"පුතේ මට කෝල් එකක් දෙන්න හොඳද..වෙලාවට කන්න බොන්න අමතක කරන්න එපා..පරිස්සමින් ගිහින් එන්න එහෙනම්..බුදුසරණයි.."
මම අම්මට වැඳලා මගේ බඩුත් අරගෙන හේශ්ගෙ කාර් එකට නැග්ගා..අනිද්දා ස්පෝර්ට්ස්මීට් එක..ඒ නිසා අදයි හෙටයි අපි හැමෝම සයද්ගෙ ගෙදර නවතින්න කතා වුණා..හවුස් හදන වැඩ වලට බැජ් හදන වැඩ වලට නිතර එහේ මෙහේ දුවන්න කරදරයිනෙ..හැමෝම එකට ඉන්නකොට ලේසි..ඒ නිසා අපි හැමෝම අද ස්කූල් අැරිලා ගෙවල්වල ගිහින් අවශ්‍ය බඩුත් ලෑස්ති කරන් දැන් මේ සයද්ලහ යනගමන්..මේ දවස් ටිකේම තාත්තත් ගෙදර ඉන්න නිසා අම්මව ගෙදර දාලා එන එකේ ප්‍රශ්නයක් උනේ නෑ..
"මොකද්ද බං ඔය රට යන්න වගේ තඩි බෑග් තුන හතරක් උස්සන් අැවිත් තියෙන්නෙ..යකෝ අපි දවස් දෙකයි එහේ ඉන්නෙ.."
"එහෙම ගොඩක් නෑ බං..හෙටයි අනිද්දයි අඳින යුනිෆෝම් දෙකයි..රෑට අඳින ඒවයි..යටිතල පහසුකම් ටිකයි..තව එහෙන් මෙහෙන් දෙකතුනක් අැති.."
"අා ඔය මදැයි..මං දිහා බලපන්කො..මේ අැඳන් ඉන්න ශෝටයි බාටයි..මේ ස්කූල් බෑග් එකේ තියන යුනිෆෝම් දෙකයි..එච්චරයි.."
"එතකොට උඹ රෑට අඳින්නෙ මොනාද"
"හැඩ අැතිනම් ගත..හොඳම අැඳුමයි නිරුවත"
"අනේ උඹෙ හැඩ"
මේ වරුශයානම් අනේ මන්දා..හැමෝටම හිනා මූ කියන ඒවට..හැබැයි ඉන්න තැනක් පාලු නෑ..මුගේ ගොන්කතා රසකතා වල්කතා අහගෙන දවසම උනත් හිනා වෙන්න පුලුවන්..
වරුනුයි මායි හිටියේ කාර් එකේ පිටිපස්සෙ සීට් එකේ..මං කාර් එකට නැගපු වෙලාවෙ ඉඳන් උෟ එලිය බලාගෙන බර කල්පනාවක..වරුශයා කියන ඒවට ලාවට හිනාවක් දැම්මා මිසක් කිසි අැක්ටිව් ගිතියක් නෑ..පුදුමයි අද මාත් එක්කත් කතාවක් නැති හැටි..මට ඉතින් කුතුහලේනෙ..මං වරුන් ලඟට අැදිලා ගිහින් කන ලඟට කරලා සද්දයක් දැම්මම එයා ගැස්සිලා මගේ පැත්ත හැරුණා..
*ඩොක්
"මොකද බං.."
"මං එපැයි ඒක අහන්න..මොකෝ මේ මූඩ් ගහලා ඉන්නෙ..බූට් එකක්වත් කෑවද"
VOUS LISEZ
මන්දාරම් නුවර | MANDARAM NUWARA
Non-Fictionඅාදරේ කියන හැඟීම මොකද්ද කියලා මං දැනගත්තෙ ඔයා නිසා..කාත් කවුරුවත් නැති මාව ජීවත් කරවන්න එකම හේතුව උනේ ඔයා..මම හිතින් වැටෙන අනන්තවාරයක් ගානෙ අතාරින්නැතුව තදින් අල්ලගෙන කෙනෙක් වෙනුවෙන් ජීවත් වෙන්න ඕන කියලා දැනුණු හැඟීමට මං අාදරේ කියලා නම තිබ්බා..ඒත් ම...
