ZORBA/BXB

Kırıcı sözler

Yazar'dan..

İçeriye giren Doktor Elif, ile Evren yutkundu."Yine hoşgeldin, Evrencim." dediğinde Evren sadece gülümsedi.Elif "Gerçi nasıl hoş geleceksen.Yine ne oldu?" dedi."Şey ayağım takıldı da düştüm.Ayağım büküldü galiba." dedi titreyen sesiyle.

Doktor Elif, buna inanmasa da bir şey demedi ve ayağına bakmaya başladı.Evren inlememek için kendini sıkıyor iken oldukça üzgündü.Oğuz ve çetesinin yanı sıra sınıf arkadaşları da onu sevmiyordu, iyi de o kimseye bir şey yapmamıştı ki.

Bunu düşünürken gözlerinin dolduğunun farkında değildi.Can ona üzgün bir şekilde baktı.Evren, bir yetmiş sekiz boylarında, kumral, ela gözlü ve beyaz tenli bir çocuktu.Sıradan olamayacak kadar güzeldi.Kimseye zararı olmayan, okuldan eve, evden okula giden sakin bir çocuktu.

Ancak dokuzuncu sınıfın birinci döneminin ortasında Oğuz'un yeni kurbanı olmuştu.Bir gün aynı şekilde okula gidiyordu Evren, ancak önünü Oğuz ve çetesi kesmişti.Oğuz ve çetesi o zaman on birinci sınıftı.Evren onları görünce korkmuştu, çünkü onları tanımıyordu.

İşte o gün Oğuz ona zorbalık yapmaya başlamıştı.Evren o gün içinden 'Bir kaç hafta yapar sonra rahat bırakırlar.' demişti ama yanılmıştı.Oğuz, Evren'i rahat bırakmıyordu.Öyle ki her fırsatta onunla uğraşıyordu.

Kumral çocuk, neredeyse her gün Oğuz'a ne yaptığını düşünüyordu.Ama ne yaptığını bilmiyordu, hiçbir şey yapmamasına rağmen kendisine zorbalık yapıyordu.

Doktor Elif'in "Bitti." demesiyle irkilerek kendine geldi ve fark etmeden akıttığı gözyaşlarını hızla sildi."Teşekkür ederim." diye mırıldandı sadece.Elif "Rica ederim, ama bu şekilde olmaz Evren.Her gün buraya ya ayağın için, ya kolun için ya da yaralı olduğun için geliyorsun.Sana bunları Oğuz'un yaptığını biliyorum.Ailenle konuşmalısın, bu konuyu.Daha ne kadar saklayacaksın?" demesi üzerine Evren bir nefes verdi.

"Bunu Oğuz yapmadı, sınıf arkadaşlarımdan biri yaptı." deyince Elif başını iki salladı."Ne fark eder, Evren?" dedi kızgın bir şekilde.Kumral çocuk, başını eğerek bakışlarını yere dikti.Ne diyecekti ki?

Elif, bir nefes verip onun omzunu okşadı.Ardından "Üzme kendini, istersen ben ailenle konuşurum-" dedi ama Evren'in başını yerden kaldırıp "Hayır." diye bağırması ile sözü kesildi."Aileme söylemeyin lütfen, ben ailem bunu öğrenirse Oğuz onlarla da uğraşır.Yalvarırım Elif abla, söyleme." dedi hızlı hızlı.

Doktor Elif, derin bir nefes aldı."Tamam.Ne ihtiyacın olursa olsun buradayım, bunu unutma." deyince Evren "Çok teşekkür ederim, ben şimdi gideyim." derken sedyeden kalktı.Ancak ayağını unuttuğu için derince inledi.Can hızla ona yaklaşıp kolundan tutarak sedyeye geri oturttu.

"Ne diye kalkıyorsun Evren?Haber versene." dedi endişeli sesiyle.Kumral çocuk bir şey demeyerek sadece yutkundu.Elif "Ben ailene haber vereyim, gelip alsınlar seni." dedi.Evren başını sallarken "Bu durumdan onlara bahsetme." dedi.Elif başını sallayıp odadan çıktı.

Evren'in annesi Yasemin ve Evren'in babası Abdullah, duydukları haber ile hızla okula gelmişlerdi ve müdürden izin kağıdı alıp Evren'in yanına gelmişlerdi.Evren bir kolunu babasının omzuna atıp yürümeye başladı."Nasıl merdivenlerden düşmeyi becerdin be oğlum?" diye konuştu Abdullah Bey.

Aslında içten içe Evren'in merdivenlerden düştüğüne pek inanmıyordu Abdullah Bey.

Yasemin Hanım "Tamam bey, kızma.Hasta çocuk." dedi.Evren, babasının yardımı ile yürümeye başlamışken Can'a bakarak "Teşekkür ederim." dedi.Can sadece başını salladı.Kumral çocuk yürümeye başlamışken Can "Evren." dedi ona seslenerek.