My sugar mommy ( COMPLETE )

Chapter 24

Alessandra's POV

Matapos makita ang pag-alis ni Aika at ang eksena namin kanina sa opisina ay agad kong inayos ang aking sarili mabuti nalang talaga at hindi nagising si siruis sa sigawan namin ni Aika, lumabas ako upang kunin ang aking ini-order na pagkain. Pag kalabas ko ay hindi ko inaasahan na makikita ko ang aking pinsan na kausap ang ex-wife nya.

Naroroon an tensiyon habang pinagmamasdan ko ang kanilang pag-uusap. Kitang-kita na ayaw ni Amira makipag-usap sa pinsan ko, samantalang si Aika ay tila determinadong magbigay ng isang malakas na sampal.

Bigla na lang nasampal si Amira ng isang sampal na tila bumabaon hanggang sa buto.

"Sinabi ko na, di ba? Wala na! Hindi na ako babalik sa'yo!" sigaw ni Aika, na nakapukaw ng atensyon ng mga tao sa paligid.

Tumaas ang kilay ko sa pangyayaring ito, medyo iritado dahil sa gulo sa opisina.

Hindi ko na lang pinansin ang kanilang drama at nag-focus sa pagkuha ng aking inorder na pagkain. Pagkakuha ko, umakyat na ako sa aking opisina.

Nakita ko si Aika na tila naghihintay pa rin sa harap ng mesa ni Amira, habang ang sekretarya ko ay parang walang pakialam at nagtatrabaho lang. Si Amira naman, tila nabagsakan ng mundo, nakatitig kay Amira.

Napahinga na lang ako nang malalim sa eksena, at pumasok sa aking opisina. Pag pasok ko ay bumungad saakin si siruis, na nagising na, ay bumati sa akin ng ngiti. Tumayo siya at kinuha ang aking hawak na pagkain.

"Okay na ba ang lalamunan mo, Alessandra?" tanong niya, na may pag-aalala sa kanyang mga mata habang inaayos ang pagkain sa mesa.

"Medyo okay na. Pasalamat na lang at may boses na ako ulit," sagot ko nang may kasamang sarcasm, at siya naman ay nag-sorry ng may kasamang ngiti at pagkamot sa ulo.

"Pasensya na," sabi niya, ngiti pa rin ang nakakawag sa akin.

Ang sobrang ka-cute-an ay halos nakakamatay. Pero sa kabila ng mga pangyayari kanina, parang okay na ang lahat ngayon.

Later in the afternoon, after the earlier dramatic episode, I found myself engrossed in work within the confines of my office. The clattering of keyboards and muffled conversations in the background served as a stark contrast to the emotional turmoil that had unfolded earlier.

Just as I delved into a particularly intricate report, the office phone rang. I picked it up, expecting perhaps another mundane inquiry or request. However, the voice on the other end revealed a surprise.

"Ms. Alessandra, there's someone here to see you. Shall I send them in?" my secretary inquired."Sure, send them in," I replied, curiosity piqued. I wondered who could be seeking my audience amidst the post-drama atmosphere.

TO BE CONTINUE..............

My writings will be changed just to inform all of you thanks for supporting.