Şimdi düşününce o güne geri dönsem yine o arabaya biner miyim diye sorguluyordum. Bana attığı ilk mesaja cevap verir miydim? Bu yaşadıklarımızı yaşayacağımızı bilsem hayatımdaki ilk keşkeye dönüşen adama büyük bir aşkla tekrar bağlanır mıydım?
Tüm b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayalım, iyi okumalar <3
Gripin - Yalnızlığın Çaresini Bulmuşlar
🔗
Son zamanlarda fazla durgundum.
Bu ailem tarafından fark edilmişti elbette ki. O yüzden kendilerince bana destek olmaya çalışıyorlardı. En basitinden Asya ile hep onlar ilgileniyordu, bana kafamı dinlemem için fırsat tanıyorlardı fakat benim kafamı dinleme yöntemim kızımla beraber olmaktı zaten. Onunla oynamak, uyumak, bazen hiçbir şey yapmadan öylece oturmak.
Bütün bir hafta Asya'yla gece uyku vakti gelince yalnız kalmıştım sadece. Diğer türlü ya yeni anne olacak ablamın kendince 'deneyim' kazanması için ablam, ya Aktan, kaldı ki Aktan normalde de Asya'dan ayrı değildi zaten, ya da annem tarafından Asya'nın bakımı bir şekilde üstlenilmişti. Dolayısıyla onunla çok az yalnız kalmıştık.
Bugün de ilk iş haftamın ilk tatilindeydim. Günlerden cumartesiydi ve bugün hava diğer günlerden daha sıcaktı. Havanın güzelliğini değerlendirmek için Asya ile parka gidecektik. Tabii kızım şu an dayısıyla animasyon izleyip oynadığı için evden çıkarken mızıkçılık yapacaktı ama parktan geri dönmek de istemeyecekti.
"Aktan," diye sızlandım. "Hâlâ giydirmemişsin Asya'nın üstünü."
"Bir dakika şu an çok ciddi işler üzerindeyiz."
Ciddi işleri Aktan'ın televizyondan açtığı Alvin ve Sincaplar animasyonunun ilk filmini izlemekti. Konsepte uyumlu olsun diye Asya'nın önünde Alvin, Simon ve Theodore peluşları, üzerinde ise sincaplı tulumu vardı. Hepsi tabiiki de Aktan'ın işiydi. Küçükken en sevdiği animasyon serisi olduğu için daha şimdiden Asya'ya neredeyse her hafta izletip onun en sevdiği yapmaya çalışıyordu.
Asya oyuncaklar dışında hiçbir şeyle ilgilenmiyordu, Aktan bunu kabullenmemekte ısrarcıydı. Arada bir dayısına bakıp gülüyordu sadece.
"Ciddi işin çocuğuma yüzüncü kez Alvin ve Sincaplar izletmek mi?"
"Bence seviyor Alvin ve Sincaplar'ı." dedi öyle olmadığını bile bile.
Salonun girişinde durmak yerine içeri girdim. Belli ki Asya'nın üstünü değiştireceği falan yoktu. "Ne olduğunu bildiğinden bile şüpheliyim."
"Hayır biliyor," diyerek karşı çıktı. "Benim hangisi olduğumu bile biliyor." Aktan iki eline yerdeki peluşlardan iki tanesini aldı. Theodore ve Simon'ın peluşlarını Asya'nın görüş açısına sokarken "Bak bakayım buraya dayıcığım," dedi. "Hangisi Aktan?"
Kollarımı birbirine bağlayıp koltuğun kolluk kısmına otururken Asya'yı izlemeye başlamıştım. Ağzının içinde soktuğu işaret parmağını, salyasıyla kaplanmış parmağını, ağzından çıkardı. Üzerinde mavi bluz olan gözlüklü oyuncağı işaret etti. "Bak!" dedi Aktan hemen. "Biliyor demiştim."
