Chapter 14

4 0 0
                                    

Third Person's POV

Dalawang linggo na ang nakalipas mula ng halikan ni Lawrence si Martina pero hindi parin nag-uusap ang dalawa. May meeting si Lawrence sa isa sa mga restaurant ng makita nito si Martina. Pinagmasdan niya ito habang kumakain nang mag-isa. Napansin nito na malalim ang iniisip nito. Bumalik lang sa sarili si Larwence ng magsalita si Mr. Viscoi.

"Mr. Clarkson? Are you listening?"

"Yes. I'm sorry. Where were we?" hinging paumanhin niya.

"As I was saying. We need to get a new dealer for our project in Palawan. Our old dealer can't meet our demand in time and we are running out of time. We need to finish that project before the due date."


"Yes. I already instructed my PA for that."


"That's great. What about the project in Cebu?" tanong ng kausap nito


"It's almost done. You don't have to worry."


"well... That's great. Oh by the way I have to go. It's great to have business with you Mr. Clarkson.


Nagkamayan ang dalawa pagkatapos.


"She's beautiful. You go and talk to her." bigla sabi ng kausap niya at tumingin sa table kung saan nakaupo si Martina.

"Don't forget to send me an invitation for your engagement or wedding ok?"

Nagulat man ito ay tumango na lang ito. Nang makaalis na si Mr. Viscoi ay tumingin ulit ito kay Martina. Napansin niya paalis na ito kaya agad siyang tumayo. Sinundan niya ito.

"Martina!" habol nito at hinawakan ito sa braso. "We need to talk."


"Lawrence. Kung tungkol to dun sa nangyari noon. Wala na yun. Wag mo ng problemahin yun."


Naguguluhan man ito sa mga sinasabi ni Martina ay nakinig parin siya.


"It's just a kiss. It's normal. Hindi mo kailangang maguilty"


"IT'S JUST A KISS?" hindi mapigilan na tanong ni Lawrence. "Sa tingin mo yun lang yun?"


"Ano bang gusto mong palabasin? Isang halik lang yun Lawrence. Nothing is special. At sa tingin ko naman normal lang sayo yun. Hindi nga lang halik ang kaya mo diba at alam ko yun. Alam ko kung ano ka. Kung anong mga ginagawa mo. Kaya kalimutan mo na lang yun" naiwan si Lawrence na nakatayo parin. Natauhan lang siya ng makitang medyo malayo na si Martina sa kaniya. Hinabol niya ito at sapilitang ipinasok sa loob ng kotse niya.


"Lawrence anong ginagawa mo? Palabasin mo ako?" hindi niya ito pinansin at patuloy lang sa pagmamaneho

"Lawrence ano ba? Saan mo ba ako dadalhin?" galit na sigaw ni Martina.


Napakabilis ng pagpapatakbo ni Lawrence sa sasakyan niya kaya natakot si Martina.

"LAWRENCE! Slow down. Please... Lawrence." umiiyak na sigaw ni Martina.

"FUCK! I'm sorry. I'm sorry." alo nito sa dalagang umiiyak. Niyakap niya ito ng mahigpit. "It's ok honey. Don't be scared. I'm sorry. Look at me." Inangat nito ang mukha ni Martina.

"It's ok. Stop crying honey. Ssshhh...don't cry." matamis na pang-aalo niya.dito habang pinupunasan ang luhang pumapatak sa mukha niya.

Nang hindi parin tumigil sa Martina sa pag-iyak ay hinalikan na ito ni Lawrence.

Forgetting the Love we HAVETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon