last chance

4

31.12.2018

Dziś jest sylwester na który wybieram się razem z Bartkiem do jego przyjaciół jesteśmy razem już dosyć długo i wszystko jest idealnie kocham go całym sercem.

Aktualnie stoje przed lustrem ubrana w czerwoną sukienkę która podkreśla moją talie coś mi jeszcze nie pasuje w moim wyglądzie.. Już wiem! Nie mam żadnych akcesorii.

─ Mamaaa!

Krzyczałam stojąc przy lustrze w moim pokoju.

─ Słucham?

Zapytała niższa brunetka, niższa bo, mam na sobie szpilki tak naprawdę to moja mam jest odemnie wyższa mam 164cm wzrostu.

─ Pożyczysz mi proszę te twoje srebrne kolczyki co ostatnio sobie kupiłaś?

Zrobiłam maślane oczka na co kobieta się tylko uśmiechnęła i wyszła.

─ Proszę bardzo i wyglądasz ślicznie.

Podała mi do ręki rzecz o którą ją prosiłam i opuściła pokój.

Pomalowałam rzęsy i usta czerwoną szminką zrobiłam jeszcze nie duże kreski i założyłam kolczyki a żeby coś mi jeszcze do tego pasowało ubrałam jakiś srebrny łańcuszek.

Przeglądałam się w lustrze do momentu w którym zadzwonił Bartek że czeka już przed moim domem.

Wyszłam przed dom od razu zauważając chłopaka który opierał się o czarny samochód ubrany był bardzo ładnie, miał czarną koszulę i tego samego koloru spodnie.

─ Cześć kochanie.

Powiedział po czym mnie pocałował.

─ Hejka, wziąłeś auto rodzicą?

Zaśmiałam się.

─ Bratu.

Na miejscu wyszliśmy z auta cali i żywi bo brunet jednak umie prowadzić i nas nie zabił ale mniejsza. Bartek zadzwonił po jakiegoś chłopaka bo miał nam otworzyć bramke.

─ No siema

Powiedział trochę niższy od Bartka ale odemnie o wiele wyższy blondyn zbijając od razu z Bartkiem dłoń. (Nie wiem jak to się piszę ale chyba wiecie o co mi chodzi)

Weszliśmy ja poszłam usiąść sama na kanape bo wszędzie ktoś gdzieś ze sobą gadał a mój chłopak też poszedł do swoich przyjaciół a poza tym nie znam tych ludzi.

─ Cześć Sonia jestem.

Dosiadła się do mnie rudowłosa dziewczyna z drinkiem i podała mi dłoń.

─ Hej, Emilia.

Uścisnęłam jej dłoń.

─ Miło cię poznać, a co tu tak sama siedzisz i nawet nie pijesz ani nic.

Zapytała biorąc łyka.

─ Tak jakoś.

Odpowiedziałam jej coraz bardziej się stresując co chyba zauważyła.

─ Weź wyluzuj zaraz ci zrobie jakiegoś drina to się wyluzujesz.

Wstała i poszła chyba w stronę kuchni a ja postanowiłam poszukać Bartka. Wkurzył mnie że mnie tak zostawia samą.

Wyszłam do góry po schodach gdzie zauważyłam Bartka i jego kolegów coś gadali.. Gadali coś o mnie więc postanowiłam podsłuchać chowając się za ścianą. Niestety nie bardzo słyszałam ale jeden chłopak zapytał się Bartka czy mnie zaliczył. A to co dalej usłyszałam myślałam że mi zaraz serce stanie.

─ Dwie stówy mi wisisz Alan.

Powiedział Kubicki.

─ Najpierw masz się z nią przespać.

Zaśmiał się tego samego wzrostu ciemny blondyn.

─ Jezu z tym dziwolongiem?

Bartek spojrzał na drugiego chłopaka.

─ No tak i wtedy ja dożuce kolejne dwie stówy.

Zaśmiał się niższy blondyn a za nim reszta.

Nie chciałam już tego słuchać zakryłam usta ręką a łzy zaczęły spływać po moich policzkach jedna po drugiej. Nie mogąc w to uwierzyć wyszłam na zewnątrz załapać trochę świeżego powietrza. Całe szczęście że wzięłam telefon i trochę pieniędzy i że mogę zadzwonić po taksówkę tylko mamy problem bo to jakieś zadupie jest i nie mam pojęcia gdzie jestem.

Z rozmazanym tuszem i dalej płacząc weszłam spowrotem do willi. Na wejściu dudniło mi aż w uszach od tej muzyki podeszłam do pierwszej lepszej osoby zapytać się jak nazywa się ta ulica.

─ Przepraszam jak nazywa się ta ulica.

Zapytałam jakiejś blondynki.

─ Świętej Moniki.

Odpowiedziała mi na co jedynie powiedziałam jej dziękuję i wyszłam na dwór, zamówiłam taksówkę która po chwili przyjechała.

Na całe szczęście mojej mamy dziś nie ma w domu bo pojechała do koleżanki więc mogłam na spokojnie wejść do domu.

Rozryczałam się na dobre, zajebisty nowy rok się zapowiada. Byłam tylko zakładem?