PLAN 309

7. BÖLÜM

İLK DEFA VURULMUYORUM


Ellerimi bedenimde gezdirdiğimde vurulanın ben olmadığımı anladım.

Hızlıca kalktım, ilk önce tam olarak neresinden vurduğumu kontrol etmeliydim.

Karnından vurulmuştu. Bilinci açıktı . Bir yandan da Ömer'i arıyordum. Soğukkanlı davranıyordum ilk defa birini vurmuyordum, bu bilmem kaçıncıydı.

İkinci çalışta telefon açıldı, çok şükür!

"Neredesin kim vuruldu?" dedi Ömer alışkındı kendisi.

"Attığım adrese gel Ömer, sağlık çantası ve ne gerekiyorsa getir"

"Neredesin sen geliyorum." dedi.

"Ömer karnından vurdum, görevdeydim soru sorup durma"

"Nasıl nerden vurdun durumu ne?"

"Ömer konuştuğun kişi doktor yada paramedik değil ! Bilinci açık o kadarını biliyorum"

"Bez gibi bir şey bul-" dedi.

"Onu yapıyorum şu an" dedim bağırarak.

Bir yandan kan kaybetmesin diye bastırıyordum,bayılacak gibi değildi.

Telefonu kapatıp konum attım hızla.

Ömer tesisin en güvendiğim doktoruydu, birde Leyla vardı ama zaten Leyla ile evliydilenmr.

Leyla ve Ömer bizim ekibin doktorlarıydı.

Zaten Leyla ile beraber geleceklerdi emindim.

"Korkma ilk defa vurulmuyorum" dedi Alaz.

Söylediğiyle şaşırmıştım ama belli etmedim.

İlk defa vurulmuyorum ne demekti?

"Sende korkma ilk defa birini vurmuyorum" dedim şakayla karışık ciddiyetle.

Sanki vurulan o değilmiş gibi güldü.

"Sen gerçekte kimsin?"

"Bilmem bakacağız" dedim yarasını kontrol ederken.

20-30 dakika sonra Leyla, Ömer ve Derya geldi. Derya ne alakaydı bilmiyordum. Hızlıca arabaya binip Tesise doğru yola çıktık hastaneye götüremezdim kimliğimi açık ederdi.

Tesisteki hasta odasında Alaz'ın uyanmasını bekliyordum.

Beyefendi vurulmuştu ama buraya gelene kadar bilinci açıktı nasıl dayanmıştı acaba ilk kez vurulmadığını söylüyordu bir şey anlamamıştım.

Ömer ile konuştuğumda bir şeyinin olmadığını iki, üç gün sonra geçeceğini söylemişti gerçekten de kurşun derinde değilmiş. Leyla zorlanmadan kurşunu çıkardığını söylemişti. Birde Ömer aynı yerden iki kez vurulduğu söylemişti bende üçüncü kez vurmuştum.

Kaç dakika olduğunu bilmiyordum ama uzun bir süre olduğunu az çok tahmin ediyordum.

Alaz yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı.

"Uyanabildin sonunda? " dedim sorarcasına.

Gözlerini açmıştı hızla etrafını inceliyordu ardından bakışları beni buldu gözlerini karnıma dikmişti ne olduğunu anlamadığım için bakışlarımı karnıma indirdim. Kan vardı Alaz'ın kanı, neye baktığını şimdi anlamıştım. Üstümü değiştirmem için zamanım olmamıştı kusura bakmasındı.

"Sen gerçekten kimsin?" diyebildi sonunda.

İlk defa yakalanmıştım ilk defa.

Eğer bunu Ferruh bey yada üstlerimden biri öğrenirse işimi yapmama izin vermezlerdi.