FTTF 10

24 4 0
                                    

"Is that your research?" he eventually asked me as we sit in one of the benches here in the garden.

Tumango ako at inurong ang MacBook sa kaniya. Umusod siya palapit at sinilip ang nasa file.

Ngumuso ako, "Is that okay?"

Ever since we talked in that park, he has been really active in talking to me. It's been a week since that happened. If this is Silvia months ago, she wouldn't believe this. She wouldn't be able the grasp the possibility that she's getting close with Darius.

Since I know that he's intelligent, I also wanted him to take a look. His hair is longer now. Hindi ko alam pero paborito ata siya ng hangin. He looks really good as his hair sways with the breeze. One thing I like about his appearance is that he always looks neat. Hindi ata siya natatablan ng pawis. Sobrang maaliwalas din ng mukha niya na walang kahit anong tigyawat. At sa sobrang seryoso niya, matatakot ata ang bata na lapitan siya.

"Let me see," at dumungaw siya sa mac.

Naamoy ko ang kaniyang panlalaking pabango. I inhaled, taking in his manly scent.

"This is good," komento niya kalaunan.

I breathed a sigh of relief. "I'm glad that it's fine, I did that with Evan,"

Kumunot ang noo niya. He grabbed the mac again and looked at it.

"Saglit, parang may mali," aniya.

"Huh, saan?"

"Saan ba ang banda ng kay Evan?" he asked.

"Ito?" tinuro ko iyon.

"Then this is the wrong one," turo niya sa gawa ni Evan.

"Huh?" tanong ko, nalilito na.

"I don't like his work. Pangit ang pagkakagawa," at umiwas siya ng tingin.

"But you said that it's fine!"

"That's different now," tugon niya.

Naiinis kong inagaw ang MacBook. "But I was the one who revised it. Is my revision pangit?"

Seriously, I did it until dawn. I don't really see anything wrong about it. Agad siyang tumingin sa akin. Iiling na sana siya nang inirapan ko. "Maybe, ikaw ang pangit!" I annoyingly told.

Nang hapong iyon ay sumama na ako sa PE class. They're done with physical activities at nasabihan na ako ni Sir Mike na discussion na lang uli mula ngayon kaya hindi ko kinakailangang mag-alala.

"Hey, girls!" sigaw ni Rovy pagkakita sa amin. Nandito rin Siya sa field. Nagtataka kong nilibot ang paningin ko. Bakit parang dumami ata ang mga tao?

"They merged us with you!" she excitedly said. Tumango na lang ako. Ibig sabihin ay tatlong klase na ang magkakasama.

Buong discussion ay puro kuwento si Rovy tungkol sa buhay niya. She couldn't stop complaining about many things. Mabuti na lang at magkakatabi kami sa likod kaya hindi kami nakikita.

"Ikaw kasi, edi ngayon hindi ka na hinahanap," asar ni Rowan kay Rovy. Abala si Rovy sa pagtatanggal ng damo. Mas lalo niyang inalis-alis iyon nang magsalita si Rowan.

"I don't care,"

"Bahala ka, what if may iba na siyang babae kaya hindi na bumibisita?" inis na humarap si Rovy sa sinabi ni Rowan. "I don't care, okay?" pero sa tono niya ay mukhang agresibo.

Naaaliw na pinanood ni Rowan si Rovy. She seem like she's enjoying seeing Rovy like this. Napapikit ako, it is a disaster to be with these two.

Sa kalagitnaan ng lecture namin ay may dumaang college students sa kabilang bakod ng field. Napakaingay nila kaya ang iba sa amin ay nagtinginan. Sa kabilang banda ay ang area ng college students na hinahati ng fences. I became interested seeing a familiar face.

Fuel to the Fire (Silvero Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon