Cübbeli Kekim

13. Bölüm

Bölüm şarkısı: Pera-Her şeyim~

Bahadır ile birlikte bahçeye giren Zeynep, etrafta gözlerini gezdirmişti. Daha yarım saat önce olan olaylar silsilesi tekrardan düşmüştü aklına.

Acaba Cüneyd ne haldeydi?
Yeniden kriz geçirmiş olabilir miydi?

Düşüncelerinin etkisi ile korkuya kapılan Zeynep, biraz daha hızlanmıştı ki Bahadır'ın durması ile durmak zorunda kalmıştı.

B:"Hanımanne isterseniz siz burada bekleyin. Ben gidip geleyim."

Şayet bu gece Cüneyd'i göremezse gözüne uyku girmeyeceğinden emindi Zeynep. Bu yüzden itiraz etti.

Z:"Lüzum yok. Bende geleceğim."

B:"Ama-"

Z:"Cüneyd efendiyi göreceğim."

Bahadır'ın sözünün yarıda kalmasına neden olan Zeynep'in çıkışı, Bahadır'a daha fazla söz hakkı tanımamıştı. Bu sebeple Zeynep'i başıyla onaylamış, ürkek adımlarla içeri ilerlemişti.

Mürşid efendinin kapısına yaklaşan Zeynep'in gözleri nihayet Cüneyd'in büzülmüş bedenini bulmuştu. Kendinden bihaber kendine gömülmüştü Cüneyd.
Her ne kadar içi rahatlasa da Cüneyd'in bu biçare hali Zeynep'in de girişi belirsiz bir çıkmaza sapmasına neden oluyordu kendi içerisinde.

Avuçlarında tuttuğu çantayı biraz daha kavramıştı Cüneyd'in yanına varırken.

B:"Efendim kıyafetleriniz."

Bahadır'ın sesine karşın Cüneyd, kapalı gözlerini aralama tenezzülüne bile girişmemişti.

C:"İstemez."

Eğik kafasını bir süreliğine Zeynep'e çeviren Bahadır, tekrardan Cüneyd'e dönmüştü ki Zeynep hızla söze girmişti.

Z:"Cüneyd... Efendi."

Cüneyd, kulaklarına dolan Zeynep'in sesi ile belli belirsiz gözlerini aralamış, yine aynı yavaşlıkla doğrultmuştu belini.

C:"Neden geldin?"

Farkında olmadan Cüneyd'in gözlerine susayan Zeynep'in gözleri, oğlu Hz. İsmail için Zemzem'ini bulmuş Hz. Hacer gibi kavuşmuştu kendi can suyuna.

Z:"Seni merak ettim."

Zeynep'in kendisini bulan odağı ile birlikte ufak bir baş selamı veren Bahadır, ikilinin yanından ayrılmıştı.

Z:"Nasıl oldun? Kendine geldin değil mi?"

Zeynep'in sorusu ile gözlerini bir kaç saniyeliğine yummuştu Cüneyd.

C:"Zerre içinde zerreyim. Ben kendimi bilmez miyim? Yani işin sırrı kendini bilmekte."
(Aşık daimi)

Cüneyd'in cevabının üzerine sessiz kalan Zeynep, Cüneyd'in kurumuş kan ve çamur ile kaplı ellerine dikkat kesilmişti.
Çok kötü görünüyordu.

Z:"Üzerini değiştir de ellerine bakayım."

Zeynep'in sözleri ile ellerini farketmişti Cüneyd.
Zira ruhundaki yaralar, bedenindekileri hissettirmemişti.

C:"Mühim değil."

Cüneyd'in itirazıyla, sargıdan kurtulmuş olsa da kırmızılığını koruyan elini öne doğru uzatmıştı Zeynep.

Z:"Bak, sende benim yaramı sarmıştın. Ben o vakit itiraz etmedim sana. Lütfen sende etme."

Zeynep'in gözlerinin içine doğru uzun bir iç çekmişti Cüneyd.