17.Bölüm

102 3 3
                                    

Herkese merhaba,özlediniz mi beni?

Sizce bu bölüm neler olacak?

Neyse hadi başlayalım fazla uzatmadan.

Dün gece yaşanan gerginliğin ardından hiç bir sorun yaşamdan eve dönmüştük.Aslı'nın tek başına evden çıkıp gitmesi de ayrı bir soru işaretiydi aklımda kalan.

Yataktan kalkıp işlerimi hallettim,Aslı sabah erkenden kalkıp evden çıkmış,bugün stajımın ilk günü olacaktı o yüzden ister istemez içimde ufak ta olsa bir heyecan vardı.

Üzerime beyaz bir crop gömlek giydim gömleğin altına siyah kumaş pantolon gold takılar ve beyaz bir spor ayakkabı ile görünüşümü tamamladım,holden çantamı alıp güneş gözlüğümü de gözüme taktım.
Aynanın karşısına geçip görünümüme baktım,görünümündeki eksiği fark etmem çok zaman almadı saçlarıma taktığım mandal tokayı çıkarıp saçlarımı serbest bıraktım kumral saçlarım omuzlarımdan aşağıya doğru dalgalandı.

Çok gecikmeden evden çıkıp yol almaya başladım,şirket binası çok uzak olmadığı için yürüyerek gitmeyi tercih ettim,şirket binasının önüne gelince durdum ve kendime hakim olamayarak bu kocaman binaya ve binanın üzerinde kör olan bir insanın bile görebileceği büyüklükte olan KARAHAN yazısına baktım.

Bakışlarımı binadan çekip önüme döndüm yavaş ama kendimden emin adımlarla binaya girdim,bakışlarımı etrafta gezdirdim beyaz ve gri tonlarında gayet lüks bir şekilde dekore edilmişti,çalışma alanları ise geniş bir biçimde yapılmış ve insanların kendilerine özel alanları olmuştu.

"Asrın Karahan çok zeki bir adam herşeyi en küçük ayrıntısına kadar düşünüp hesaplamış"dedim.
"Öyledir"yanımda duyduğum ses ile bakışlarım o tarafa döndü elinde cips paketi ile dikilen Aren'i gördüm.
"Ne şaşırdın öyle,buranın sahibi benim"dedi,elindeki cips paketine elini daldırıp ağzına attı.
"Yani dekorasyon ve çalışma alanları çalışanların kendilerine ait alanları ve çalışma prensipleri falan çok iyi düşünülmüş bir çalışma olmuş zekice"dedim.
"Asrın işi konusunda çok titizdir,işinin eksiksiz ve mükemmel yapılması için herşeyi yapar"dedi.
"Belkide bu yüzden bu kadar başarılıdır"
"Başarının sırrı çok çalışmak değil verimli çalışmaktır Asrın Karahan ikisinide aynı anda yapıyor"dedi,açıklayarak Aren şirkete gelince bir iş insanına dönüşüyordu.

Aren daha fazla kapının önünde dikilmek istemedi ve Asansöre bindik,en üst katı tuşlayıp asansörle yukarı çıkmaya başladık.

En üst kata gelince asansör durdu kapı açıldı,"neresi burası"dedim katı göstererek,en üst katta sadece üç tane kapı vardı.
"Burası benim odam"dedi en sağda bulunan kapıyı göstererek
"Şurası Asrın'ın"dedi solda bulunan kapıyı göstererek
"Burası da senin odan"dedi iki kapının ortasında bulunan kapıyı göstererek,"hadi bak içeriye,ben Asrın'a haber verip geliyorum"dedi ve yanımdan ayrıldı.

Kapıya yaklaşıp kapının kulpunu aşağıya indirdim ve  odaya girip incelemeye başladım,orta boy bir odaydı beyaz renkle döşenmiş lüks bir odaydı mobilyaları bile beyazdı.
İki tane masa,bir tane koltuk,bir tane Tv dosya dolapları,yerden tavana kadar olan camlar,güzel bir odaydı.

Kapının açılması ile birlikte bakışlarım kapıya döndü,Asrın kapıya yaslanmış bana bakıyordu,gözlerimi üzerinde gezdirdim siyah bir gömlek altına siyah bir pantolon giymişti gömleğin üstten üç düğmesi açıktı ve açık olan düğmelerden göğsündeki dövmelerin bir kısmı gözüküyordu,bu görünen kısım merakımı körükleyip dövmelerin devamını görme isteği uyandırıyordu.

İhanet tohumuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin