the escapade of the past(Vals Series #1)

09

The weeks pass and im graduated for my last sem. Binigyan ako ni theo ng roses na boquet. Thanks! I told him. And he smiled.

I tried to be happy but the break up i had with him is painful. I hurt him but i also got heart. Paulit na lang ang pain na to. Nung una kay lance and now kay andrei. Hindi rin naging maganda ang pag sasama namin ni lance in our past relationship noon. Its always toxic. Nakakapagod. Unlike kay andrei, nung kami pa.

He always made me feels to be loved and he always check if im ok. He is not a jealous man. He always take care of me. He is different from lance.

Nag celebrate kami ng graduation party. Kumain kami nila duke sa labas. Libre kaya g kami lahat. Ang saya dahil kasama din si arnold, calix and theo.

Kami nina cheska, avianna, erika, mareen at julia ay masayang kumakain at nasa tapat namin sila theo, calix, at arnold at nasa gilid ko naman si duke.

Grabe congrats! Masayang bati ni duke na paiyak na sa amin. Hindi bagay sayo! Tumigil ka! Pang aasar ni avianna sa kanya. Correct! Nanay ka ba namin? Pang aasar din ni cheska kay duke. Wag ka na umiyak! Daig mo pa mga nanay! Pang aasar naman ni erika sa kanya. Tumahimik kayong lahat! Reklamong sabi ni julia. Kumain kami at etong si theo ang nagsalita. Wow! Ang galing! Puri sakin ni theo at inirapan siya ni erika.

Just fucking shut up! Inis na sabi ni erika kay theo. Uy! Wag na! Tama na yan! Guys! Baka kayo naman ang maging lovers! Uh! Pang aasar ni duke sa dalawa. Haha! Natawa na lang ako. Tumawa din si julia at arnold. Kinuhanan naman ng tubig ni arnold si julia. Thanks! Sabi sa kanya ni julia at ngumiti naman si arnold sa sinabi ng pinsan ko.

Nakita kong nag iiwasan din si calix at cheska ng tingin. Anong meron sa dalawa?'' kumain na lang ako ng salad. Kami lang ni duke ang walang partner na katapat. Yung tatlo katapat ang mga kaibigan ni andrei. Katapat ni cheska si calix at si erika naman ay katapat si theo at si julia at arnold ang magkatapat sa dulo ng lamesa. Lahat ay iwas.

Pagkatapos ay umuwi na kami sa mga condo namin. Sinamahan ako ni julia sa condo ko. Alam niyang nalulungkot pa din ako sa pag alis ni andrei pagpuntang USA.

Ok ka lang? Tanong ni julia. Oo naman! Im ok! I told her. Alam kong masakit! Naiiyak na sabi niya. You can do this! Im here! Im here for you! Sabi niyang paiyak na. Niyakap ako ni julia ng mahigpit. Naiyak na lang ako ulit sa balikat niya.

Shhhh.......'' pagpapatahan sakin ni julia habang tinatapp ang likod ko.

Im tired! Sabi kong umiiyak pa rin sa balikat niya. Its ok! Sabi niyang yakap yakap pa din ako. Simula bata pa lang kami ay si julia na ang naging ate ko at super close kaming magpinsan. At bff din kami. We always got each other back hanggang ngayon. She just let me cried on her shoulder. Wala siyang reklamo. She is the best cousin i ever had. Im lucky to have her.

Nang lumalim na ang gabi ay umuwi na siya sa condo niya. Naiwan nanaman ako mag isa sa condo ko like usual.

Wala akong ginawa kung hindi umiyak na lang lagi. Pagod na ko. Pagod na ko masaktan at umiyak.

Wala akong ginawa kundi uminom ng uminom at mat walwal kasama ang mga kaibigan ko.

Dinistract ko ang sarili para makalimutan siya. Pero kahit anong gawin ko, siya pa din naalala ko. Ang sakit na. Pagod na ang puso ko.

Nang tingan ko ang phone ay tumawag si mommy. Sinagot ko ito. At baka importante.

Mom? Sabi ko pa ng pagsagot. [Bunso! Si kuya vin to! May nangyari kay mommy! Wala na siya] para akong nanghina sa narinig ko. Hindi ko pa siya nakausap bago mawala. Ang sakit na nga ng pagkawala ni andrei at pati naman si mommy. Sunod sunod na ang nawawalala sakin. Una ang tita ko tapos yung aso ko at si andrei at ngayon si mommy. Pagod na ko umiyak.

Pumunta ako sa unang araw ng burol ni mommy. Nakita ko si daddy at kuya sa tabing kabaong ni mommy. Marami bisita. Marami ang nakikiramay. Daddy! Kuya! Sabi kong umiiyak at niyakap nila ko. Anak! Wala na ang mommy mo! Umiiyak na sabi ni daddy habang yakap kami ni kuya. Umiyak ako sa harap ng kabaong ni mommy. Todo pangkalma naman sakin si kuya at daddy.

Bakit?'' naiiyak na sabi ko sa harap ng kabaong. Pagod nako. Dumating naman agad sila duke, julia at avianna at cheska at erika at mareen. Para damayan ako. Inakapa nila ako. At pinapakalma. Im their weakness. Everytime na nakikita nila akong nahihirapan ay naiiyak sila para sakin.

Nang makabalik na ko ng manila pagkatapos ilibing si mommy ay iyak nanaman ako. Wala na ko ginawa kung hindi puro iyak. Ang hina ko.

Hinawakan ni theo ang braso ko. Shhh.....'' tahan na! Pampakalma niya sakin. Alam mo i don't want to see you in pain! Saad niya sakin. Nagpasalamat ako sa kanya. I like you and i want us to be together! He suddenly say that to me. Theo! Iyak na sabi ko habang naka lower ang lip ko. Inakap niya ako. I still love him! Saad kong umiiyak sa balikat niya. Siya pa din ang pipiliin ko.

I just want to see you happy! If he makes you happy, wala na ko magagawa dun! Your happiness is important to me kahit iba ang gusto mo at hindi ako ang pinili mo! Ok lang! As long na masaya ka! Ok na ko makita kang masaya kahit hindi na sa piling ko at sa piling nga lang ng iba! Ok na yon! Theo told me and he lower his lip down.

Sana makahanap ka ng babaeng deserve mo na mamahalin ka! I told him for the last time. He walk away. Umiyak ako ng umiyak. I feels guilty for hurting him like that.

Kinabukasan ay maaga ako nagising. I tried to be ok. Everyday. Bumisita ako sa puntod ni mommy and i missed her so much.

You missed her, don't you? A familiar guy voice asked. Andrei? I look at him and its andrei. Akala ko nasa US ka? Tanong kong nagtataka.

Hindi ako tumuloy! He hissed.''

Aren't you mad at me anymore? He asked again.

Nakakapagod na! I told him. Hindi na ko galit! Dagdag ko.

Im sorry! He said again.''

Its ok! No need na! I said.''

Hinatid niya ko sa condo. At umalis na din siya dahil mag eenroll pa siya sa law school ulit for sem of 4th year college na pang lawyer. He enrolled again in law school for 4th year. He is passionate on being lawyer.

Wala pa ko plans to enroll in up to be architecture student again for 4th year last year of college. Iniinjoy ko muna ang sarili ko. No school works and no stress.

I tried so many times to be ok dahil andyan na si andrei. At hindi pala siya tumuloy.

Kaya ko to'' bulong ko sa sarili ng paulit ulit.

Sana hindi na siya umalis.
_____________________________________________________________________________________________________________________