Toprak vardı karşımda gözlerinde ki o tanıdık bakışla karşımdaydı işte ne hakla ne yüzle bu kadar zamandan sonra karşıma çıkabilirdi.
- Toprak
- E evet
- Seni hatırladım. Sen osun o gece beni orda tek başıma bırakıp giden çocuksun sen
- Bırakmadım leyla yemin ederim bırakmadım.
- Yalan konuşma bıraktın beni o halde orda yalnız bıraktın ne kadar korktum ne kadar ağladım. Sen yoktun.
- Gitmedim Leyla uzaktan hep seni izledim. Hastaneye gittiğinde de ordaydım eve gittiğinde de. Ben seni hiç yalnız bırakmadım. İki senedir de hep uzaktan da olsa hep yanındaydım.
- Neden, neden karşıma çıkmadın. Niye yakınıma gelmedin.
- Gelemezdim Leyla
Sesi çok acıklı çıkmıştı. Sanki biri ona işkence ediyormuş canı yanıyormuş gibi geliyordu sesi.
- Neden açıkla
Söylesene niye susuyorsun
- Gelemezdim çünkü, çünkü korktum. Benden korkmandan korktum beni sevmemenden benden nefret etmenden korktum.
Ne söyleyebilirdim bilmiyorum. Ya da nasıl bir tepki verebilirim onu da bilmiyorum tek bildiğim doğruyu söylüyor olması. Gözler yalan söylemezdi ve o anlattıklarını gözlerimin içine bakarak doğruluyordu.
- Neden korktun?
- Bunu sana açıklayamam leyla ne olur üzerime daha fazla gelme.
- O zaman neden bunca zaman sonra karşıma çıktın.
Bir ikilem vardı gözlerinde. Sanki söylemekle söylememek arasında kalmıştı.
- Çünkü artık dayanamıyorum. Seni görmek yetmiyor. Seni görmek sesini duymak kokunu hissetmek istiyorum. Leyla ben seni çok seviyorum. Ne olur bana bir şans ver. Arkadaşta olabiliriz. O kerem piçiyle nasılsan benimle de öyle olmana razıyım.
Aklım çok karışmıştı böyle bir açıklama beklemiyordum. Hiçbir şeyde anlamamıştım. Açıkcası ne olacaktı anlamıyorum. Benden sakladığı bir şeyler vardı belli. Bu konuyu düşünmeden cevap veremezdim.
- Zamana ihtiyacım var. Aklım çok karıştı düşünmek istiyorum.
- Bütün zamanlar senin olsun güzelim sende benim.
Nefesim kesilmişti söylediği söz karşısında. Karnımda sanki bir şeyler oluyordu. Aynı zaman da utandığım için bakışlarımı kaçırmıştım.
- Sen utandın mı?
- Ne alakası var ya git hadi.
- Utandın utandın 😊
- Sus tamam git buradan.
- İyi geceler kiraz çiçeği.
- İyi geceler😊
Arkasından gülümseyerek onu izliyordum. Gitti ve ortadan kayboldu ama ben hala gülümseyerek arkasından bakıyordum.
- Ayyyyyyyyyy anne ne yapıyorsun?
- Asıl sen ne yapıyorsun iki saattir sana çağırıyorum.
Annem arkamdan bir anda bana dokunmuştu aklım çıktı. Hangi ara yukarı çıktı hangi ara odama girdi bilmiyorum.
- Duymadım anne ne bilim.
- Peki niye salak salak sırıtarak dışarı bakıyorsun?
- Sırıtmıyordum anne saçmalama
Bunu söylerken bile gülümsüyordum. Durduramıyordum. Acaba çayıma ilaç falan mı attılar. ( Saçmalama leyla )
- Gayet te sırıtıyordun ne oldu sen aşık mı oldun bak hala sırıtıyorsun.
- Anne ne alaka ya uyucam ben hadi gel öpim senide çık iyi geceler anneemmmm.
- İyi geceler Allah’ ın delisi.
Annem odadan çıktıktan sonra kendimi yatağa attım hemen. Ve olanlar hakkında düşünmeye başladım. Bir anda saçma şekilde aşk itirafı almıştım ve sanki bende boş değildim. Ama sadece üç kere gördüğün birine gerçekten aşık olabilir miydik? Bırak aşkı bana sorsalar üç kere gördüğün birine bir şeyler hissedebilmek bile saçmalıktı. Ama benim şuan hissettiklerim neydi o zaman. Belki heyecandan belki bir anlık bir his. Belki korku. Korku benden korkmandan dedi benden nefret etmenden neden ondan korkacaktım. Yada neden nefret edecektim bilmiyordum. Çok kısa bir zaman sonra anlayacaktım…
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Korkutan Aşk
Teen Fiction- artık herkes seviyor beni herkes korktuğundan değil sevdiğinden saygı duyuyor biliyor musun ? - Ne güzel sevindim adına - bir sen sevemedin beni bi sen korkularını yenemedin....
