Gülen Yüz

17. Bölüm: Ateş Komadan Uyandı

"Bize ne?"

"Bize ne derken Efla? Bizim yüzümüzden oldu."

"Ben mi dedim Karan, Ateş Atlas'ı kaçırsın diye?"

"Kimsenin suçu değil. Sakin olun."

"Atlas!"

"Haklıyım ama, kazayı biz yapmadık sonuçta değil mi?"

Karan bunların üstüne sinirlenip dışarı çıktı.

"Birkaç bilgi edineyim."

Sonunda Efla ve Atlas kavuşmuştu.

"Atlas seni çok özledim. Seni tamı tamına 3 buçuk haftadır görmüyorum. Nasıl kaçırıldın? Nasıl bir odada durdun? Acıktın mı? Yemek getireyim mi? Bir yerin ağrıyor mu?"

"Sakin ol Efla, iyiyim ben. Ben de çok özledim seni. Hep seni düşündüm. Ama sana söylemem gereken şeyler var."

"Söyle Atlascim"

"Bak bitanem. Gerçekten ben istemedim. Seni.. Seni kameradan izlemek zorunda kaldım, evini, arabanı.. Ateş aptalı bir bilgisayar koydu önüme, seni izledim. Her anını."

"Biliyorum."

"Nasıl biliyorsun? Kim söyledi?"

"Karan.. O söyledi. Ben çok ciddiye almadım ama doğruymuş. Karan ile ne kadar aranız bozuk olsa bile bu süreçte bana hep o yardım etti, her şey onun sayesinde."

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten."

"Efla seni gerçekten çok özledim, her an seni düşündüm. Seni izledim."

"Bende hep seni düşündüm. Çok özledim seni. Bittim yokluğunda. Nasıl oldu tüm bunlar?"

"Senin doğum günün.. Lavaboya gittiğimde aniden bayıldım. Uyandığımda oradaydım işte."

"Kpss'ye çok az kaldı. Bu ayın sonu. Onun cezasını kendi ellerimle vereceğim Atlas."

"Ben çalışmadım hiç, geç kaldım artık kazanamam bence."

"Ben çalıştırırım seni, rahat ol. Bu arada sen yokken o kadar şey oldu ki.."

Odaya küt diye Karan girdi.

"Ateş komaya girmiş!"

"Girsin, beter olsun gebersin."

"Zaten birkaç haftaya uyanır demişler. Geçici bir sorunmuş."

"Gram umrumda değil. Ölsun gebersin."

"Atlas, sen nasılsın? Kahroldu kız yokluğunda."

"Gördüm."

"Nasıl gördün?"

"Senin teorin doğru çıktı."

"Oha, ben onu Efla'yı sakinlestirmek için demiştim."

"Tutmuş demek ki. Sonuca bak sen."

"Özledik be seni Atlas. Yokluğunu aradık he."

"E tabii."

Tam o sırada hemşire odaya girdi.

"Birkac test yapacağız, bir de ifadeniz alınacak Atlas Bey, sizi dışarı alalım. Tanıklar, sizde koridorun solunda sağ odadaki yerde ifade verebilirsiniz."

Efla ve Karan ifadelerini vermeye gitti.  O sürede Atlas'a bir takım test yapıldı.

"Atlas, bitti mi?"

"Bitti bitti, gelin."

"Sorunun var mıymış?"

"Kalbim, sadece ilaç verdiler. Karan nerede?"

"Onun ifadesi sürüyor, daha bitmedi."

İçeri Karan girdi.

"Şimdi bittik. Alev burada."

"Alev kim?"

"Nilü. Ateş'in kardeşi."

"Ne?!"

"Sen oradayken neler oldu neler."

"Bir gün hepsini anlatın."

"Tamam."

Biri kapıyı tıklattı.

Tık

Tık

Tık

"Gir."

İçeri bütün ciddiyeti ile Alev girdi.

"Alev?"

"Oo kimler gelmiş öyle, Alev hanım."

"Alev kim be? Kahretsin! Ögrendiniz mi?"

"Sana Nilü mü diyelim, yoksa sen mi gerçek ismini söylemek istersin Alev?"