California | Taegguk

25; Öylesine

Angst olup olmaması hakkında yorum yapmayacağım. Ama final ilk bölümden beri belliydi. Bir şey değişmeyecek.

★

"Sen gördüğüm en adi orospu çocuğusun."

"Jeongguk dinle, bilip bilmeden ağır konuşuyorsun."

Siyah saçlı olan önündeki çocuğa kaçıncı olduğunu bilmediği sert tokatlarından birini daha yapıştırdı. Taehyung'un iki yanağı da kıpkırmızıydı.

"Hangi konuda? Ha? Bana ayrıldık diye yalan söylemen hakkında mı ağır konuştum, sabahın köründe arkadaşımı becermeye gitmen hakkında mı, pardon, markete diye gidip onunla sevişmenin ortasında kavga etmeniz hakkında mı ağır konuştum yoksa? Özür dilerim, çok haklısın. Adi piç!"

Taehyung'un yakalarına yapıştığı gibi onu arkadaki kolona savurmuştu. Çocuk acıyla inlerken tişörtü yırtılmıştı.

Tamam. Biraz geriye alalım.

O akşam Jeongguk bir kelime bile etmemişti. Herkes gidince bir damla göz yaşı bile dökmemişti. İçi o kadar burkulmuştu ki atak gibi bir şey geçiriyor sanmıştı.

Fakat göğüsüne batan şeyler can kırıklarından başka bir şey değildi.

Birkaç saat sonra da Taehyung geri gelip açıklama yapmaya çalışmıştı fakat saatlerdir sinirden ağlamaya bile fırsat bulamayan çocuğun bu sefer cidden gözü dönmüştü.

Hayatında söylemediği küfürleri ediyordu belki de.

İleride daha ağırlarını edecek miydi bilmiyordu.

"Söylesene Taehyung? Benim yanımdan kalkıp arkadaşımı becermeye gitmek nasıl bir duyguydu? Ona dokunduğun ellerini bana sürerken utanmadın mı? Çocuğukluğuna üzülmedin mi Taehyung! Söyle bana yoksa o kapalı tuttuğun çeneni sikerim senin!"

"Jeongguk dinle beni! Yapmadım diyorum anlasana! Onu öpmedim bile sen hangi konudan bahsediyorsun!"

"Taehyung, kendi ağzınla dedin! Karen'ın yanına gittim dedin! Alışverişe de gitmedin değil mi? Bu yüzden elinde bir şey yoktu. Tüm gün o kızlaydın değil mi Taehyung? Sadece onu istedin ve beni yedek olarak gördün sen!"

Dedi ve sırtını tekrar duvara vurdu.

"Hem de duygularımı hiçe sayarak!"

Taehyung ağzını açtığı sırada kanayan dudağından gelen demir tadıyla telaşlandı. Hayatının en büyük dayağını yemişti.

Sevgilisinden.

Yani, eski sevgilisinden.

"Beni aramadın, beni görünce sevinmedin, sadece senaryoya uymak zorunda kaldın. Değil mi? Yanılmıyorum."

"Bebeğim."

Dediğinde Jeongguk öğürdü.

"Ne oluyor?"

"Bana dokunma, bana hitap sözcüğü kullanma, yüzüme iyi bak, bir daha göremeyeceksin çünkü."

"Bana emir verme! Anlamaya çalış sadece!"

Jeongguk geri çekildi. Taehyung'un gözlerine son kez baktı ve tekrar elini yakasına yapıştırdı. Taehyung, elini elinin üstüne koyup onu durdurmaya çalıştı ama takati kalmamıştı.

"İstediğimi yaparım. Bak tekrar emir veriyorum şimdi, siktir git evimden!"

Ensesinden yakalayıp dış kapıyla yüzünü buluşturdu çocuğun. Kapıya suratını sürterek onu kapıdan geçirmeye çalışıyordu sanki.