the escapade of the past(Vals Series #1)

16

Take a rest, ciana!'' don't forced yourself.''

When i opened my eyes, i was already in my room. I saw mareen seated in front of my bed beside me. Hindi ko maalala kung paano ako nakauwi dito. Ang huling natandaan ko ay pinapakalma ako ni andrei sa coffee shop niya.

I took a deep breath and closed my eyes. Ever since  that incident.... I never saw him again. I wished that we never acrossed paths again. I thought i was getting over it,'' bulong ko kay mareen. I was starting to live normal again without pain and fears. I thought im ok but........ Bakit ganito ulit ang nangyayari sakin?''

Healing is not linear, sis!'' she faced me and gaved me a genuine smile. Not because your hurting again or feeling those kind of emotions you have, you went back to square one.'' your progress are still progress.''

Bumaba ang tingin ko sa mga kamay ko. Kanina ko pa kinakalikot daliri ko. Ganito ako pag nakakaramdam ako ulit ng takot sa sarili ko after ko magpanick attack. Nakita ko na nilagyan na ni julia ng band aid ang daliri ko para daw hindi masugatan at hindi ako masaktan. She knew me well.

Kailan ba magpatuloy-tuloy?'' ayoko na ng ganito, mareen!'' ang hirap ng ganito. Mahinang bulong ko kay mareen.

Napatingin ako sa pinto nang may magbukas nito at nakita kong pumasok si duke na may dalang tray ng food at nilapad sa bedside table ko. Bumuntong hinihinga si duke at umupo na sa tabi ko. Ano nararamdaman mo? Mahinang tanong ni duke sakin. Hinawakan pa ang noo ko. Nilagnat ba ko?'' okay, bumaba na ang temperature mo.'' uminom ka ng gamot at tubig.''

My memories were clouded. Hindi ko maintindihan kung paano sila nakarating dito.... Kung paano ako nakarating dito..... Did i pass out?''

You slept in my car and andrei asked me to pick you up in coffee shop and we couldn't carry you out of car so we called.....''

Avianna! Mali!'' pagkain ko yan gagi!'' narinig kong sabi ni duke kay avianna na pasigaw. Hindi yan sayo!'' burger na may bacon yung sayo!'' kay ciana ang bacon.'' narinig kong sabi ni avianna kay duke. Nagbabardagulan nanaman sila. Napatingin ako ulit sa pinto nang pumasok si luna. Pati siya nandito.

Binawi ni luna ang tray ng food nang makita niya ko, kumaway siya sakin at ngumiti. Kamusta sis? Tanong niya sakin.

Ano ba yan, luna?!'' pati pagkain ipagdadamot mo!'' wala ka talagang concideration.''  saad ni julia sa labas ng kwarto.

Huh?!'' totoo naman akin yang bacon!'' yung may gulay, yon kay ciana.'' saad ni luna.

Hoy! Duke, kulang ang order mo.'' sabi ko meal with fries pero walang meal!'' gago!'' narinig ko din sigaw ni cheska sa labas bago sumilip sa kwarto ko. Hi!'' bati niya sakin. Hindi ko na to nakikita araw araw.

Napahawak na lang ako sa ulo ko at napailing sa kanila bago humiga ulit sa kama. For some reason, i smiled to myself. I could hear them arguing again. Dapat nga mainis ako pero napangiti na lang ako because i liked their presence. Having them around me made me feels safe and better.

Ang ingat niyo.'' dun kayo sa labas.'' saad ni avianna bago sila palabasin. Bago umalis ay inabutan ako ni mareen ng tubig at lumabas na din siya para raw makapagpahinga ako.

Napapikit ako at tinakip ang mga braso sa mata ko. Napaayos na lang ako ng upo at naalala si andrei. Kinuha ko ang phone ko at nakita kong marami siyang text sakin. Tinatanong kung nansaan ako at kung nakauwi ba ko ng ligtas. Nakita kong may recent call activity pero hindi naman ako ang sumagot. Baka si mareen. Pagkatapos non ay isang text na lang ang sinend niya sakin.

From: andrei
I hope you got home safe! I know you are safe with your friends! Take care! And take a rest!

Binalik ko agad ang phone ko sa table tabi ng bed ko. Napakagat ako sa labi. Para pigilan ang luha ko. They knew each other. I didn't know that getting closer with him also mean getting closer to lance. I shouldn't assuciated myself to him anymore.  Hindi ko kayang makita si lance ulit. Baka lumalala lang ako ulit.

But avoiding him is harder than i thought it would be. Everything is getting complicated. Hindi na ko ulit makalabas ng walang kasama. Hindi na ulit ako mapakali pag nasa labas ako. Tinatanggihan ko lahat ng labas at inom, unless sandali lang at kasama si julia.

Umupo ako sa bench tapat ng ust field. Nakaupo lang ako roon at pinapanood ang football game nila sa loob ng field. Sinubukan sabihin ang mga iniisip nila. Pero hindi ko magawa. Ilang araw na ko hindi dumadaan sa cafe niya at iniiwasan ko na siya ulit. Dahil alam kong he would bring me closer to lance again. And he knew lance but he never told me about it.

Avoiding him is right and i know it by myself... I want to save myself from a guy who gaved me trauma..
_____________________________________________________________________________________________________________________