සපූ 🌼 Yizhan | Nonfiction (Completed)

45 කොටස

මාස දෙකකට පසු

"සුදු අයියේ...."

"ම්හ්ක්...."

"ම්හ්ක් නෙවෙයි..... නැගිටිනවා...."

"කැ ගහන්නෙ නැතුව නිදා ගන්නකෝ සපු....'

"නිදා ගත්තා ඇති මනුස්සයෝ.... උදේ වෙලා මට යන්න දෙනවා ....."

"ම්හ්ම් ම්හ්ම්...."

ශිට් මේ මනුස්සයා මට නැගිටින්න දෙන්නෙ නැති හැටියක්. වෙලාව හතටත් ලගයිද මන්ද. වොඩ් එකට ඩොක්ටර් එන්න කලින් යා ගන්න බැරි උනොත් ඉවරයි.

එත් කොහෙ යන්නද අනේ. සුදු අයියා මාව තද කරලා බදාගෙන බෙල්ල අස්සේ මුන ගහගෙන නිදි. එයා මේ දවස් වල සියාපප්පගෙ බිස්නස් වැඩ වලට හෙනට බිසි නිසා ගෙදර එන්නෙ හුගක් රැ වෙලා.

ඒ ඇවිත් නලා කලා නිදා ගන්නකොට පාන්දර 3/4 වෙනවා. මටත් කියලා ඔකෙ ඒ හැටි වෙනසක් නැ මේ දවස් ටිකේම අමර්ජන්සි කෙස් හෙනට. මම උනත් ගෙදර එද්දි රැ වෙනවා. එත් ඉතින් මට එක පුරුදු නිසා උදේම නැගිටින එක ගානක් නැති උනත් සුදු අයියට එහෙම නැ. එයා නිදි මරන්නෙ ඉදලා හිටලා ඉතින් එතකොට එයාට පොඩ්ඩක් විතර අමරුයි.

තවත් එයාගෙ උණුහුමට ගුලි වෙලා නිදා ගන්න හිතුනත් බලෙන්ම එයාගෙන් ඇත් උන මම නලලට හාදුවක් තියලා කෙලින්ම ගියේ වොශ්රුම් එකට.

මුන අත පය සොදගෙන මම ඉක්මනට ලැස්ති උනේ උදේට හොස්පිටල් එකටම ගිහින් කනවා කියලා හිතන්. අනික අම්මලා දැන් ඉන්නෙ ලංකාවේ නිසා මට උයන්න ඔනි කමක් නැ. එයා හොස්පිටල් එකට මටත් එක්ක කැම එකක් ගෙනවා වගෙම සුදු අයියටත් ඔෆිස් එකට කැම එකක් යවනවා.

"මම යනවා සුදු අයියේ....."

මම නැගිට්ට නිසා මගෙ කොට්ටෙත් අරන් පපුවට තුරුල් කරන් ඉන්න සුදු අයියගෙ නලලට හාදුවක් තියලා ස්ටෙත් එකත් එක්ක වොලට් එකත් අරන් මම දුවලා යන්න ගියත් එයා මගෙ අතින් අල්ලලා නවත්ත ගත්ත.

"ඇයි....."

මගෙ අතත් අල්ලන් ඇස් දෙක පොඩි කර කර ඉන්න එයාගෙන් මම ඇයිද ඇහුවම එයා කට උල් කරලා මන් දිහා බලන් එක දිගට ඇස් පිල්ලම් ගැහුවේ මට හිනාවක් යද්දි.