24. bölüm

1.7K 199 4
                                    

Evin önünde duran taksiden inip Vural'ı bekledim, parayı ödemiştik ama inmemişti. Arkadaki araç da tanıdık geliyordu ve bu hiç hoşuma gitmemişti.

Araçtan aylar önce bana çıkma teklif eden genç çıkıp bana doğru yürürken Vural taksiden indi. Elinde bir kağıt ve kalem vardı, kağıdı çevirip gösterdiği zaman aceleyle yazdığı karışık yazısına baktım.

'Alkollü gibi duruyor, seni takıntı yapmış. Hemen eve gir..." yazıyordu.

Mesaj atabilirdi diye düşündüm alakasızca, sonra elindeki kapalı telefonu fark ettim. Şarjı bitmişti büyük ihtimalle...

"Ayaz, nerelerdesin sen yaaa...." gerçekten sarhoş bir halde olan gence bakakaldım.

"Bir şey mi oldu?" Diye sordum kibarca.

"Çok şey oldu, sen beni istemedin mesela... gittin o çirkine aşık oldun. Ben bunu asla kabul edemem, anlıyorsun değil mi? Benim olmalıydın, onun değil." Derin bir nefes alıp gülümserken Vural'a başımla evi gösterdim, kafasını yavaşça iki yana oynattı.

"Ben onun da değilim senin de, ben bir eşya değilim... kusura bakma ama böyle düşünen biriyle başkasını sevmesem bile birlikte olmazdım asla. Şimdi izninle ilgilenmem gereken şeyler var, bir daha seni çevremde görürsem polise başvurmaktan çekinmem ve bu olay o zaman bu kadar kolay kapanmaz."

Elini koluma atıp sertçe kendine çektiğinde yalpaladım ama hemen toparlandım, itilip kakılmayı pek hazmedebildiğim söylenemezdi. Kolumu tutan elini büküp kolumu kurtardım ve onu hızla bizden uzaklaştırdım.

'Sen benim olmalıydın' diye sayıklıyordu hala...

Vural'ın sıcak eli sinirden titreyen elimi kavradı ve güven vermek için hafifçe sıktı. Telefonumu çıkartıp Selen'i aradım, o tanıyordu bu gereksizi.

"Buyrun bebeklerin bebeği, ne istemiştiniz?" Neşeli sesiyle sakince gülümsedim.

"Bebeğin evinde takıntılı biri var, gelip adresine postalamanız mümkün mü acaba?" Derin bir nefes sesi geldi.

"Kimmiş bu gereksiz?" Bıkkın sesiyle yerdeki gence baktım.

"Bana asılan genç vardı ya bir tane, fakülteden..... işte o..." Selen bu sefer yüksek sesle gülmüştü.

"Harika sayı yüzlere kadar indi desene. Kaç kişi senden hoşlanıyor biliyor musun sen!" Öfleyip ismini hatırlamaya çalıştım.

"Bana çıkma teklif etmişti, instadan mesaj falan atmıştı, offf neydi adı... hah Fırat mı neydi...." Selen bir 'haaaa' çekti.

"Fırat değil, Ferhat... tamam bebek, yolluyorum birini gelip alırlar." Teşekkür edip kapattım.

Elime kapanan ele karşılık sadece gülümsedim, Vural bir dokunuşla beni sakinleştiriyordu. Onu orada bırakmak istemiyordum çünkü evime kadar geldiyse daha da ileri gidebilirdi.

Vural'ın ameliyatı yeni yapılmıştı ve yüzüne gelecek herhangi bir darbe tüm emekleri boşa çıkartabilirdi. Çok beklememiz gerekmeden iri yarı bir adam gelip Ferhat'ı aldı ve bir arabaya bindirip götürdü.

Biz sevgilimle evimize girdiğimizde ikimiz de bariz şekilde gergindik, Vural odasına gidip telefonunu şarja taktı. Sonra da sanki hiç ameliyat olmamış gibi bize yemek hazırlamaya başladı ama yüzünü buhardan korumak gerektiği için ben devralıp onu koltuğa yönlendirdim.

Güzel bir mercimek çorbası yaptım, sdece sıvı beslenebileceği için başka bir şey yapmadım. Bu gece aylar sonra ilk kez yalnız uyuyacaktım, çünkü onun temastan kaçınması gerekiyordu.

Bunun düşüncesi bile yüzümün düşmesine sebep olmuştu, onun tenine yakın olmak istiyordum. Çorbaları büyük fincanlara doldurup tepsiye koydum, onun fincanına pipet de koyup koltuğa ilerledim.

Vural bir basket maçı açmıştı ve irileşmiş gözleriyle maçı izliyordu. Fincanların olduğu tepsiyi sehpaya koyunca hemen aldı, acıkmış olmalıydı. İkimiz de doyana kadar çorbamızı içtik.

Ayrı odaya çıkmak için ilerlerken beni belimden tutup odasına çekti ve yatağa ilerletti. Tişörtünü çıkarttığında kaslarına bakıp dudaklarımı yaladım, onları yemek istiyordum ama sabretmeliydim.

Kaçmak için kapıya yönelince beni kolumdan yakalayıp kendine çekti, yüzüm göğsüne yapışınca 'ı-ıh' dedi boğazdan bir sesle. Gitmemi istememesi kalbime çok iyi gelmişti, yatağa uzanıp elini karnına vurdu bir kaç kez. Hemen sokulup başımı karnına yasladım ve tenini öptüm.

Boğazdan inlemesi ve gözlerindeki ışıltıya rağmen iyileşmesini bekleyecektim. Beklemem gerekiyordu..

Umarım bekleyebilirdim....

Çirkinin AşığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin