Vuslat

Vuslat 21

"Seviyorsa zaten birleşir insanlar. Aşk gerçekse bitmez, seven insan bekler."

Tayfun arabayı orman yoluna kırmayı başarmıştı, ardındaki 4 arabadan 2 si takla atmıştı. Kaldı 2 diye düşündü Ferit. Her arabada sürücü dahil 5 kişi olsa dedi 10 kişi. Derin bir nefes verdi. Allah biliyordu ya, yanında Seyran olmasa ölüp ölmemek umrunda olmazdı. Ama uğruna yaşayacağı kadın yanındayken ölmeyi aklımın ucundan geçiremezdi. Arabayı durdurdu Tayfun.

"İnsek iyi olur abi, ayrı ayrı ararlar daha kolay hallederiz."

"Yenge."

Seyrana dönmüştü.

"Kurbanın olayım kendini koru. Benim gözümde sende, vücudum da sana siper. Ama olurda sana bişey olursa belamı siker benim."

Gülmüştü Seyran. Hayrandı bu adama. Korumalarına bile bana olan aşkını haykırıyor diye düşündü. Elindeki silahın kabzesini sıkı sıkı tuttu seyran. Can sıkıntısından gittiği kurslar belki bugün hayatını kurtaracaktı. İlerden silah sesi duyuldu.

"Ferit Korhan. Bugün bu ormandan ancak ölün çıkar. "

Devam etti aynı ses.

"Yanındaki ceylana söyle bugün adamlarımın ödülü o."

Sinirle ağaçların havasını içine doldurdu Ferit.
Yerleri belli olmasın diye cevap vermedi ama o sesin sahibin dişlerini söküp, dilini kesmeyi beyninin bir köşesine kaydetti. Telefonu titredi.

"Aslan."

"Abi. Hallettim burayı. Geliyorum. Ama sinyal çok az olabildiğinizce sabit kalın ki yerinizi bulayım. "

"Aslan arkamda 10 tane adam var nasıl sabit durayım sikicem şimdi dediğin lafı."

"Abi durman lazım. 5 dakikaya gelip alıcam sizi."

Telefonu kapattı sıkıntıyla. 5-10 dakika geçmişti. Arkadan gelen çalı sesleriyle Ferit arkasını döndü. Tanımadığı adam silahını ona doğrultmuştu. Gözleri parladı adamın. Ferit Korhanı öldürürse alacağı ödülü düşünüyordu. Az önünde Seyran yürüyordu Feritin. Seyrana vücuduyla siper olmak için arkasındaki adamı yoksayarak arkasını döndü. Seyran kıpırtının farkına vardığında önüne döndü ve silah sesi duyuldu. Ferit Seyranın kucağına yığılırken Tayfun arkadaki adamı alnından vurmuştu.

"Ferit."

Sesi o kadar derinden çıkıyordu ki. Nefesi kesilmişti.

"Güzel gözlüm."

Ellerini Feritin yaralı sırtına götürdü, elini kaldırdığında ellerinde kanla ağlamaya başladı.

"Tayfun, tayfun bişey yap."

Ferit artık konuşmuyordu tam kalbinin arkasından vurulmuştu. Tayfun ceketini çıkarıp Feritin kan kaybetmesini önlemek için bastırdı. Ard arda gelen silah sesleriyle seyran Feritin üzerine yattı. Karşıdan koşarak Aslan geliyordu.

"Abi."

Deyip Feritin yanına koştu.

"Abi dayan, kurban olayım dayan."

Gerisi Seyran için karanlıktı.

***

Gözlerini açtığında hastane odasındaydı başında suna vardı.

"Ablacım."

"Ferit nerde?"

"Ameliyatta ablacım."

Suna seyranın yanına gidip sarılmak istedi. Seyran sarılmadı, kalktı.