြက သူတို႔အျပဳအမူကို ရပ္တန္႔ထားႏိုင္စြမ္းမရိွ။

My possession doctor (Completed)Where stories live. Discover now