ZORBA/BXB

Seni seviyorum

Bu bölüm Ahmet&Yunus olacak, okumak istemeyenler geçebilir.

Yunus'tan..

2 hafta sonra..

Babamın "Siktir git lan evden." diye bağırması ile ağlamamak için alt dudağımı dişledim.Anneme döndüm, en azından ağzını açıp 'Gitme oğlum' demesini bekledim.Ama bana iğrenç bir varlıkmışım gibi bakması ile sinirle güldüm.

"Gidiyorum, bir daha asla dönmeyeceğim." dedim.Babamın gözlerinde biraz olsun kırgınlık bekledim, ama yine boşuna beklemiştim."İyi olur." dedi annem ve arkasına dönüp gitti.Babam da bana ters ters baktı.

Evden çıktım, az önce babamın attığı tokattan dolayı yanağını tutuyordum.Arkamdan "Yunus." diye seslenilmesi ile resmen yerimde çivilendim.Ahmet'ti bu."Sarı bebem." diyerek önüme gelince başımı eğdim.Yüzü gülüyordu.

Kaşları çatıldı."Ne oldu sana, niye yüzüme bakmıyorsun?" dedi."Yine nasıl bir öküzlük yaptım?" dediğinde gülümsemek istedim ama yapamadım."Yunus." dedi ciddi olarak.Parmaklarını çenemde hissederken başımı kaldırdı ve ıslak gözlerimi gördü.

Parmaklarının kasılmasıyla, tüm bedeninin kasıldığını hissettim."Ne oldu sana, kim yaptı sana bunu?" dedi ama cevap vermedim."Konuş, Yunus.Susma böyle, kim yaptı dedim." derken gözleri koyulaşmıştı.

"Ahmet." dedim titrek sesimle."Ahmet'in bebeği, yavrum kim yaptıysa korkma söyle.Söyle ki onun varoluşunu, sülalesini sikeyim.Söyle." dediğinde biri tarafından bu kadar çok sevildiğime inanamıyordum.

Kollarımı boynuna dolayıp sıkı sıkı sarıldım.Ben onu seviyordum, ona aşıktım.Ahmet'in kasılan bedeni, geçen sürenin ardından gevşemeye başladı.Beni, kendinden ayırdı."Yavrum." diyerek ellerini yanaklarıma koydu."Söyle bana, ne oldu?" dedi yumuşakça.

"Babam." dedim gözlerimi yere eğerken.Suçumun olmadığını biliyordum, ancak yıllardır çektiğim psikolojik şiddet beni suçluluk hissine kaptırıyordu.Ahmet'in, gözleri yavaşça kısıldı ve ellerini elmacık kemiğime getirdi."Kim yaptı bunu?" dedi, elleri hafifçe titrerken.

Aslında cevabını biliyordu, ancak benden duymak istiyordu."Babam." dedim yine.Ahmet duyduğu şeyle ellerini yanaklarımdan çekti ve seri adımlarla arkamdaki, bizden biraz uzak olan eve doğru ilerledi."Ahmet." dedim ona seslenirken.Ama durmadı.

"Dur!" diye bağırdım.Fakat bana cevap olarak adımlarını hızlandırdı.Eve ulaştığı gibi kapıya sert yumruklarını geçirdi.Kısa süre içerisinde evin kapısı açıldı ve çatık kaşlarla babam çıktı."Ben sana bu eve gelme demedi-" derken sustu.Ahmet'i ben sanmıştı.Oysa birazcık pişman olmasını beklerdim.

"Sen kimsin?" dedi babam, bir Ahmet'e bir bana bakarak.Ahmet sadece sırıttı, bir şey demedi.Kolunu kaldırıp babamın suratına yumruk atarken babam yumruğun sertliği ile inledi ve yere düştü.Ahmet, hıncını almamış olacak ki adamın üzerine çıkıp yumruklar atmaya başladı.

"Ahmet." diye bağırsam da durmadı, daha çok devam etti.Yanımdaki annem, Ahmet'i durdurmaya çalışırken doğruldu ve yanıma gelip kollarımdan tuttu.Beni sarsarken bağırdı."Babanı dövdürtmek için adam mı tuttun, aptal!?" dedi.

Daha fazla dayanamadım."Yeter!" diye bağırdım.Annem irkilir iken geriye çekildi.Ahmet de duraksadı ve yüzü kanlar içinde kalmış babamın üzerinden kalktı.Anneme haykırdım."O adam benim babam değil!" dedim."Sen de benim annem değilsin!" diye bir kez daha bağırdım.

"Ya insan çocuğuna böyle mi davranır, kardeşim ben küçükken silahlı çatışmada öldü.Ama ben vurmadım ona.Silahı kalbine sıkan ben değilim!" dedim.Annem şokla bana baktı."Ne yapayım, öleyim mi bunu mu istiyorsun!" dedim ağlamalarımın arasında.

"Sen ne istiyorsun benden ya, canımı mı?" dedim çaresizlikle.Annem adeta yerinde donakalmıştı."Beni neden sevmediniz anne, neden?" dedim en sonunda.Annem bir şey demedi.Ahmet ise duyduklarından dolayı şoka uğramış olacak ki ondan ses çıkmıyordu.

Ancak birkaç defa hıçkırmam ile Ahmet koşar adımlarla yanıma geldi ve kolumu tutup beni sürüklemeye başladı.Zaten orada daha fazla durmak istemediğim için onu takip ettim.Bir süre gittik.En sonunda motorunu park ettiği yere geldik.Yol boyunca ağlamıştım.

Kanlı ellerini görünce kusma istediğimi bastırmaya çalıştım.Gözlerimi kaçırmam ile bu konudaki hassasiyetimi hatırlamış olmalıydı.Barın "Bebeğim, bin motora.Eve geçince güzel bir duş alırız ve hemen yatarız.Olur mu?" dedi sanki bebekle konuşuyormuş gibi.

Zar zor tebessüm ettim ve başımı salladım."Ahmet." dedim.Bana dönerken yutkundum."Bebeğim, kendini yorma.Biliyorum kandan tiksiniyorsun, bakma bana." dedi.Gözlerim dolarken iki elimi yanağına yerleştirip kafasını kendime çektim ve dudaklarını dudaklarıma yaklaştırdım.

Dudağını öpmeden önce "Seni seviyorum." diye fısıldadım.Bir süre öptüm, ancak karşılık vermiyordu.O yüzden alt dudağını ısırdım, kendine gelirken o de beni öpmeye başladı.Bir anda duyduğumuz ses ile birbirimizden ayrıldık.

"Püh, terbiyesizler.Gençlerin haline bak, erkek erkek olur mu hiç!" dedi yaşlı bir teyze.Bu kadın, mahallenin ayaklı gazetesi idi.Dediği şeyle kaşlarım çatıldı."Netflix yapıyor sizi böyle, tch tch bari biz görmeyelim yaptıklarınızı." derken suratını buluşturarak uzaklaştı.

Arkasından "Sen önce kocanı evde tutmayı öğren, gece gündüz Necla ablanın kapısındaymış." dedim sinirle.Hayriye Teyze bana şok olmuş bir şekilde bakarken, bunca aydır herkesin bildiği halde söylemediği bilgiyi söylediğim için rahatlamıştım.

"Sen-Terbiyesiz!" diye bağırdı."Asıl terbiyesiz, gencecik kızların adını 'orospu' ya çıkaran sensin." dedim sinirle.Hayriye Teyze bana şok olmuş biçimde bakarken Ahmet sırıtarak motora bindi.Bende arkasına binerken Hayriye Teyze konuştu yine.

"Siz daha çok toysunuz, bilmezsiniz." dedi.Ben konuşacağım sırada Ahmet "Teyze git hayır işleri yap, Allah aşkına.Kapında Azrail bekliyor sen hâlâ dedikodu yap." dedi ayıplar gibi ve yaşlı sürtüğü dinlemeden gaza bastı.Ben gülümserken eve doğru gitmeye başladık.

İlk öpücüğüm başı kötü, ortası çok güzel, ama sonu kötü bitmişti.Cidden..Annem ve babam yetmezmiş gibi bir de o sürtük yaşlı ile uğraşıyoruz!

₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺₺

Düşüncelerimden uzaklaşmak için biraz yazayım dedim.Uykum var ama uyuyamıyorum.

Diğer bölüm final.

Yunus'un babası ve annesi pişman olur mu?

Sorularınız varsa yazabilirsinizz.

Hatalarım varsa affola.🔥🔥

Sizleri çok seviyorum, kendinize iyi bakın.😸🤍

Hoşçakalın, bay bay!