𝗕𝗟𝗔𝗖𝗞 𝗥𝗢𝗦𝗘

ភាគទី29 ៖ ពិតជាមិនញាំមែន?

      "អ្ហាស៌ៗៗអ្ហឹកៗ អឹស!!"

    "ស្ហឺត!!អ្ហា៎!អូនស្អាតខ្លាំងណាស់ថេយ៍"

   "តិចៗហ្ហឹកៗអ្ហឹស"ថេយ៍លើកដៃវាយដៃនាយផងក្តិចផងតែនាយធ្វើមិនឮមានតែសម្រុកញាប់ៗជ្រៅៗតាមអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាលជាមួយរាងកាយស៊ិចស៊ីមួយនេះរហូតសឹងតែភ្លេចខ្លួនម្តងៗ។

   "សឺតៗមិនបាច់គេចព្រោះយ៉ាងណាក៏អូនគេចពីបងមិនផុត"នាយញញឹមអុកបន្តទោះថេយ៉ុងគេចពីការថើបមុននេះក៏នាយមិនខ្វល់ព្រោះយ៉ាងណាក៏គេចពីនាយមិនផុតដដែលទាំងរាងកាយទាំងបេះដូងជារបស់នាយតែម្នាក់។

   "អ្ហសៗ!!ស្អប់តាមចិត្តរបស់អូនចុះបងមិនហាម"នាយដោលផងញញឹមសម្លឹងមុខអ្នកខាងក្រោមផងមើលទៅមានក្តីសុខខ្លាំងណាស់ខុសពីអ្នកខាងក្រោមដែលខាំមាត់សម្លក់នាយទាំងភ្នែកក្រហមមិនដឹងថារកពាក្យអីមកជេរអោយសមនោះទេ។

     ជុងហ្គុកប្តូរពីលើលើកនាយតូចអោយនៅលើអុកវិញម្តងបើទោះជាមិនព្រមយ៉ាងណាក៏ធ្លាក់ចូលក្នុងរណ្តៅនៃការពង្វក់របស់នាយដែរ។ល្បែងតណ្ហាលើកណាដែលគេឈ្នះជុងហ្គុកនោះ?គឺអត់មាននោះទេតែងតែត្រូវនាយដឹកដៃឡើងឋានសួគ៌ជានិច្ចទោះប្រកែកដល់ហត់ក៏នៅតែស្របតាមនាយដដែល។ក្រោយពីបញ្ចប់ទឹក4នាយតូចអស់កម្លាំងទម្លាក់ខ្លួងគេងលើទ្រូងនាយទាំងដកដង្ហើមញាប់។តែមិនទាន់នឹងបានស្រួលបួលផងក៏ត្រូវនាយលើកទៅបន្តនៅសាឡុងរួចក៏បន្តទៅបន្ទប់ទឹកគេស្ទើរតែ
ទន់ជង្គង់ទៅហើយ។ថេយ៉ុងគេងដកដង្ហើមតិចៗស្ទើរសន្លប់ម្តងៗពេលនាយអុកបញ្ចូលទម្រាំចប់ទឹកគេសន្លប់ល្មម។

    *ថ្ងៃត្រង់

     បន្ទាប់ពីសន្លប់អស់បីម៉ោងថេយ៉ុងក៏ដឹងខ្លួនឡើងវិញ
ស្ថិតក្នុងរង្វង់ដៃមនុស្សប្រុសដែលគេនិយាយថាស្អប់ពេញមាត់តែបេះដូងបែរជាមិនអាចស្អប់ដូចមាត់។ថេយ៉ុងសង្ងំស្ងៀមមួយសន្ទុះព្រោះគ្មានកម្លាំងនៅពេលរាងមានកម្លាំងបន្តិចទើបប្រឹងគេងបែរខ្នងដាក់មិនចង់ឃើញមុខនាយធ្វើអោយគេទន់ចិត្តអាណិតនាយទៀតនោះទេ។គេគឺត្រូវតែដាច់ៗៗ ថេយ៉ុងតឿនខ្លួនឯងព្រមទាំងបិទភ្នែកគេងវិញព្យាយាមធ្វើមិនខ្វល់ទាំងដែលម្សិលមិញស្តីអោយគេរួចក៏មកគេងខូចចិត្តគិតច្រើនបារម្ភពីគេម្នាក់ឯងទម្រាំអាចធ្វើចិត្តបានតែលទ្ធផលចុងក្រោយត្រូវនាយចាប់អុកដល់សន្លប់គ្មានកម្លាំងសូម្បីកម្រើកខ្លាំង។ថេយ៉ុងគេងគិតមិនដឹងថាគួររកវិធីអ្វីគេចបានបើនាយតាមរកគេឃើញរហូត។