The Miracle Of A Chance Encounter || 📚 || ✔️

Good Morning

Continuing Beomgyu's pov.

මං රෑ දොලහට විතර ටේයියා නිදි අතරෙ මෙරාකිට කෝල් එකක් ගත්තා හැබැයි කෙල්ල ෆෝන් එක ආන්සර් කළේ නෑ බයටද කොහෙද.

බැරිම තැන මම එයාට මැසේජ් එකක් දාලා විස්තරෙන් කියන්න ඕනි ටික විතරක් පෙරලා අරන් ටිකක් මොඩිෆයි කරලා කීවා.හැබැයි කෙල්ල ඒක දැකලා තියෙන්නෙත් උදේ වුනාට පස්සෙ.

කොහොමහරි ඉතින් එයා ඔය කෝල් කළේ ඒක දැකපු ගමන්ම තමයි.අපෙ ටේයියට සප්‍රයිස් එකක් දෙන්නත් එපැයි ඉතින්.ඒකයි මං මෙරාකිට අපේ ගෙදර එන්න කියලා එඩ්‍රස් එක දුන්නෙත්.

කොහොමහරි ඉතින් ඒ කෝල් එකෙන් පස්සෙ ඊළඟට මට මගෙ මිනීගෙන් කෝල් එකක් ආවා.අපි දෙන්නා විනාඩි දහයක් විතර හරිම අගේට මලක් කඩන් යද්දි... ටේයියා ඇහැරුනානෙ.

අන්තිමට ඉතින් ටටා බායි කියලා කෝල් එක කට් කරලා මං ඌ ගැන බලන්න ලෑස්ති වුණා.

ෆ'ස්‍ට් ස්ටෙප් එක තමයි නළලෙන් අත තියලා උණ අඩුද කියලා බලන එක.

Beomgyu : ගුඩ් මෝනින්ග්.ඇයි නිදාගත්තා ඇතිද පාන්දරම ඇහැරුනේ?

Taehyun : හ්‍යුන්?

Beomgyu : ඇති යාන්තම්.. දැන් උඹේ උණ බැහැලා ! උඹට මේවට මට සළකන්න වෙයි පුතේ ආ !

ඇත්තටම.. කලින්ට වඩා දැන් උගේ ඇඟේ රස්නෙ අඩුයි.උට දැන් කෙලින් හිටගෙන මාත් එක්ක කතා කරන්න පුළුවන් සයිස් එකක් තිබුණා.

Taehyun : හ්‍යුන්...

Beomgyu : ආ හරි හරි.උඹ කියහන්.

Taehyun : අපි ගෙදර ගිහින් එමුද?

Beomgyu : අනේ මේ මේ ! උඹ ආයෙත් ගොන්කම ප්‍රදර්ශනය කරන්න පටන් ගත්තද?

ඌත් ඉඳලා ඉඳලා මරු අදහස් තමා දෙන්නෙ.මං මේ ඇවිලුනු ගින්න බොහොම අමාරුවෙන් නිවලා දාද්දි මේ යකා හදන්නෙ විහින්ම ඒක තවත් අවුලගන්න.

Taehyun : නෑ.. මට අම්මව හම්බවෙන්න ඕනි.

Beomgyu : අම්මා ගෙදර නෑ.

Taehyun : බොරු.

Beomgyu : බොරු නෙවේ අයිසෙ ! උඹට ෂුවර්ද දැන් සනීපයි කියලා? මොකද බං නැගිට්ට ගමන් විකාර දොඩවන්නෙ?