<<< Ö.B 1 >>>

Ağzımın tadı kaçmış şekilde karşımda yemek yiyen Ilgaz'a dik dik bakıyordum. O da aynı şekilde bana...

Zülal tam ortamızda, bir bana bir Ilgaz'a bakıyordu.

Yaklaşık beş dakika falan sürdü bu durum.

En son Ilgaz

- İyi.

Dedi.

- Yemeğini yediğine göre seni daha fazla tutmayalım.

Tam laf atıp ayağa kalkacaktım ki...

- Sen benim misafirimle nasıl konuşuyorsun Ilgaz ?!

Dedi Zülal.Bayağa sinirlenmişti. Ben bile tırstım. O tatlı, nazik kız gitmiş hırçın bir atmaca gelmişti sanki. Öyle çıkışmıştı ki Ilgaz'a az sonra üzerine atlayıp parçalayacak sandım.

- Ama abla...

- Aması maması yok Ilgaz. O benim misafirim ve bu gece dahil kendine güzel bir yer bulana kadar burda kalacak. O kadar.

Ilgaz tısladı ve

- Ne var bu kızda abla anlamıyorum.

Dedi. Zülal bu kez sakinleşti.

- Sana geçen ay beni kurtaran bir kızdan bahsetmiştim hatırlamıyor musun ?

Ilgaz'ın yediği boğazına kaçtı.

- O kız Z olamaz.

- Aynen öyle.

- Bize akıllısı denk gelmez ki...

Zülal bu kez masaya ellerini koyup Ilgaz'a yaklaştı.

- Ilgaz, biz minnettar olduğumuz insanlara böyle mi davranıyoruz , nerde senin Candan ruhun ?

Ilgaz yüzünü ovuşturdu. Sonra eliyle beni işaret edip

- O ruh başka, bu zombi başka abla ya...

Zülal gözlerini belertti. Ilgaz

- İyi tamam tamam... Kalsın.

Dedi . Zülal gülümsedi. Ilgaz devam etti.

- Ama arkadaşımı çağırmıştım. Birazdan burda olur. Söyle şuna ayak altında dolanmasın.

Başımı sağa çevirip tepki gösterdim.

Tabi ki de ne halt yiyorsa takip edecektim.

Resmen yağmurdan kaçarken doluya tutuldum abi. Ben bu veledin Rakun olduğundan şüphelenirken , hele bir de ondan kaçarken resmen evine girdim. Birde burada kalacağım.

Lanetin bu kadarı...

Bu geceyi atlatabilirsem hiç sorun kalmayacak aslında.

Uyumamalıyım...

Ve şu arkadaş kimmiş bir öğrenmeliyim.

Hatta daha öğrenecek çok şeyim var.

Mesela Zülal'i kaçıran adamlar kim...

Zülal den ne istiyorlar...

Ilgaz ne ayak...

Vesaire vesaire...

ππππππππππππππππππππππππππππ

Hayat kırbacını , adamına göre vuruyor...