Korkutan Aşk

3.

Saat dokuzda dersim  vardı. Ve ben gece hiç uyuyamamıştım. Anneme söyleyip söylememek hakkında baya düşündüm ve benim yüzümden onunda korkmasını istemediğim için   söylemekten vazgeçtim. Akşam konuştuğum kimdi biri şakamı yapıyordu bilmiyorum ama çok korkmuştum. Hiç okula gidesim yoktu. Uykusuz ve yorgun hissediyorum. Yataktan kalkıp hazırlanmaya başladım saat sekiz otuzdu ve okula yarım saatim vardı. Hızla hazırlanıp aynaya bakmadan aşağıya indim.

- Anneee ben çıkıyorum.
- Kızım kahvaltı yapsaydın.
- Geç kaldım anne okulda atıştırırım bir şeyler.
- Tamam dikkat et.

Arabaya binip hemen çalıştırdım ve okula sürdüm. Okula geldiğimde hemen derse girmiştim. Son dakika yetiştim. Kendimi derse veremiyordum. Çok uykum vardı ve açtım. Açken ben ben değilim arkadaşlar.
   Sonunda ders bitmişti. Bende hemen okulun kafesine indim. Bir tost isteyip boş bir masaya oturdum. Yanıma Kenan gelmişti.

- Nasılsın güzellik diyeceğim ama berbat gözüküyorsun.
- Hadi be gerçekten mi neyim var normalim işte.
- Salak mısın kızım gözün kanlanmış. Altları mor öcü gibisin.
- Seni döverim bak sensin öcü salak şey.

Kenan iyi bir arkadaştı. Bazen abim gibi bazen kardeşim gibi görüyordum. Tabi onun hisleri daha farklıydı sanırım ama hiç o konuda yüz vermemiştim. Arkadaşlığımız bozulmasın diye. Onunla konuşup gülerken üstümde bir çift göz hissettim. Kafamı çevirdiğimde onu gördüm. Bize çok tuhaf bakıyordu. Bize özellikle Kenan ‘a bakarken çenesi seyiriyordu. Dişlerini sıktığı ve ellerini yumruk olduğunu görebiliyordum. Bu arada Kenan hala bir şeyler anlatıp gülüyordu.

- Leylaaa
- Efendim
- Sen beni   dinliyor musun?
- Özür dilerim dalmışım.

Kafamı çevirdiğimde onunla göz göze gelmiştik. Sadece bakışından bile korkmuştum. Ne oldu bilmiyorum ama bir anda yüz ifadesi değişti sanki canı yanmış gibi baktı ama sadece bir an ya da bana öyle geldi. Sonra   hiç arkasına bakmadan çıktı gitti. İçimden peşinden gitmek gelmişti ama yapamazdım. Tanımıyordum bile bana zarar verebilirdi.

- Sana ne oldu kızım?
- Bir şey olmadı Kenan sadece gece uyuyamadım.
- Öyle olsun bakalım neyse ben gidiyorum.
- Bende çıkıcam şimdi dersim var zaten birlikte çıkalım.
- Hadi o zaman

Kenan ile birlikte çıkmıştık. Ben derse girmiştim oda kendi dersine. Ders boyunca aklımda o vardı. Bir saatlik ders sonunda bitmişti. Hemen kendimi dışarı attım. Sigara içmem gerekiyordu. Tam sigaradan bir duman çekmiştim ki arkamdan gelen sesle irkilmiştim.

- Merhaba

Oydu bu. O çocuktu sadece mal mal suratına bakıyordum çok yakışıklı ama ya.

- Cevap vermeyecek misin?
- Pardon. Merhaba
- Ben Toprak,  Toprak  Korkmaz.
- Bende Leyla DEMİR.

Elini uzatmıştı. Elini tuttuğum an içimde bir şeyler olmuştu. Sanki elimi elektirik çarpmıştı. Şuan kendimi her şeyden soyutlanmış hissediyordum. Elini çekmemişti bende çekemiyordum ne oluyo yaw. En sonunda elimi çekebilmiştim.

- Memnun oldum Toprak burada mı okuyorsun?
- Evet.
- Anladım.
- İyi günler o zaman.

Arkasına bakmadan gitti bu neydi şimdi. Niye geldi niye gitti. Zaten beni de akıllısı bulmaz. Peki içimde hissettiklerim ne bu kadar heyecan niye. Kokusu; kokusu hiç yabancı değil. Sanki daha önce soluduğum sevdiğim bir kokuydu. Anlayamıyorum ne oluyor.

- YAZARDAN    -

Genç kız içinde ki hisleri anlayamıyordu. Bilmiyordu çünkü  o çocuğu daha önce yüzünü görmeden sadece gözlerine aşık  olduğunu bilmiyordu. Ama aradan çok zaman geçmişti kız o genci unutmuştu. Ve tekrar o kafede gördüğünde duyguları gene depreşmişti ama farkında değildi. Çünkü kader böyleydi eyer kaderinde yazılıysa hayat sizi tekrar bir araya getirirdi. Kaderini kimse seçemezdi. Şimdi duyduğu heyecan sonradan onun için azap olacaktı. Ama o bunu henüz bilmiyordu…..