Korkutan Aşk

16.

Babamın anlattıklarını sindirmem gerekiyordu. Konuşmasına ara vermişti. Ayağa kalktım sigara içmem gerekiyordu. Tam gidiyordum ki babam

- Gitme leylam daha bitmedi.

- Geleceğim

Salondan balkona çıktım. Sigara mı almayı unutmuştum. Tam arkama dönüştüm ki Toprak geldi paketini çıkarıp bana uzattı. Aldım ve yaktım. Oda kendine yakmıştı. İlk defa onu sigara içerken görmüştüm. Kullandığını bilmiyordum.

- Sigara kullandığını bilmiyordum.

- Senin yanındayken içesim gelmiyor.

- O zaman hep yanımda kal

- Sende içmeyeceksen neden olmasın

- Düşündüm de gerek yok sanırım

- Öyle olsun bakalım. İyi misin?

- Sence.

Cevap vermedi. Bende daha konuşmadım. Sessizce sigaralarımızı içip içeri yöneldik. İçeri geçtiğimizde herkes susmuştu. Aynı yerime oturup babama döndüm.

- Evet dinliyorum.

Derin bir nefes aldı.

- Neyse ben gülden uzak durmaya çalışıyordum aradı bakmadım mesaj attı dönmedim. Karşılaşabileceğimiz bir ortama hiç girmedim. O bir mafya kızıydı ben ise mafyalardan nefret eden o adamdım. Ama her gün onu görmek istiyordum uzaktan uzaktan onu takip ediyordum. Çok aşıktım onu görmediğim gün sanki kafayı yiyecek gibi oluyordum. Gülün hiç kardeşi yoktu tek kardeşti. Biliyordum ki eğer onunla evlenirsem beni de onlar gibi yapacaklardı. Ama aynı zamanda içim gidiyordu ona. Dayanamadım gittim evlerine çıktım babasının karşısına dedim ki ben kızınızı çok seviyorum. Bana dedi ki onun için ölür müsün hiç düşünmeden dedim ki ölürüm. İşte tam o anda beni aldı ve bir depoya götürdü. Gülde ordaydı dayak yemiş hırpalanmıştı. Ne zaman oldu bilmiyorum ama üç gündür onu göremiyordum zaten. Karşımda eli ayağı bağlı bir adam vardı. Güle baktım gözümün içine bakıyordu. Ali bey döndü kızına dedi ki sende bu adamı seviyor musun? Kafasını salladı gül o gün seviyorum dedi. Neye uğradığımı şaşırdım. Oda beni seviyordu içim gitti. Şu an beni öldürseler gıkım çıkmaz dedim. Ama planlar başkaymış tabi. Ali bey geldi yanıma dedi ki kızımı bu hale bu piç getirdi. Elime verdi silahı dedi ki ölmek korkakların işi   sevdiğine sen zarar vermediysen sevdiğin için ölmeyeceksin sevdiğin için öldüreceksin. Ne yapacağımı şaşırdım. Elimdeki silah zangır zangır titriyordu ben hayatım boyunca hiç adam öldürmemiştim.  Nasıl yapacaktım bilmiyorum. Ali bey dedi ki ya o adamı öldürürsün ya da bir daha gülü göremezsin dedi. Seni öldürürüm demedi. İşkence ederim demedi keşke deseydi ama kızımı bir daha göremezsin dedi. Gül ağlamaya başlamıştı o an dedim ki onun gözyaşını görmektense beni hala sevecekse ölürüm de öldürürüm de. Silahı kaldırdım ve adamı tam anlından vurdum. Sonrasını hatırlamıyorum bayılmışım.

Babam annem için katil olmuştu nasıl olabilirdi ki böyle bir şey ağlamaya başlamıştım. Benim annem bir mafya kızı mıydı asıl nefret etmem gereken dedem miydi ama babam bu kadar acımasız biri nasıl olabilirdi ki oda nefret edermiş mafyalardan nasıl nefret ettiği bir şeye dönüşmüştü ki bir kere öldürmüş zorla sonrasında niye devam etti ki mesela.

- Uyandığımda bir odadaydım. Tek başımaydım kimse yoktu olanları hatırlayınca hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım. Ben katil olmuştum. Ali beyin dediğini yapmıştım sevdiğim için ölmemiş öldürmüştüm. Kapı açıldı sonra gül geldi yanıma sımsıkı sarılmıştı bana özür diliyordu sürekli. Bende katil oldum diye sayıklıyordum. Neyse sonra kendime geldim biraz daha. Döndüm güle dedim ki ne olacak döndü bana dedi ki yanlış kişiye aşık oldun bu senin cezan olacak. Ama insan dedim aşık olacağı kişiyi seçemez ki. Sinan dedi ya benden vazgeçeceksin yada sende babam gibi mafya olacaksın dedi. Vazgeç benden dedi olmaz bizden sen kendini değiştirmek zorunda kalacaksın çok zor ve acımasız bir şekilde eğitecekler seni dedi vazgeçemezdim onun için adam bile öldürmüşken geçemezdim. Ne olacak dedim iki üç eğitim alırım öğrendiğimle kalırım dedim. Sürekli adam öldürmeme gerek yok ya mafya olmamada gerek yok  evleniriz taşınırız herkesten uzakta güzel bir yuva kurarız dedim. Olmaz dedi vazgeç benden kendinden nefret eden bir adama dönüşeceksin dedi inanmadım ona dedim ki sen beni sevmiyor musun? Dedi ki ben seni çok seviyorum ama dedi sen kendini sevmeyeceksin bende senin beni sevmen bana yeter dedim. Zorlada olsa ikna etmiştim onu evlenecektik.

     Nefes alma ihtiyacı duymuştu ki sustu ve bir sigara yaktı. Bense anlattıklarının etkisinden çıkamıyordum. Sonra devam etmeye başladı.

- Hiçbir şey düşündüğüm gibi olmadı sonra ağır eğitimler aldım artık çok güçlüydüm ama sorun o değildi ali beyin çok fazla düşmanı vardı her günüm saldırılarla geçmeye başladı dediğim gibi ali beyin oğlu yoktu gülle evlenince beni kendi oğlu gibi gördü düşmanlarıda öyle beni eğittiğini de öğrenince benden kurtulmak istediler. Gül hiç dışarı çıkamıyordu. Artık silahsız dolaşamıyordum. Sürekli bir çatışmanın içinde kalıyordum. Gülün dediği çıkmıştı artık kendimden nefret eden bir adama dönüşmüştüm. Ama gül yetiyordu bana hep bana destekti hep zorunluluğumu anlatırdı. Her gün adam öldürmek zorunda kalıyordum sonra gelip güle ağlıyordum öyle öyle benimde düşmanım çoğaldı ama artık bende çok güçlüydüm bir süre sonra alıştım. Hislerim kayboldu bir tek güle olan aşkım duruyordu. Yani kızım bugün ben onları öldürüp işkence edip korkutmasam onlar beni ve ailemi öldürürler buna mecburum.

  Sanrım anlatacakları bitmişti odama çıkıp kendimi yatağa attım uyumalıydım yoksa ölecek gibi hissediyordum. Toprak geldi yanıma uzandı beni göğsüne çektiği an ağlamaya başladım çok yorulmuştum. Saçımı okşuyordu ağlarken ağlarken uyuyakalmıştım. En son duyduğum toprağın bana özür dilerim sevgilim demesiydi…..