Korkutan Aşk

4.

En son onunla konuştuktan sonra eve gelmiştim. Sıcak bir duş alıp yemek yemiştim. Bu akşam annemle film izleyecektik ama iki saattir film seçemiyordu. Bana göre fark etmezdi. Öyle filim takıntım yoktu. En sonunda deli balı açmıştık. Bir filim ancak bu kadar güzel ve duygusal olabilirdi. Filim bittikten sonra balkona çıkmıştım. Sigara içmeliydim. Sigaramı içerken hala ağlıyordum. Ne var yani biraz duygusal bir kızım. Tam içeri girecektim ki sanki bahçede biri varmışta beni izliyormuş gibi hissediyordum. Kalbim hızlanmıştı. Karanlığın içine doğru bakıyordum. Sanki   şu an biriyle bakışıyorduk. Ve ben bakışlarımı çekemiyordum. Sanırım paranoyak olmuştum. Ya da şizofren tam bilemiyorum şu an.  İşte tam o anda telefonuma bildirim gelmişti.

     05*:   gözlerin diyorum.

Ne gözleri ya numara gene gizliydi. Kendimi hemen içeri attım ve kapıları kilitledim. Biliyordum hislerimde asla yanılmazdım. Orda biri vardı işte hem de geçen ki çocuktu bu. Mesaj attığına göre oydu yani mesajlar hala duruyordu. Ne yapacaktım anneme söylemeli miyim? Ya da konuşsam onla ortaya çıkarsam kim olduğunu. 

       BEN: nesi var gözlerimin
   05*:  canımı yakıyor.

         BEN: neden?
05*: bana hep korkarak bakıyorlar. Oysa ben aşkla baksınlar istiyorum.

Ne diyeceğimi bilememiştim. Kendisinin ne dediğini anlayamadım. Ne saçmalıyordu. Bana aşık mı yani ne yapacaktım. Takıntılı bir sapıkta olabilirdi. Ne cevap verecektim.

    BEN: sen benden ne istiyorsun?
05*: hiçbir şey istemiyorum. Sadece uzaktan   sana yaklaşmadan sevmek istiyorum.
     BEN: benimi seviyorsun yani?
05*: hayır seni sevmiyorum.
Kalbimde kırılan bir şeyler olmuştu sanki ama neden tanımıyorum bile niye böyle söylediğine üzüleyim ki. Saçmalama leyla kendine gel.
05*: Sana Aşığım.
OHAAAAAAA. NE DİYOR BE BU. Ne aşkı be.
BEN: ne zamandır bana aşıksın?
05*:  iki senedir.
BEN: Madem iki senedir bana aşıksın o zaman hatırım için çık karşıma lütfen.
  
   Şu an acaba hangi akla hizmet onunla konuşuyordum. Bide çık karşıma diyorum ya bide hatırım içinmiş lan ben kafayı   yedim galiba. Ya   gerçekten çıkarsa ya bana zarar verirse ya sapıksa ya katilse niye böyle bir aptallık yaptım ki ben. Cevap ta vermiyor daha ya gerçekten gelirse. Telefonu bırakıp biraz odayı turladım. Tam o anda balkonun kapısı tıklanmıştı. E yuh gerçekten geldi mi? en fazla ne olacak ki. Sacımı düzeltim cama doğru yürüdüm. ( saçımı mı düzeltim hey Allahım da ) perdeyi açtığımda karşımda onu görmeyi beklemiyordum. Ne diyecektim şimdi. Daha doğrusu ne diyebilirim ki. Ama bu bakış ben ben hatırladım.

           -YAZARDAN-
İki sene önceydi genç kız sokak aralarında gezmeyi çok seviyordu. Bir akşam gene çok bunalmıştı dışarı çıkmak gezmek istemişti. Ama bu onun en büyük hatasıydı. Dışarı çıkmıştı   dolaşmaya başlamıştı. Dolaşırken bir anda bir yardım çığlığı duydu. Kadın sesiydi bu bakıp bakmamak konusunda karasız kalmıştı. Başına bir şey gelebilirdi. Ama bakmaya karar verdi. Ara sokağa girdiğinde üç tane adamın bir kadını dövdüğünü gördü hemen polisi aradı ama adamlar onu görmüştü. Aklından zaten polise adresi verdiğini kadını kurtarabileceklerini düşünüp kaçmaya çalıştı. Adamlardan iki tanesi peşindeydi. Çok hızlı konuşuyordu. Önüne bile bakmadan koşuyordu. Ama bir anda ayağı taşa takıldı ve yere düştü çok kötü düşmüştü.  Dizleri ve kafası kanıyordu. Ama hiçbir zaman acılarını gören büyüten bir kız değildi. Ayağa kalmıştı. Ama daha koşamadan yakalanmıştı. Bağırmaya başladı sesinin çıktığı kadar bağırıyordu. Adam onun saçından tutmuş hem küfür edip hem de hırpalıyordu. Bir anda boşluğa düştü. Kafasını kaldırdığında  bir çocuğun adamları dövdüğünü gördü. Oda başını dizlerine yaslayıp her şeyin bir rüya olmasını diliyordu.
-İyi misin?
-Değilim ne olur bu yaşadıklarım rüya olsun.
-Tamam sakin ol polisi ve ambulansı aradım gelip seni buradan alacaklar.
Genç kız kafasını kaldırdı ve genç adama baktı. Arkasını dönmüştü adam bir anda adamın elinden tutu.
-Ne olur beni tek bırakma korkuyorum. En azından polisler gelene kadar.
Genç adam bir anda kıza dönüp hemen elini çekti. Bilmiyordu ki daha sonra bırak elini tutmayı uzaktan izlemeye bile razı olacaktı. Genç kız adamın gözlerine bakmıştı. İçi titremişti sanki kızın bir an onun simsiyah gözlerinde kaybolmak istemişti. Adamında kızdan pek bir farkı yoktu afallamıştı. Bir an düşündü genç adam belki hayatım farklı olsaydı belki bu kadar boka batmasaydım ya da içimde biraz olsun sevilme sevme hissi olsaydı nasıl olurdu. Ama yoktu. O gece o kızı orda bırakıp arkasına bakmadan gitmişti. Lakin bu kıza göre öyleydi. Çünkü   o akşam adam kızı uzaktan gözetlemiş götürdükleri hastaneye bile gitmiş. Hatta sağ sağlim eve gittiğine emin olmuştu. Sadece o akşam o kızı orda bırakamayan adam bir daha o kızı hiç bırakamamıştı    ama   genç kızın bundan haberi hiçbir zaman olmadı.