11. Bölüm: İntikam

53 41 3
                                    

3 gün sonra
"Kızlar, bugün benim doğum günüm, fakültenin mekanında kutlayalım. Tamam mı?"
"Olurrrrrr, tabiiii."
"Bugün saat 8'de."
Herkes doğum gunune gelecekti ve herkes çok heyecanlıydi fakat kimsenin bilmediği asıl olaylarin yeni basladigi bir gün olacaktı.
14 Şubat 2024
Doğum günü saat 8
"İyi ki doğdun Efla."
"İyi ki doğdun."
Herkes hediyeleri verdi sona Atlas kaldı.
"İyi ki dog-"
Atlasın telefonu çaldı
"Kusura bakmayın hemen dönerim."
Atlas koşar adımlarla kafenin lavabosuna girdi.
"Alo! Alo-"
Atlas bir anda koklatilan bir maddenin etkisi ile yere yığıldı.
"Hedef temiz."
Sonrada o adam Atlası ayaklarindan sürükleyerek lavabodan çıkarttı.
"Hemen Efla'nın evine!"
Bir grup Siyah ceket giyinmiş erkek grubu Efla'nın evine girip banyo ve tuvalet hariç bütün odalara kamera taktı.
"Arabaya geçiyoruz efendim."
Arabaninda her yerine kamera taktiktan sonra , "mekana geciyoruz efendim."
"Guzel."
Atlasi uzunca bir merdivenden oldukça geniş bir mekana götürdüler.
"Artık bir süre buradasın Atlas."
Atlas bu cümle üzerine uyandı.
"Ne işi? var benim burada?"
"Orasını sen bileceksin Atlas efendi."
"Neredeyim ben?"
" Yerin metrelerce altında bayağı büyük bir mekandasın alışsan iyi olur."
"Alismayacagim, çıkarın beni buradan."
Atlası sandalyeye bağladılar
"Artık her şey için çok geç."
"Peki bir soru soracağım."
"Sor."
"Beni nereden tanıyorsunuz?"
"Benim oğlum, Efla'nın ex'i. Ve onu hala istiyor. Bu yüzden onun için seni kullanacağım."
"Efla'nın benden önce sevgilisi yoktu ki?"
"Yalan soylemis sana o zaman."
"N-nasil yani?"
"Orasını bilemem ama artık gitmeliyiz. He bu arada önündeki bilgisayardan Efla'yı izleyebilirsin. Evinde, arabasında her yerde kamera var."
"Allah belanızı ver-'
"Bela okuma, günah.."
Sonra adam odadan çıktı.
"Telefonum, telefonum yok!"
O sırada bilgisayardan ses geldi.
"Atlas neredesin yaa, yer yarıldı da içine mi dustun?"
"Maalesef."
Kafe
"Ya Karan, lavaboya baksana nerede kaldı bu adam?"
"Tamam endişelenme ya ben bakarım şimdi."
Karan lavaboya gidip baktı fakat kimse yoktu.
"Kimse Yok."
"Nasıl yaa? Offf! Nerede olabilir ki? Evime gidiyorum ben belki onun ya da benim evimdedir."
"Bak o zaman orada yoksa bizde fotoğraf çıkartıp ilan yapalim. Hadi dağılın."
Efla koşarak arabasına bindu ve ince Atlasi'in evine geldi. Kapıyı tiklatti. Fakat kimse yoktu.
Sonra yine arabasına atlayıp kendi evine gitti fakat yine kimse yoktu. Karani aradı.
"Karan hiç bir yerde yok."
"Kahretsin ya."
"Ne oldu ki?"
"Bizde bulamadık, ilan cikartmaya gidiyorum şimdi."
"Tamam."
"Efla her şeyden önce sakın ol tamam mı? Bulacağız."
"Umarım."
"En iyisini umalım, neyse hadi ben, Ateş ve nilü gidiyoruz."
"Tamam."
İlan cikti fakat kimse aramadı. Başsağlığı dilemek için arayanlar dışında tabii.
"Alo, Efla sana geliyorum. Aklımda bir fikir var."
"Gel."
Efla saçlarını yukaridan sıkıca topladı ve Karan'ın gelmesini bekledi.
Tık-Tık-Tık
Efla kapıyı açtı.
"Söyle bakalım neymiş fikrin."
"Senin Atlas'tan önce bir sevgilin oldu mu?"
"Hayır."
"Hmm, yanlış alarm o zaman."
"Fikrin neydi?"
"Ex'in seni geri almak için Atlas'a zarar vermek istemiş olabilir belki diyecektim. Ama yokmuş."
"Peki."
"Gideyim ben, ilan asacağız."
"Teşekkürler."
"Ne için?"
"Aramiz bozuk olsada yardım ettiğin için."
"Rica ederim hanımefendi."
"Yatıyorum ben, size kolay gelsin."
"Rahat ol, Atlası birazcık taniyorsam şu an ve bundan sonrada sağ salim hayatta olacaktır."
"En iyisini umalım."
Atlas
"Kahretsin yaa! Allah kahretsin!"
Yarın
"Efla!" Ateş, Eflaya tüm gücüyle bağırdı.
"Efendim, bir gelişme mi var?"
"Yok, zaten seninle bu konu hakkında konusacaktim."
"Atlas hakkında mı?"
"Yani, gel sana bir şey söyleyeceğim."
"Dinliyorum."
"Sana karşı uzun zamandır ciddi duygular besliyorum. Atlas'ta artık yok. Benimle çıkar-"
"Tabiki de hayır."
"Neden?"
"Çünkü ben Atlasla sevgiliyim ve ondan asla ayrılmam."
Ates, sınırlı bir şekilde sınıfa girdi.
"Bunun bedelini Atlas ödeyecek, ölerek."

Gülen YüzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin