Deef in Dronkenland

† Chapter 11

Als Louis en ik Starbucks weer uitlopen zie ik Delana staan. Als ze me ziet zwaait ze uitbundig mijn kant op, waardoor ik terug zwaai. "Naar wie zwaai je?" Hoor ik naast me. "Meisje die ik ken." "Ohw.." "Gewoon vriendin hoor." Even kijk ik Louis lachend aan waardoor hij terug glimlacht. "HEEY Deef!" Ik schrik op als Delana voor ons staat. "Haai Delana." Even glimlach ik haar kant op. "Delana, dit is Louis, Louis dit is Delana." Delana steekt gelijk haar hand uit naar Louis. "Ik ben Delana, Delana Styles." Grijnzend kijkt ze zijn kant op. "Ik ben Louis, Louis Tomlinson." Antwoord hij waardoor ik in de lach schiet. "Delana, je was mis met je bericht hea?" "Ja shit sorry! Was voor Eliza bedoelt." Meteen krijgt ze opnieuw een grijnzend gezicht. "Delana? Hou je van one direction?" Vraagt Louis nieuwsgierig. "Ja DUH." "Oeeh ik vind ze wel leuk, want ja m'n vriendinnen zijn fan dus word ik dat automatisch ook." "OMG echt?!" "Jaa!" "Mag ik even dood." Delana kijkt ons heel serieus aan waardoor Louis en ik beiden in de lach schieten. "Nee blijf maar gewoon leven schat." Zeg ik half lacherig. "Wel spannend dit." Zegt ze als ze naar ons samen wijst. "Erg spannend dit ja." Antwoord Louis droog. "Jaja dat merk ik." Ze grijnst nog een keer onze kant op. "Maar ik moet gaan jongens, Bye!" Delana draait zich om en loopt rustig weg. "Ze is wel schattig." Zegt Louis tegen mij. Gelijk draait Delana terug om. "IK BEN NIE FUCKING SCHATTIG." Louis gooit meteen z'n handen in de lucht. "Sorry, maarja kom op, kijk naar je gezicht, het is best cute." "Wil je een stoot ofzo?" Delana kijkt Louis fake boos aan. "Nou nee dankje." Lacht Louis. "Okay." Ze kijkt ons weer me een vrolijk gezicht aan. "Maar ik moet nu echt gaan! Bye!" Louis en ik roepen beiden nog een 'Bye' terug, maar die hoort ze vast niet meer. Ik ga met m'n mond richting Louis z'n oor, en fluister: "Ze is wel schattig inderdaad."

"Hoe ken je Delana?" Vraagt Louis nieuwsgierig als we hand in hand door de stad lopen. "Ze is de vriendin van een vriend van me." "Aaah." "Wil je een keer mee naar m'n vrienden?" Ik kijk met een warme glimlach zijn kant op. "Ja, alleen..." "Alleen wat?" "Ik ben waarschijnlijk zo'n suffe jongen in vergelijking met jullie enzo.." "Nee joh ben je niet, en als ze het wagen om iets gemeens over of tegen je te zegen, kom ik voor je op." Ik geef hem snel een kus op z'n wang. "Okay dan." Hij geeft me een zwakke glimlach, terwijl ik m'n telefoon uit m'n zak pak. Ik zie dat hij precies hetzelfde doet en meteen lacht als hij op z'n telefoon kijkt. Ik voel een jaloerse steek door me heen gaan. Maar ik besluit niets te zeggen.

Ik:"Yooo gast, kan k ff langskomen met Louis? Zijn de andere gasten er dan ook?"

Diaz is typing...

Diaz: "Yoo, jaaaah, alleen ga naar Dylan ben k ook, de andere zijn hier ook, en Louis? Tot zo dude!"

Ik:"Tot straks !"

Ik negeer z'n vraag over Louis en doe m'n telefoon weer in m'n zak. "Kom we gaan naar Dylan z'n huis." "Is Dylan een vriend van je?" "Jep, en Delana is zijn vriendin youknow." "Oohh, is zij er dan ook?" "Denk het, weet niet zeker." Ik glimlach nog een keer zijn kant op, en pak z'n hand weer vast.

Samen lopen we naar Dylan zijn huis. Het voelt zo vertrouwt met Louis, ik heb het idee alsof ik hem alles kan vertellen. Ookal doe ik dat niet. Nouja, misschien ooit wel, maar dat zie ik nog wel. "Hoever is het nog lopen? M'n benen gaan dood." Kreunt Louis. "Wil je ook 'even dood' net als Delana?" Vraag ik lachend, waardoor ook hij in de lach schiet. "Nee maar m'n voeten wel." "Wacht." Ik ga voor Louis staan en buig een beetje voorover. "Ga maar zitten." Zeg ik daarna. "Maar ik ben veel te zwaar daarvoor." "Nietus, en nu hup ga zitten." Louis slaat z'n armen om m'n nek en zijn benen om mijn middel, waardoor hij op m'n rug zit. "Dit is iets wat wij altijd in groep 6 deden." Zegt hij opeens. "Wij deden dat ook altijd op de basisschool." Zeg ik lachend. "Ben ik echt niet te zwaar?" "Nee je bent niet te zwaar Louis." Antwoord ik op een lieve toon tegen hem.

"Daar is het." Ik knik met hoofd richting het huis van Dylan. "Wow Deef stop dan eens met lopen." Ik sta stil en Louis laat zich van m'n rug glijden. "Ja sorry maar ik wil ze geen indruk geven dat jij m'n slaafje bent ofzo." Zegt hij simpel terug waardoor ik begin te lachen.

Ik klop een paar keer op de voordeur die daarna gelijk wordt opengedaan. "Heeey Deef!" Maaike staat voor de deur en geeft mij en Louis meteen een knuffel. "En wie ben jij?" Vraagt ze nieuwsgierig aan Louis. "Ik ben Louis, aangenaam madame." Maaike giechelt een beetje. "Ik ben Maaike." Lachend kijkt ze Louis zijn kant op. Ik loop door richting de woonkamer. "Yoo Deef!" "Haai." Ik begroet iedereen en ga naast Diaz op de bank zitten. "Hoe zit het nu met jou en Maaike?" Vraag ik nieuwsgierig. "Laat me dit zeggen, ze kan goed zoenen." Diaz grijnst een mijn kant op. "Zo zo." "En met jou en iemand die Louis heet?" "Ja, nouja laat me zeggen, hij kan goed zoenen." Ik draai mijn hoofd dromerig weg. Hij kan echt goed zoenen.

"HEEY Deef! OMG ik zag jou en Louis net!" "Ja ik zag jou ook Delana." Antwoord ik lachend. "Ik wil thee maar kan er niet bij." Zegt ze opeens heel serieus. "Ik help je wel babe." Dylan staat op en loopt achter Delana aan de keuken in.

Als Louis samen met Maaike de kamer in loopt zijn ze midden in een gesprek bezig. Ik voel een glimlach op m'n gezicht komen. Ik ben blij dat hij het goed kan vinden met Maaike. Als hij mijn kant op kijkt, wenk ik hem over om naast me te komen zitten. Meteen komt hij mijn kant op gelopen en gaat naast me zitten. Heel de kamer wordt stil, en iedereen kijkt richting mij en Louis. "Ehm, wat is er?" Vraag ik om de stilte te onderbreken. "ZIJN JULLIE SAMEN?" Vraagt Lida op een enthousiaste manier. Deze vraag had ik moeten zien aankomen maar alsnog weet ik niet wat ik moet zeggen. Ja? Nee? "Nou ja dat is moeilijk uit te leggen, want kijk we hebben wel-" Ik kan m'n zin niet meer afmaken door Louis die zijn lippen op die van mij drukt. Even schrik ik, maar gelijk daarna zoen ik terug. Achter me hoor ik allemaal meiden stemmen "Aaaawh" zeggen.

Als Louis me weer loslaat glimlacht hij zwak mijn kant op. Meteen geef ik hem een glimlach terug. Hij is gewoon te cute. "Heb ik wat gemist?" Vraagt Delana droog als ze in de woonkamer aankomt samen met Dylan en een kopje thee in haar handen. "Neah." Antwoord ik simpel. "Niet echt."

Melissa❤