Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jeon Jeongguk
Karen ve Taehyung yine ve yine benim evindeydi. Bu sefer Linda da buradaydı ama. Salonda üçümüz oturuyorduk, Linda ise mutfakta asla yardım etmeme izin vermediği işleri hallediyordu. Bulaşık, kahve gibi.
Taehyung ile ara sıra -sık sık- göz göze gelsek de ben gözlerimi devirip duruyordum ona karşı. Ne bekliyordu ki? Onun kollarına hemen atlayacağımı falan mı?
"Aşkım, bu akşam yemeğe mi çıksak?"
Karen'a bakışlarım dönerken yerimde kıpırdanmıştım. Hayır, yemeğe çıkmalarını istemiyordum. Baş başa, romantik, el ele. Tanrım kesinlikle hayır.
"Bu akşam... İşlerim var aslında. Başka zaman ayarlarım ben."
"Bunu beşinci söyleyişin, biliyorsun, değil mi?"
Taehyung, derin bir of çekerken bana bakmıştı. Yardım et diyordu kendince fakat bu işe girdiyse çıkmasını da bilecekti.
Ben mi dedim Karenla çık diye?
Nasıl üzülecek ileride kim bilir...
"Çok sevmiyorum ben öyle romantik akşam yemeklerini."
"Şimdi gidelim, yiyelim? Saat iki?"
Ben elime telefonumu alıp öylesine keşfette gezinirken onları pür dikkat dinliyordum.
"Aç değilim ki."
"Bir şeyler içeriz?"
"Bir şeyler içesim yok."
Karen oflayıp ayağa kalkarken bir an ikisinin de bakışları bana dönmüştü, ben öylece duruyordum, neden bana bakmışlardı ki?
"Arkadaşımın yanında seninle kavga etmek istemiyorum."
Dedi Karen, Almanca. Taehyung Almanca biliyor muydu? Peki benin Almanca bildiğimi biliyorlar mıydı?
"Sürekli bir şeyler istiyorsun biraz kafamızı dinleyelim işte!"
Karen yerine yerleşirken onları anladığımı çaktırmamaya çalışmıştım.
5 dil kursuna gitmiştim ben sıkıntıdan, ayrıca satış yaparken birebir iletişimde işime yarıyordu, Alman müşterim çoktu.
"Senin evine gidelim? Hem ferah ferah takılırız."
Karen, Taehyung'a göz kırparken telefonuma gömülmüştüm adeta. Midem bulanmıştı. Siktir olup gitselerdi ya bir an önce.
Hem... Demek mi evine daha önce Karen'ı götürmüştü.
"Karen'ı evime götürmedim bebeğim, yanlış anlama."
