ZORBA/BXB

Sınıf değişikliği

Yazar'dan..

Evren ve Oğuz'un konuşmasının üzerinden bir hafta geçmişti ve Evren, abisini okula çağırıp Müdür'den sınıfının değiştirmesini istemişti.Abisi de Müdür ile konuşup başka bir sınıfa aldırmıştı.Yeni sınıfı güzeldi, en azından ona bulaşan yoktu.Tabii kötü kötü bakan vardı.Yine de kimse gelip fiziksel olarak zorbalık yapmamıştı.

Evren, sınıfa girip en arkadaki yerine geçti, her zamanki gibi.O sırada yanına biri geldi.Uzun, kahve saçlı, kahverengi gözlü ve hafif yapılı biriydi."Selam." dedi gülümseyerek."Merhaba." dedi Evren, tedirgin bir şekilde.

"Ben seninle tanışmak için geldim de.Ben Aydın." dedi elini uzatıp.Evren önce Aydın'ın eline daha sonra onun yüzüne baktı ve ayıp olmasın diye elini sıkıp adını söyledi."Bende Evren." dedi yavaş bir şekilde.Aydın "Daha dersin başlamasına var, biraz dolaşalım mı?" dedikten sonra Evren'in cevap vermesine izin vermeden devam etti."Kantine gideriz belki ya da bahçede gezeriz." dedi.

Evren, şaşkın bir şekilde baktı Aydın'a."Ah, peki." dedikten sonra ayağa kalktı ve sınıftan çıktılar.Aydın "İyi'ki geldin sınıfımıza, sen yokken matematik dersinde çıt çıkaran yoktu." dedi gülümseyerek.Evren "Aslında sen de iyisin.Bazen el kaldırıyorsun." derken kantine doğru ilerliyorlardı.

"Yani, fena değilim tabii de ben daha çok edebiyat ile ilgiliyim.Şiir yazmayı çok severim mesela." dedi.Şiirden bahsederken bile gözleri parıldıyordu ve bu Evren'in gülümsemesini sağladı."Bir şiir okusana." dedi, Evren.
Aydın "Tabii." dedikten sonra şiiri okumaya başladı.

"Gökyüzünde saklı duygular,
Yer altından gelen notlar...
Sana bağlar beni acılarım,
Kopmayan bir bağ var aramızda,
Sen gülünce çiçekler açar
Kalbimde, kimsenin bilmediği yerde..
Sen karanlık bulutlar arasındaki tek masum bulutsun.
İstediğim tek kalpsin." dedi ezbere okuduğu şiiri.

Evren, dudaklarını büzerek başını salladı."Gerçekten de mükemmel." deyince Aydın da gülümsedi.Konuşa konuşa kantine geldiklerinde Evren'in bakışları Oğuz'a kaydı.Evren, daha kapıdan yeni girmesine rağmen Oğuz'un bakışları anında Evren'in üzerine gitmişti.

Oğuz, gözlerini Evren'in yanına çevirdi ve Aydın'a baktı.Ona dik dik bakarken Batuhan onun omzunu dürttü."Başkan, bir sıkıntı mı var?" dedi Aydın'a bakarak.Oğuz "Yok." dedi tekdüze sesiyle.Batuhan "İyi madem." diye bir şeyler mırıldanıp önüne döndü.Çağrı ise geçen bir haftada Yunus'un kırdığı kalbini düşünüyordu.

Aslında öyle demek istememişti.'Kardeş' derken Evren'den bahsetmişti.Onun küçükken öldüğü kardeşinden değil.Ama bunu açıklayamadan Yunus gruptan çıkmıştı.Yunus ise arkadaşlarının masasında oturmuyordu artık.Daha doğrusu Çağrı yanlarında iken oturmuyordu.

Yunus, sadece Çağrı'ya kırgındı.Batuhan, Oğuz'un ve Çağrı'nın yanına gelirken sadece Oğuz ve Batuhan ile konuşuyordu.Çağrı'yı görmüyormuş gibi davranıyordu.O sırada kantin kapısından Yunus girdi.

Onların yanına gelirken Batuhan ve Oğuz'a bakarak konuştu."Merhaba." dedi.Oğuz, izlediği kişiden bakışlarını çekip Yunus'a çevirdi."Aleykümselam, kardeşim." dedi.Batuhan "Eyvallah, kankam." dedi.Çağrı da "Merhaba." dedi mırıldanarak.

Ama Yunus, bir an olsun ona bakmamıştı.Kardeşim dediği insanın onun acılarıyla dalga geçmesi Yunus'u fena halde kırmıştı."Oğuz, gelsene bir kardeşim." dediğinde Oğuz "Tamam." dedi, ayağa kalkarak ve Yunus ile birlikte kendi masalarından biraz uzaklaştılar.

"Buyur, kardeşim." diye konuştu Oğuz, duvara yaslanıp.Yunus "Benim başım çok dolu be kardeşim, akşam bar'a gider miyiz?" dedi.Oğuz kararsızlıkla baktı.Yunus, esmer adam cevap vermeyince cümlesine ekledi."İçmem gerekiyor.Pederle de sorunlar yaşadık zaten." diye ekleyince Oğuz hemen kabul etti.