♣︎house of ballons❦

sancı

Kızlar fıc mınsung fıcı amk baska shıp yok

•.:°❀×═════════×❀°:.•

"O zaman siz beraber yatın. "

"Ne?! " yatma vakti gelmişti, önceden -jisung yokken-yatak odasını tek başına kullanan minho şuan jisung'la kullanmak zorundaydı.

"Sonuçta hala evlisiniz, sorun olur mu? " jisung hemen atladı.

"OLMAZ! yani, sorun olmaz. Biz beraber yatarız. " jisung'un bu hallerine karşı jeongin avucunu alnına götürdü.

"Senin için sorun olur mu minho? "

"Yok... Olmaz. " sessiz bir şekilde cevap vermişti, minho hamilelik sürecinde çok yorulduğu için erkenden uyuyacaktı. Üst kata çıktı, onun üst kata çıktığını gören jisung da koşa koşa peşinden gitti.

İçeri girince minho pijamalarını ayarladı, jisung'un geldiğini fark etmediği için direkt üstünü çıkardı. Arkadan gelen kapu sesiyle çıkardığı tişörtü üzerine tuttu.

"Özür dilerim! Cidden bilerek girmedim, beni gördün sanıyordum." jisung panik halinde konuştu, minho gülümsedi.

"Sorun değil, arkanı dönsen yeter. " diyerek ona arkasını döndü, üstünü değiştirmeye devam etti. Tek bilmediği jisung'un arkasını dönmediğiydi. Uzun zamandır görmediği vücut şimdi salyasını akıtmıştı. Hamileliği sayesinde şişen karnı bu görünümüne tatlılık katmıştı.

Minho tişörtünü giydi, altını çıkardı fakat aşağıya uzanamıyordu. Aslında uzabiliyordu fakat o zamanlar karnı çok acıyordu, derin bir nefes aldı ve aşağı eğilmeye çalıştı. İki- üç deneme sonrası onun zorlandığını fark eden jisung konuştu.

"İstersen yardım edebilirim, yani yanlış anlama canın acıyor gibi görünüyor. " Minho kafa salladı, jisung minho'yu yatağa oturttu. Belinden çıkardığı eşofmanı bileklerinden sıyırdı, pijamayı aldı ve bileklerinden geçirdi. Minho'yu ayağa kaldırdı ve kalçalarından geçirdi. Doğrulup Minho'ya baktı, utanmış gibiydi.

"Teşekkür ederim. " diye mırıldandı, yatağa girdi ve ışığı kapattı. Gece lambası açıktı, jisung da pijamalarını giydi ve yatağa uzandı.

"Eğer bir şeye ihtiyacın olursa söyle, beni uyandırmaktan çekinme tamam mı? "

Minho kafa salladı, yatağa iyice yerleşti ve uykuya dalmayı bekledi. Jisung ise onu izliyordu.

.
.
.

Yine gece yarısı ve minho'nun yine sancısı var...

Lanet sancılar hep gece oluyordu, çok acıyordu. Bacaklarını birbirine bastırmaya ve kendini kasmaya başladı, sessizce mırıldanıyor hatta ağlıyordu.

Tabi ki jisung buna karşı uyandı, minho'nun ağladığını fark edince hemen diklendi.

"N'oldu? İyi misin? Bebek mi geliyor? "Endişeli bir şekilde sordu.

"Aptal mısın jisung? Dördüncü aydayım daha. "

"Tamam, sinirlenme. Bir şey mi oldu? "

Minho elini karnının altına bastırdı.

"Sancım var. " nefes nefese konuştu, jisung minho'nun elinin üstüne elini koydu. Minho'nun eli avuçları içinde kayboluyordu sanki, yavaşça ovalamaya başladı.

Bir süre sonra elleri arasındaki bedenin yavaş yavaş kendisini ona bıraktığını fark etti, hatta uyumuş bile olabilirdi. Minho'nun düzenli nefesleri sayesinde uyuduğunu anladı.