Rozalia Griffin jest tegoroczną maturzystką, z charakteru wykazuje się arogancją i brakiem szacunku, do pionu stawia ją jednak Amelia Williams, czyli nowa nauczycielka języka włoskiego.
Zapraszam do czytania, gwiazdki mile widziane ;))
– Zabijasz moją lesbijską osobowość. – jęczy i jeszcze bardziej wtula się w moje piersi. – Przecież pare godzin temu lałaś mnie paskiem. – zaznaczam, a ona się śmieje. – Tak, rzeczywiście. – obejmuje mój tyłek dłońmi.
*** – To co z tą randką? – podchodzi do mnie Suzi. Obejmuje mnie jedną dłonią w tali i się uśmiecha. To ta sama dziewczyna, która wcześniej zarywała do mnie na szkolny parkingu. – Wiesz kochana, zajęta jestem, mam kogoś. – odpowiadam odwzajemniając jej uśmiech. – Cóż.. dziewczyna czy chłopak, nie ucieknie. Ja proponuję ci dziś drinka. – odpowiada i podchodzi nieco bliżej. Zaraz potem jednak wpada na.. Amelię? W tym momencie już nie wiem kto na kogo wpadł, ale wiem, że Suzi jest cała z kawie. – Przepraszam Panią najmocniej ja.. – nie wie co powiedzieć. – Szkoła to nie miejsce na obściskiwanie. – mówi z zaciśniętą szczęką i przyjmuje ode mnie chusteczkę. W przeciwieństwie do Suzi, ona oblała jedynie kawałek rękawa. Amelia odchodzi, a dziewczyna powraca do mnie spojrzeniem. – Ona mnie przecież zabije. – stwierdza i łapie się za głowę. – Przesadzasz.. chodź dam ci coś na przebranie. – odpowiadam ze śmiechem.
Pani profesor: - To twoja koszulka? - Na tej dziewczynie? Te wiadomości rozpoczynają lekcję włoskiego. Unoszę na nią wzrok i lekko przytakuje. Zaciska zęby i zabiera sprawdziany z biurka. Zaczyna rozdawać prace. Z uwagi na to, że zawsze siedzę sama, razem z pracą dostaje od niej karteczkę.
Myślisz, że flirtowanie z Suzi jest w porządku? Jutro masz odzyskać tą koszulkę.
W tej chwili zdaje sobie sprawę, że jest zazdrosna. Uśmiecham się i postanawiam jej odpowiedzieć.
Myślę, że mówienie jej, że mam hot kobietę jest jak najbardziej w porządku w odpowiedzi na propozycję randki. Masz całą moją szafę, a to sprany t-shirt na wf. Ktoś tu jest zazdrosny ;))
– Tak? – odpowiada na moją podniesioną rękę. – Mam pytanie odnośnie swojej pracy. – informuje, a ona tym swoim spojrzenie wręcz mnie przeszywa. – Podejdź. – decyduje, a ja wstaje z ławki. – Tutaj w przykładzie czwartym, dlaczego mam źle? – pytam dla pozoru i układam karteczkę na jej biurku. – Bo to czas przeszły Panno Griffin, nie zastosowałaś go. – odpowiada, a ja stykam o kartkę by ją zauważyła. – A, tak, dziękuję. – wracam na swoje miejsce. Unosi na mnie swój wzrok i lekko się uśmiecha. – Test poszedł średnio, poprawa będzie w czwartek na naszej lekcji. – oznajmia klasie, ale wciąż nie odrywa ode mnie wzroku. Tym razem go spuszczam z rumieńcami przypominając sobie moją ostatnią poprawę..
Droga do domu mija nam już spokojnie. Układam dłoń na jej udzie, przenosi na mnie spojrzenie. – Ktoś się stęsknił? – pyta z uśmiechem. – Ktoś tu oblał mi koleżankę kawą. – odpowiadam, a ona poszerza swój uśmiech. – Sama się prosiła. – stwierdza jedynie i parkuje. Wychodzimy z auta, a ona od razu splata nasze dłonie. Unosi lewą rękę. – Piękne są, naprawdę. – komentuje nasze pierścionki. Wsiadamy do windy. Niespodziewanie przyszpila mi nadgarstki nad głową i obejmuje w tali. Staje jedną nogą między moimi udami.. – Należysz do mnie. – szepcze mi do ucha, przechodzą mnie dreszcze. Przytrzymuje moją brodę i całuje mnie mocno. – Do mnie. – powtarza ściskając mój pośladek. Tyłek po wczoraj nadal mnie boli. – Dokładnie tak Pani profesor. – odpowiadam zadowolona i ciągnę ją do mieszkania. – Mam ochotę na jakiś fast food, zamówimy coś? – proponuje. – Mogę zrobić nam frytki. – odpowiadam, a Amelia bierze mnie na ręce. Ze śmiechem oplatam jej szyję ramionami. Sadza mnie na kuchennym blacie. – Świetnie. W takim razie ja trochę posprzątam, a ty zrobisz nam jedzenie, dobrze? – przytakuje jej i całuję ją czule. Uśmiecha się do mnie i przeskakuje wzrokiem z jednego mojego oka do drugiego. Czasami w tym jak na siebie patrzymy, widzę znacznie więcej niż bym się tego spodziewała. W tej chwili dzwoni mój telefon. Rose. – Cześć.. – mówię do telefonu stęskniona, a Amelia wydyma usta i patrzy na mnie ze zmarszczonymi brwiami. Całuję jej czoło z uśmiechem. Nadal nie odchodzi. – Cześć kochanie, co u ciebie? – Wiesz.. wykopali mnie z mieszkania.. – nie daje mi dokończyć. – Jak to? Gdzie mieszkasz? – dopytuje od razu, a w jej głosie słychać to zmartwienie. – Spokojnie, mieszkam teraz z Amelią. – odpowiadam jej, a twarz kobiety przede mną zmienia wyraz na ten bardziej empatyczny. – Hy? A kim jest Amelia? – Moją dziewczyną. Uwierz mi jest cudowna, piękna i ukochana.. – wymieniam i zakładam Amelii kosmyk włosów za ucho. Leciutko ją zawstydziłam. – Ojeja, no to się cieszę skarbie. Muszę już kończyć, ale odzywaj się do mnie, dobrze? – mówi na koniec. – Pewnie, pa, pa. – rozłączam się, a blondynka bierze ode mnie telefon. – Co za Rose i dlaczego mówi do ciebie ,,kochanie''? – To moja opiekunka z domu dziecka, jest dla mnie jak mama. – odpowiadam spokojnie. Przytula się do mnie. – To fajnie, cieszę się, że masz kogoś takiego.
– Zgadnij co jest na deser. – unosi brew i przyjmuje ode mnie talerz. – Truskawki w czekoladzie, czyli pospolity afrodyzjak Pani profesor. – uśmiecha się szeroko i nakrywa mnie naszym kocykiem. – Jesteś niesamowita. – dostaje buziaka w skroń. – Mm! Cofam to! Twoje frytki są lepsze. – dopowiada po chwili, a ja patrzę tak na nią sztucznie obrażona. – No chodź tutaj mój łobuzie. – przyciąga mnie do siebie i włącza nam film.
Wstaje i zaczyna tańczyć do piosenki Fletcher. – Are in love like we were?! If I were you, I'd probably keep her.. – muszę przyznać, że pięknie śpiewa. Pięknie tańczy i pięknie wygląda.. Po tym jak zawładnęło nami wino i truskawki w czekoladzie ciężko było nam już siedzieć pod kocem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Pociąga mnie z tej kanapy i zaczyna ze mną tańczyć. Zmysłowo, ale zdecydowanie. Wbija się w moje usta i obie opadamy z powrotem na kanapę. Po kolei zdejmuje ze mnie ubrania. – Dziś tylko ty, nie chcę ubrudzić kanapy. – mówi do mnie kiedy łapię za jej t-shirt. Przytakuje, a ona obejmuje dłonią moją szyję i porusza się ocierając udem o moją cipkę. Przerywa pocałunek i wkłada mi do buzi swoje palce, które z przyjemnością oblizuję. Wraca do moich usta, a jej dłoń zjeżdża w dół. Wkłada we mnie swoje palce. – Cholera.. – jęczę z rosnącego napięcia.. Pociąga delikatnie moje włosy bym przechyliła głowę i całuje mnie po szyi. W tym samym czasie doprowadza do szału moją cipkę.. – Dojdź dla mnie słońce. – szepczę i zasysa mój sutek.. – Ja pierdole.. – jęczę przez rozkosz. Do dłuższej chwili wyciąga ze mnie palce i ostentacyjnie je przede mną oblizuję.. Dobry boże.. czy da się być bardziej seksowną? – Przestań, bo cię pokocham. – mówię błagalnie. – A więc muszę zacząć robić to częściej.. – śmieje się do mojego ucha.
