My sugar mommy ( COMPLETE )

Chapter 37

Diana's POV (Danna)

"What do you think you're doing, Diana?" tanong ni Celes na nasa likuran ko habang chine-check si Orion.

Hindi ko siya sinagot at nanatili akong nakatalikod at nakatitig kay Siruis. She is crying while sleeping, I guess nananaginip siya. I stared at her face for almost five minutes straight and noticed that she's beautiful. No wonder siya ang gusto ni Kristen kaysa sa akin.

No wonder Celes will always choose her, not me, and Alessandra will always love her. Let me explain to you what happened five years ago. There's a girl named Siruis, a girl who has every attention in her. She's a genius, kind, and good-looking.

Maraming humahabol sa kanya, and almost every student sa school namin dati, mapa babae o lalaki man, ay nagkakagusto sa kanya. And me? I am her best friend. I was four years younger than her. I was jealous, not because of the attention and achievements she had, but because...

The only girl I love is in love with her. Celeste. Lagi lang akong nakatingin sa kanila, loving each other, until Kristen showed up and I also developed feelings for her. Pero she ended up with Siruis, then Alessandra showed up and Siruis loved her.

Akala ko may pag-asa na ako. Akala ko pipiliin na nila ako. Akala ko ako naman kahit sa pangalawang pagkakataon, pero hindi. They still chose her. And now? Kristen and Celes still keep choosing her before me.

So, to get their attention, I obeyed Kristen. I obeyed everything she told me. Nagbayad ako ng mga tao para lasingin si Alessandra at itabi sa isang lalaki at pagmukhaing may nangyari sa kanila. I even manipulated her to divorce Siruis and create a huge scandal about her.

But still... Kristen chose her. Kristen thinks na mas maganda kung si Alessandra ang makakatuluyan ko since magkamukha naman daw sila. But I don't care. Maybe I will end this shit.

"Sorry," bulong ko sa natutulog na si Siruis.

Tumingin ako kay Orion at nagsisisi ako na sinira ko ang pamilya ng isang inosenteng bata. Sinira ko ang kinabukasan ng batang 'to at nakaranas pa siya ng pambubugbog sa kamay ni Kristen. Lumapit ako dito habang si Celes ay nakatingin lang sa aking ginagawa. Hinaplos ko ang mukha nung bata at mapait akong napangiti.

Inilapit ko ang bunganga ko sa tenga niya at saka ako bumulong.

"Sorry," yun lang ang nasabi ko at kinuha na ang aking bag saka tinignan ang unang babaeng minahal ko.

Ang babaeng pinanood kong mainlove ng todo sa best friend ko at ang unang babaeng nagpabago ng puso ko. She became my light and also my darkness. I will always love her even though she didn't love me back.

"Thank you, Celeste," I said it with the sweetest smile on my face na kinagulat nito. Pero bago pa siya makabawi sa pagkagulat, umalis na ako.

Pumunta ako sa parking lot at nag-drive sa rest house ni Kristen kung saan doon nakakulong yung kakambal niya. While I drive, ang mga butil ng luha sa mata ko ay patuloy na tumutulo. I was thinking kung tama ba ang gagawin ko, kung ano bang magagawa ko pa kung itatama ko ang maling nagawa ko. But I need to.

In almost an hour, nasa rest house na ako. Kinuha ko ang bag ko at nilabas dun yung baril, saka naglagay ng bala doon. Pitong bala para sa pitong tao. Lumabas na ako ng sasakyan at parang robot na patuloy lang ang paglakad papasok ng bahay.

Pagpasok ko ay pumunta ako sa basement kung saan nandun si Alessandra at paniguradong andun din si Kristen. At hindi nga ako nagkamali. She's there, watching Alessandra being tortured and bit by bit losing her sanity.

"Oh, you're here, Diana, my favorite," malambing na saad nito. She knows that I have feelings for her and is using it against me. But here I am, nagpapagamit kahit alam kong ginagamit lang ako.

I looked at her three bodyguards at sinenyasan silang umalis. Ang natira na lang ay ako, si Kristen, at Amelia, yung nangbugbog kay Orion. I looked at Alessandra who's staring at me, glaring with full of anger, and if she could be unchained, she would kill me for sure.

"Kristen..." mahina kong saad at niyakap ito ng mahigpit, saka tinutok ang baril sa ulo ni Amelia at pinaputok iyon ng walang pag-aalinlangan.

"Ahhhh! Wh-what do you think you did, huh?! Diana!" sigaw nito dahil hindi naman ako naka-silencer.

"Ginagawa ang dapat ginawa ko matagal na panahon na, Kristen. Pagod na akong magmakaawa sa pagmamahal mo at pagod na rin akong manakit ng mga taong wala namang ginawa sa akin," hirap na hirap kong saad.

Tinutok ko ang baril ko sa ulo niya na nagpaatras sa kanya. She looked at me with fear but I only looked at her with love and said,

"I love you."

Then I shot her head and dahan-dahang pumunta kay Alessandra. I unchained her and gave her my jacket without even looking at her dahil lutang ako at wala ako sa wisyo. Pagtapos kong kalagan siya, tumabi ako kay Kristen na ngayon medyo may malay pa pero naghihingalo na ito.

Bumagsak siya nung barilin ko siya sa ulo, kaya humiga ako sa tabi niya at tinutok ang baril sa ulo ko. While my left hand is holding her hand, then I...

Shout myself while saying my last words...

"I love you, Kristen."

TO BE CONTINUE..............

RIP